ابن فحام، عبدالرحمن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' عبد ال' به ' عبدال') |
جز (جایگزینی متن - '↵↵|' به ' |') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type='authorOtherNames'|لابي القاسم عبدالرحمن بن عتيق المعروف بابي الفحام الصقلي المقري | |data-type='authorOtherNames'|لابي القاسم عبدالرحمن بن عتيق المعروف بابي الفحام الصقلي المقري | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۵: | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[التجريد لبغية المريد في القراءات السبع]] | |data-type='authorWritings'|[[التجريد لبغية المريد في القراءات السبع]] | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
''' عبدالرحمن بن فحام اندلسی ''' (422 یا 425 -516ق) از عالمان غربی در قرائت است. او به نحو و لغت نیز مسلط بود و دارای آثار مکتوبی در این علوم می‌باشد. | ''' عبدالرحمن بن فحام اندلسی''' (422 یا 425 -516ق) از عالمان غربی در قرائت است. او به نحو و لغت نیز مسلط بود و دارای آثار مکتوبی در این علوم می‌باشد. | ||
نام کامل او عبدالرحمن بن أبی بکر عتیق بن خلف قرشی صقلی مقری نحوی ابن الفحام است و کنیه‌اش ابوالقاسم.<ref>ر.ک: ابن فحام، ص11</ref> | نام کامل او عبدالرحمن بن أبی بکر عتیق بن خلف قرشی صقلی مقری نحوی ابن الفحام است و کنیه‌اش ابوالقاسم.<ref>ر.ک: ابن فحام، ص11</ref> | ||
==تولد و وفات== | |||
ابن فحام در سال 422 یا 425 هجری در صقلیه (جزیره سیسیل ایتالیا) به دنیا آمد<ref>ر.ک: همان</ref> و در ذی‌قعده سال 516 هجری در ثغر از دنیا رفت. او در هنگام وفاتش حدود نود سال عمر داشت. آخرین شاگرد اجازه وی ابوطاهر خشوعی بود.<ref>ر.ک: همان، ص13</ref> | ابن فحام در سال 422 یا 425 هجری در صقلیه (جزیره سیسیل ایتالیا) به دنیا آمد<ref>ر.ک: همان</ref> و در ذی‌قعده سال 516 هجری در ثغر از دنیا رفت. او در هنگام وفاتش حدود نود سال عمر داشت. آخرین شاگرد اجازه وی ابوطاهر خشوعی بود.<ref>ر.ک: همان، ص13</ref> | ||
==سفرهای علمی== | |||
چون صقلیه، برای دانش آموختن برایش تنگ آمد، به هدف طلب علم به مصر سفر کرد و از 438تا 454ق در آنجا ماند و به علم‌آموزی پرداخت. سپس به صقلیه برگشت و دوازده سال در آنجا ماند. ابن فحام، مجدداً در حوالی 466 هجری به مصر برگشت و تا زمان وفاتش در اسکندریه ماند.<ref>ر.ک: همان، ص11</ref> | چون صقلیه، برای دانش آموختن برایش تنگ آمد، به هدف طلب علم به مصر سفر کرد و از 438تا 454ق در آنجا ماند و به علم‌آموزی پرداخت. سپس به صقلیه برگشت و دوازده سال در آنجا ماند. ابن فحام، مجدداً در حوالی 466 هجری به مصر برگشت و تا زمان وفاتش در اسکندریه ماند.<ref>ر.ک: همان، ص11</ref> | ||
== اطلاعات علمی == | ==اطلاعات علمی== | ||
او از عالمان علم قرائت، نحو و لغت به شمار می‌رود.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | او از عالمان علم قرائت، نحو و لغت به شمار می‌رود.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | ||
==نظرات دیگران درباره وی== | |||
سلیمان بن عبدالعزیز اندلسی درباره او می‌گوید: «ما رأیت أحدا أعلم بالقراءات من ابن الفحام لا بالمشرق و لا بالمغرب» یعنی کسی را در شرق و غرب عالم، عالم‌تر از ابن فحام به علم قرائات ندیدم. | سلیمان بن عبدالعزیز اندلسی درباره او می‌گوید: «ما رأیت أحدا أعلم بالقراءات من ابن الفحام لا بالمشرق و لا بالمغرب» یعنی کسی را در شرق و غرب عالم، عالم‌تر از ابن فحام به علم قرائات ندیدم. | ||
سلفی از شاگردان ابن فحام هم در وصف او چنین گفته: «هو من خیار القراء، و كان رحمه‌الله تعالى حافظا للقراءات صدوقا متینا عالما كبیر السن.» یعنی او از نیکان قراء بود و حافظ قرائات و بسیار راستگو و متین و عالمی مسن بود. همچنین درباره او گفته شده که قرائات را مانند سوره فاتحه حفظ بود [یعنی خواندن و احضار آن‌ها برایش به‌سادگی خواندن سوره حمد برای دیگران، بود.].<ref>ر.ک: همان</ref> | سلفی از شاگردان ابن فحام هم در وصف او چنین گفته: «هو من خیار القراء، و كان رحمه‌الله تعالى حافظا للقراءات صدوقا متینا عالما كبیر السن.» یعنی او از نیکان قراء بود و حافظ قرائات و بسیار راستگو و متین و عالمی مسن بود. همچنین درباره او گفته شده که قرائات را مانند سوره فاتحه حفظ بود [یعنی خواندن و احضار آن‌ها برایش به‌سادگی خواندن سوره حمد برای دیگران، بود.].<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
==برخی از اساتید== | |||
# علی بن أبی‌العباس بن نفیس؛ | # علی بن أبی‌العباس بن نفیس؛ | ||
# ابوالحسین نصر بن عبدالعزیز فارسی؛ | # ابوالحسین نصر بن عبدالعزیز فارسی؛ | ||
| خط ۶۱: | خط ۵۶: | ||
# احمد بن على بن هاشم تاج الأئمه ابوالعباس مصرى.<ref>ر.ک: همان، ص11-12</ref> | # احمد بن على بن هاشم تاج الأئمه ابوالعباس مصرى.<ref>ر.ک: همان، ص11-12</ref> | ||
# ابن باشباذ بن داود (در نحو)؛ | # ابن باشباذ بن داود (در نحو)؛ | ||
# علی بن ثابت (در نحو) <ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | # علی بن ثابت (در نحو)<ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | ||
==بعضی از شاگردان== | |||
===تلاوت کنندگان بر او=== | |||
# ابوالعباس بن حطیه؛ | # ابوالعباس بن حطیه؛ | ||
# ابن سعدون قرطبی؛ | # ابن سعدون قرطبی؛ | ||
# عبدالرحمن بن خلف‌اللّه؛ | # عبدالرحمن بن خلف‌اللّه؛ | ||
# و.... <ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | # و....<ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | ||
# ابوطاهر خشوعی. <ref>ر.ک: همان، ص13</ref> | # ابوطاهر خشوعی.<ref>ر.ک: همان، ص13</ref> | ||
===روایت کنندگان از او=== | |||
# سلفی؛ | # سلفی؛ | ||
# ابومحمد عثمانی؛ | # ابومحمد عثمانی؛ | ||
# ابن مفضل؛ | # ابن مفضل؛ | ||
# و | # و...<ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | ||
==آثار== | |||
# التجريد لبغية المريد في القراءات السبع؛ | # التجريد لبغية المريد في القراءات السبع؛ | ||
# مفردة يعقوب | # مفردة يعقوب الحضرمی؛ | ||
# شرح مقدمة علي بن ثابت فی النحو.<ref>ر.ک: همان</ref> | # شرح مقدمة علي بن ثابت فی النحو.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
== | ==منابع مقاله== | ||
ابن فحام، عبدالرحمن، التجريد لبغية المريد في القراءات السبع، تحقیق عبدالرحمن ابراهیم بدر، دارالصحابه للتراث، طنطای مصر، 1426 ه. | ابن فحام، عبدالرحمن، التجريد لبغية المريد في القراءات السبع، تحقیق عبدالرحمن ابراهیم بدر، دارالصحابه للتراث، طنطای مصر، 1426 ه. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[التجريد لبغية المريد في القراءات السبع]] | [[التجريد لبغية المريد في القراءات السبع]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۳
| نام | ابن فحام، عبدالرحمن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | لابي القاسم عبدالرحمن بن عتيق المعروف بابي الفحام الصقلي المقري |
| نام پدر | أبی بکر عتیق |
| متولد | / 425ق |
| محل تولد | صقلیه (جزیره سیسیل ایتالیا) |
| رحلت | / 516ق |
| اساتید | علی بن أبی‌العباس بن نفیس؛ ابوالحسین نصر بن عبدالعزیز فارسی؛ عبدالباقی بن فارس؛ ابراهیم بن اسماعیل مالکی (استادش در مصر) |
| برخی آثار | التجريد لبغية المريد في القراءات السبع |
| کد مؤلف | AUTHORCODE05986AUTHORCODE |
عبدالرحمن بن فحام اندلسی (422 یا 425 -516ق) از عالمان غربی در قرائت است. او به نحو و لغت نیز مسلط بود و دارای آثار مکتوبی در این علوم می‌باشد.
نام کامل او عبدالرحمن بن أبی بکر عتیق بن خلف قرشی صقلی مقری نحوی ابن الفحام است و کنیه‌اش ابوالقاسم.[۱]
تولد و وفات
ابن فحام در سال 422 یا 425 هجری در صقلیه (جزیره سیسیل ایتالیا) به دنیا آمد[۲] و در ذی‌قعده سال 516 هجری در ثغر از دنیا رفت. او در هنگام وفاتش حدود نود سال عمر داشت. آخرین شاگرد اجازه وی ابوطاهر خشوعی بود.[۳]
سفرهای علمی
چون صقلیه، برای دانش آموختن برایش تنگ آمد، به هدف طلب علم به مصر سفر کرد و از 438تا 454ق در آنجا ماند و به علم‌آموزی پرداخت. سپس به صقلیه برگشت و دوازده سال در آنجا ماند. ابن فحام، مجدداً در حوالی 466 هجری به مصر برگشت و تا زمان وفاتش در اسکندریه ماند.[۴]
اطلاعات علمی
او از عالمان علم قرائت، نحو و لغت به شمار می‌رود.[۵]
نظرات دیگران درباره وی
سلیمان بن عبدالعزیز اندلسی درباره او می‌گوید: «ما رأیت أحدا أعلم بالقراءات من ابن الفحام لا بالمشرق و لا بالمغرب» یعنی کسی را در شرق و غرب عالم، عالم‌تر از ابن فحام به علم قرائات ندیدم.
سلفی از شاگردان ابن فحام هم در وصف او چنین گفته: «هو من خیار القراء، و كان رحمه‌الله تعالى حافظا للقراءات صدوقا متینا عالما كبیر السن.» یعنی او از نیکان قراء بود و حافظ قرائات و بسیار راستگو و متین و عالمی مسن بود. همچنین درباره او گفته شده که قرائات را مانند سوره فاتحه حفظ بود [یعنی خواندن و احضار آن‌ها برایش به‌سادگی خواندن سوره حمد برای دیگران، بود.].[۶]
برخی از اساتید
- علی بن أبی‌العباس بن نفیس؛
- ابوالحسین نصر بن عبدالعزیز فارسی؛
- عبدالباقی بن فارس؛
- ابراهیم بن اسماعیل مالکی (استادش در مصر)؛
- احمد بن على بن هاشم تاج الأئمه ابوالعباس مصرى.[۷]
- ابن باشباذ بن داود (در نحو)؛
- علی بن ثابت (در نحو)[۸]
بعضی از شاگردان
تلاوت کنندگان بر او
روایت کنندگان از او
- سلفی؛
- ابومحمد عثمانی؛
- ابن مفضل؛
- و...[۱۱]
آثار
- التجريد لبغية المريد في القراءات السبع؛
- مفردة يعقوب الحضرمی؛
- شرح مقدمة علي بن ثابت فی النحو.[۱۲]
پانویس
منابع مقاله
ابن فحام، عبدالرحمن، التجريد لبغية المريد في القراءات السبع، تحقیق عبدالرحمن ابراهیم بدر، دارالصحابه للتراث، طنطای مصر، 1426 ه.