الكنى و الأسماء: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR73939J1.jpg | عنوان = الكنى و الأسماء | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مسلم بن حجاج (نويسنده) طرابیشی‌، مطا‌ع (مقدمه نويس) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = م5ک9 114/8 BP | موضوع = |ناشر | ناشر = دار الفکر |...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''الكنی و الأسماء'''، تألیف مسلم بن حجاج قشیری نیشابوری (204-261ق)، از جمله کتبی است که رجال حدیث را به‌ترتیب کنیه‌ها و اسامی ذکر و جرح و تعدیل کرده است. مطاع طرابیشی بر کتاب مقدمه نوشته است.
    '''الكنی و الأسماء'''، تألیف [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم بن حجاج قشیری نیشابوری]] (204-261ق)، از جمله کتبی است که رجال حدیث را به‌ترتیب کنیه‌ها و اسامی ذکر و جرح و تعدیل کرده است. [[طرابیشی‌، مطا‌ع|مطاع طرابیشی]] بر کتاب مقدمه نوشته است.


    حاکم در «المعرفة»، ابن الصلاح در «المقدمة» و کتانی در «المستطرفة»، به فراوانی کتب نوشته‌شده در موضوع کنی و اسماء اشاره کرده‌اند. محقق در مقدمه کتاب در این رابطه به نام چهل اثر با توضیحی مختصر اشاره کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص16-12</ref>‏.
    [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم]] در «[[معرفة علوم الحديث و كمية أجناسه|المعرفة]]»، [[ابن صلاح، عثمان بن عبدالرحمن|ابن الصلاح]] در «[[مقدمة ابن الصلاح في علوم الحديث|المقدمة]]» و [[کتانی، محمد بن جعفر|کتانی]] در «[[الرسالة المستطرفة لبیان مشهور کتب السنة المشرفة (کتانی)|المستطرفة]]»، به فراوانی کتب نوشته‌شده در موضوع کنی و اسماء اشاره کرده‌اند. محقق در مقدمه کتاب در این رابطه به نام چهل اثر با توضیحی مختصر اشاره کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص16-12</ref>‏.


    «الكنی و الأسماء»، نامی است که بر جلد نسخه خطی کتاب ذکر شده است. اما در منابع دیگر به‌صورت مقلوب «الأسماء و الكنی» و یا «الأسامي و الكنی» و یا تنها «الكنی» هم آمده است<ref>ر.ک: همان، ص21-22</ref>‏.
    «الكنی و الأسماء»، نامی است که بر جلد نسخه خطی کتاب ذکر شده است. اما در منابع دیگر به‌صورت مقلوب «الأسماء و الكنی» و یا «الأسامي و الكنی» و یا تنها «الكنی» هم آمده است<ref>ر.ک: همان، ص21-22</ref>‏.


    ==ویژگی‌ها و شیوه نگارش==
    ==ویژگی‌ها و شیوه نگارش==
    * محقق اثر در مقدمه، در تبیین ارتباط مطالب کتاب با تاریخ کبیر بخاری معتقد است که هرکس در «الأسماء و الكنی» مسلم تأمل کند متوجه خواهد شد که این کتاب منقول از کتاب محمد بن اسماعیل بخاری و مطالبش با آن یکی است<ref>ر.ک: همان، ص28</ref>‏.
    * محقق اثر در مقدمه، در تبیین ارتباط مطالب کتاب با تاریخ کبیر بخاری معتقد است که هرکس در «الأسماء و الكنی» مسلم تأمل کند متوجه خواهد شد که این کتاب منقول از کتاب [[بخاری، محمد بن اسماعیل|محمد بن اسماعیل بخاری]] و مطالبش با آن یکی است<ref>ر.ک: همان، ص28</ref>‏.


    * مسلم کتابش را عموماً بر ذکر کنیه‌ها و اسامی بنا نهاده؛ بدین‌صورت که ترجمه اعلام را با ذکر کنیه آغاز کرده و غالباً اسم را به دنبال آن نمی‌آورد و به کنیه بسنده می‌کند. گاه نسبت را به آن اضافه می‌کند و یا مکان اقامت مترجم و لقبش را ذکر می‌کند. گاهی معرفی موجزی نیز می‌افزاید (مانند: صاحب العربية، صاحب الرأي، صاحب سمر، مولی فلان، شهد كذا). گاه نیز با لفظ «سمع» یا «عن» یک یا دو یا سه تن از اساتید مترجَم و یا با لفظ «روي عنه» یک یا چند تن از رواتش را نام می‌برد.
    * مسلم کتابش را عموماً بر ذکر کنیه‌ها و اسامی بنا نهاده؛ بدین‌صورت که ترجمه اعلام را با ذکر کنیه آغاز کرده و غالباً اسم را به دنبال آن نمی‌آورد و به کنیه بسنده می‌کند. گاه نسبت را به آن اضافه می‌کند و یا مکان اقامت مترجم و لقبش را ذکر می‌کند. گاهی معرفی موجزی نیز می‌افزاید (مانند: صاحب العربية، صاحب الرأي، صاحب سمر، مولی فلان، شهد كذا). گاه نیز با لفظ «سمع» یا «عن» یک یا دو یا سه تن از اساتید مترجَم و یا با لفظ «روي عنه» یک یا چند تن از رواتش را نام می‌برد.
    * اگر آن شخص بیش از یک کنیه داشته باشد آن را در دو جا ذکر می‌کند و گاه با عبارت «و قد ذكرناه» به این نکته اشاره می‌نماید.
    * اگر آن شخص بیش از یک کنیه داشته باشد آن را در دو جا ذکر می‌کند و گاه با عبارت «و قد ذكرناه» به این نکته اشاره می‌نماید.
    * صحابه نیز با عبارت «له صحبة» یا «صاحب رسول‌الله(ص)»، از دیگران متمایز شده‌اند. به طبقات صحابه نیز با عبارات «شهد بدراً مع رسول‌الله(ص)» یا «كاتب رسول‌الله(ص)» یا «مولی النبي(ص)» و مانند آن اشاره شده است.
    * صحابه نیز با عبارت «له صحبة» یا «صاحب رسول‌الله(ص)»، از دیگران متمایز شده‌اند. به طبقات صحابه نیز با عبارات «شهد بدراً مع رسول‌الله(ص)» یا «كاتب رسول‌الله(ص)» یا «مولی النبي(ص)» و مانند آن اشاره شده است.
    * ظاهراً قشیری ملتزم به یک حد نهایی برای ترجمه‌ها بوده و بر آن چیزی نمی‌افزوده است و آن – بعد از حذف ابن و ابو - بیست کلمه است.
    * ظاهراً [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|قشیری]] ملتزم به یک حد نهایی برای ترجمه‌ها بوده و بر آن چیزی نمی‌افزوده است و آن – بعد از حذف ابن و ابو - بیست کلمه است.
    * با مقایسه دو کتاب مسلم و بخاری می‌توان دریافت که کتاب مسلم در استفاده راحت‌تر و منظم‌تر از کتاب بخاری است<ref>ر.ک: همان، ص31-30</ref>‏.
    * با مقایسه دو کتاب [[صحيح مسلم|مسلم]] و [[صحيح البخاري|بخاری]] می‌توان دریافت که [[صحيح مسلم|کتاب مسلم]] در استفاده راحت‌تر و منظم‌تر از کتاب [[صحيح البخاري|بخاری]] است<ref>ر.ک: همان، ص31-30</ref>‏.


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==

    نسخهٔ ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۹

    الكنى و الأسماء
    الكنى و الأسماء
    پدیدآورانمسلم بن حجاج (نويسنده) طرابیشی‌، مطا‌ع (مقدمه نويس)
    ناشردار الفکر
    مکان نشرسوریه - دمشق
    سال نشر1404ق - 1984م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    م5ک9 114/8 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الكنی و الأسماء، تألیف مسلم بن حجاج قشیری نیشابوری (204-261ق)، از جمله کتبی است که رجال حدیث را به‌ترتیب کنیه‌ها و اسامی ذکر و جرح و تعدیل کرده است. مطاع طرابیشی بر کتاب مقدمه نوشته است.

    حاکم در «المعرفة»، ابن الصلاح در «المقدمة» و کتانی در «المستطرفة»، به فراوانی کتب نوشته‌شده در موضوع کنی و اسماء اشاره کرده‌اند. محقق در مقدمه کتاب در این رابطه به نام چهل اثر با توضیحی مختصر اشاره کرده است[۱]‏.

    «الكنی و الأسماء»، نامی است که بر جلد نسخه خطی کتاب ذکر شده است. اما در منابع دیگر به‌صورت مقلوب «الأسماء و الكنی» و یا «الأسامي و الكنی» و یا تنها «الكنی» هم آمده است[۲]‏.

    ویژگی‌ها و شیوه نگارش

    • محقق اثر در مقدمه، در تبیین ارتباط مطالب کتاب با تاریخ کبیر بخاری معتقد است که هرکس در «الأسماء و الكنی» مسلم تأمل کند متوجه خواهد شد که این کتاب منقول از کتاب محمد بن اسماعیل بخاری و مطالبش با آن یکی است[۳]‏.
    • مسلم کتابش را عموماً بر ذکر کنیه‌ها و اسامی بنا نهاده؛ بدین‌صورت که ترجمه اعلام را با ذکر کنیه آغاز کرده و غالباً اسم را به دنبال آن نمی‌آورد و به کنیه بسنده می‌کند. گاه نسبت را به آن اضافه می‌کند و یا مکان اقامت مترجم و لقبش را ذکر می‌کند. گاهی معرفی موجزی نیز می‌افزاید (مانند: صاحب العربية، صاحب الرأي، صاحب سمر، مولی فلان، شهد كذا). گاه نیز با لفظ «سمع» یا «عن» یک یا دو یا سه تن از اساتید مترجَم و یا با لفظ «روي عنه» یک یا چند تن از رواتش را نام می‌برد.
    • اگر آن شخص بیش از یک کنیه داشته باشد آن را در دو جا ذکر می‌کند و گاه با عبارت «و قد ذكرناه» به این نکته اشاره می‌نماید.
    • صحابه نیز با عبارت «له صحبة» یا «صاحب رسول‌الله(ص)»، از دیگران متمایز شده‌اند. به طبقات صحابه نیز با عبارات «شهد بدراً مع رسول‌الله(ص)» یا «كاتب رسول‌الله(ص)» یا «مولی النبي(ص)» و مانند آن اشاره شده است.
    • ظاهراً قشیری ملتزم به یک حد نهایی برای ترجمه‌ها بوده و بر آن چیزی نمی‌افزوده است و آن – بعد از حذف ابن و ابو - بیست کلمه است.
    • با مقایسه دو کتاب مسلم و بخاری می‌توان دریافت که کتاب مسلم در استفاده راحت‌تر و منظم‌تر از کتاب بخاری است[۴]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص16-12
    2. ر.ک: همان، ص21-22
    3. ر.ک: همان، ص28
    4. ر.ک: همان، ص31-30

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.

    وابسته‌ها