فصیحی هروی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۷۱: خط ۷۱:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ ‏۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۲

    فصیحی هروی
    NUR18454.jpg
    نام کاملفصیحی هروی
    نام پدرابوالمکارم
    ولادت987ق
    محل تولدبخارا
    رحلت1049ق، یا به قولی 1046ق
    اطلاعات علمی
    سبک نوشتاریسبک هندی
    برخی آثاردیوان فصیحی هروی

    میرزا فصیح‌الدین فصیحی هروی (987-1049ق)، از شاعران نیمه اول قرن یازدهم هجری است. وی از پیشروان سبک هندی بوده و در سرایش قصیده و غزل تحت تأثیر شاعران قرن ششم به بعد، به‌ویژه انوری و خاقانی و سعدی و حافظ است.

    ولادت

    فصیحی فرزند ابوالمکارم در بخارا متولد شد و در ده‌سالگی با خانواده به هرات هجرت کرد. هیچ‌یک از‌ تذکره‌ها‌ به تاریخ ولادت شاعر اشاره‌ای نکرده‌اند، اما اگر بپذیریم که فصیحی هنگام ورود به هرات ده‌ سال‌ داشته و این امر مقارن بوده با تسخیر خراسان توسط عبداللّه خان، می‌توانیم‌ تاریخ‌ ولادت او را تعیین کنیم. زمان واقعه تسخیر خراسان را 997ق، ذکر کرده‌اند. اگر ده سال از این تاریخ بکاهیم، سال 987ق، به دست‌ می‌آید‌، که با حدسی قریب به یقین می‌توان گفت سال ولادت شاعر است.

    فرید دوران

    وقتی‌ به‌ سال‌ 1007ق، شاه‌عباس اول هرات را از ازبکان بازستاند، فصیحی‌ باید‌ جوانی بیست‌ساله بوده باشد. حکومت این دیار پس از فرهاد خان قرامانلو‌ به‌ حسین ‌‌خان شاملو رسید‌ که‌ تا سال 1027ق، والی خراسان‌ بود. سال‌های حکومت حسین‌ خان مقارن بود با دوران شکوفایی شاعر. فصیحی چون برخی‌ از‌ اقران خود، از جمله ملا اوجی‌ و میرزا‌ ملک مشرقی‌ مورد‌ عنایت‌ خان قرار گرفت و بیشترین‌ قصاید خود را در مدح او سرود.

    فصیحی پس از مرگ حسین خان در سال 1027ق، مورد توجه شاه‌عباس قرار گرفت؛ به‌طوری‌که «در عراق و خراسان فصیحی را نادره زمان و فرید دوران» می‌دانستند.

    آخرین سفر و درگذشت

    در سال 1031ق که‌ شاه‌‌عباس،‌ سفری به هرات کرده بود، دیگر بار فصیحی را دید و او را مورد عنایت قرار‌ داد‌. مصاحبت فصیحی چنان در دل شاه خوش افتاد که او را به‌‌همراه‌ خود‌ به عراق عجم و مازندران برد. پس از این تاریخ همین‌قدر معلوم است که مرگش در‌ سال‌ 1049 ق، یا به قولی 1046، اتفاق افتاده است[۱]‏.

    آثار

    دیوان فصیحی هروی.

    پانویس

    1. ر.ک: دهقانی محمد، ص82-86؛ همان، صفحات سیزده تا شانزده

    منابع مقاله

    1. دهقانی، محمد، مقدمه «دیوان فصیحی هروی»، به اهتمام دکتر ابراهیم قیصری، تهران، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، چاپ اول، 1383.
    2. دهقانی، محمد، «شاعر شعله‌ها (پژوهشی درباره فصیحی هروی و شعر او)»، زبان و ادب فارسی (دانشگاه تبریز)، زمستان 1382، شماره 189، ص81 تا 114.

    وابسته‌ها