شمول الشریعة: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR64945J1.jpg | عنوان = شمول الشریعة | عنوانهای دیگر = بحوث فی مدیات المرجعیه القانونیه بین العقل و الوحی | پدیدآورندگان | پدیدآوران = حبالله، حیدر (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ح۲ش۸ 11 BP | موضوع =اصول - کلا...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۸
شمول الشریعة | |
---|---|
پدیدآوران | حبالله، حیدر (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | بحوث فی مدیات المرجعیه القانونیه بین العقل و الوحی |
سال نشر | 1439ق - 2018م |
چاپ | 1 |
موضوع | اصول - کلام جدید |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ح۲ش۸ 11 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شمول الشريعة، نوشته حیدر حبالله (زادروز 1973م) است. او در این اثر در باب قلمرو دین بحث میکند و گستره آن را در سه دیدگاه فراگیری مطلق شریعت، کنارهگیری و بیطرفی مطلق شریعت از هر چیزی که به زندگی دنیایی و شؤون گوناگون حیات انسانها مربوط میشود و راه میانه در بین این دو راه را نشان میدهد.
حبالله مباحث خود را با بحثی درباره هویت، مفهوم، ادله و قانون شمول تشریعی آغاز میکند؛ او انواع و اقسام حکم فقهی، قانونی و اخلاقی را توضیح داده[۱]، مستندهای عقلی و عقلانی برای اثبات نظریه شمول قانونی را برمیشمرد[۲]، سپس به رویکرد شمول تشریعی در ثبات و تغییر موضوعات میپردازد و برخی نظریهها مانند حکم حکومتی در نظریه ولایت فقیه را که در برابر تغییرات صادر میشود، در کنار دیدگاههای میرزای نائینی، علامه طباطبایی و محمدباقر صدر و بحث منطقة الفراغ او واکاوی میکند[۳].
حبالله رویکرد محدودسازی دایره شریعت و چارهسازیهایی آن و بحث از «فراغ» و فقه ادله تشریع که علامه شمسالدین طرح کرده است و سپس دیدگاه آخرتگرایانه دین و هدف بعثت انبیا از مهندس بازرگان و جدا کردن رسالت پیامبران از حکمرانی در نگاه علی عبدالرزاق را بررسی میکند[۴]. نویسنده در ادامه به دیدگاههای سروش در تکامل معرفت دینی، قبض و بسط شریعت و «شریعت صامت» او میپردازد و اینکه آیا فقه از عرضیات دین بوده و از ذاتیات آن نیست را توضیح میدهد. حبالله از اینجا به بحث دنیوی بودن دانش فقه در نگاه سروش، شبستری، ابوزید و فیض کاشانی و دیدگاهی که به فرازمانی بودن دین و یا تاریخی دیدن آن در نگاه مجتهد شبستری است، میرسد[۵]. او در پایان، نظریه مختارش را با عنوان (رفتن از شمول شریعت بهسوی مشارکت آدمیان در قانونگذاری) توضیح میدهد[۶].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.