آیت‌الله‌زاده شیرازی، مرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{کاربردهای دیگر|سید مرتضی (ابهام زدایی)}}

'''سيد‌ ‎مرتضى آیت‌الله‌زاده شيرازى''' (1307-1379ش)، نوه [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى بزرگ شيرازى]](ره)، فارغ التحصیل و استاد زبان فارسی و ادبیات عرب از دانشگاه تهران و قاهره مصر، گذراندن دوره تخصصی زبانهای سامی(آرامی) از دانشگاه کمبریج انگلستان، تأليف و ترجمه بيش از 25 اثر و نگارش حدود بيست مقاله در مجلات معتبر داخلی و خارجی

در سال 1307 ش در نجف اشرف به دنيا آمد.  

وی پس از سپرى كردن دوره ابتدائى در دبستان علوى ایرانیان در نجف اشرف، به حوزه علمیه وارد شد. پس از آن كه دروس حوزوی را در نجف و سپس در سال 1325ش به ایران عزيمت کرد و در تهران و ادامه تحصيلات حوزوی را در مدرسه‌خان مروى و پاره‌اى حوزه‌هاى ديگر گذراند تا به مراحل عاليه رسید.

سپس در 1330ش  در سن 23 سالگی به دانشكده منقول و معقول (الهيات) راه یافت.  

دكتر شيرازی در طول اقامت ده ساله خود در مصر و اخذ دكترای زبان و ادبيات عرب، به مدت پنج سال در دانشگاه الازهر به تدريس زبان و ادبيات فارسی اشتغال داشت و در دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران استخدام گردید و مراحل استاديارى، دانشيارى و استادى تا پايه 22 را گذراند.

سپس برای گذراندن دوره تخصصی زبان‏های سامی(آرامى)، وارد دانشگاه كمبريج انگلستان شد. وی در طول حيات علمی‏اش، به مدت 21 سال سردبير نشريه علمی و پژوهشی دانشكده ادبيات بود و به تأليف و ترجمه بيش از 25 اثر و نگارش حدود بيست مقاله در مجلات معتبر داخلی و خارجی توفيق يافت. برخی از آثار استاد شيرازی بدين قرارند: ترجمه كتاب الادب المقارِن با نام ادبيات تطبيقی، فرهنگ اصطلاحات روز و فرهنگ چند زبانه مجمعُ اللُّغات.  

#عضو هيأت مؤلفان لغتنامه دهخدا، به مدّت 14 سال.

#مدير مسؤول و سر دبير مجله (مقالات و بررسى‌ها) تا سال 1375، به مدت 21 سال.

#عضو شوراى تحصيلات تكمیلى و پژوهشى دانشكده الهيات.

اين استاد فرزانه سرانجام پس از عمری تلاش خستگی‌ناپذير در چهاردهم شهريور 1379 ش در 72 سالگی بر اثر عارضه قلبی چشم از جهان فروبست و در قبرستان شيخان قم به خاک سپرده شد.