الحاوی الکبیر في فقه مذهب الإمام الشافعي: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
    جز (جایگزینی متن - '= ' به '=')
     
    (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۹: خط ۹:
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    | کد کنگره =    
    | کد کنگره =
    | موضوع =
    | موضوع =
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    }}
    }}


    '''الحاوی الکبیر فی فقه مذهب الإمام شافعی'''، نوشته ابوالحسن علی بن محمد بن حبیب ماوردی  بصری(450-364ق) از کتاب‌های شاخص، مهم و مشهور در فقه شافعی و شرحی بر کتاب مختصر از ابراهیم بن اسماعیل بن یحیی مزنی(متوفای 264ق) است.
    '''الحاوی الکبیر في فقه مذهب الإمام الشافعي'''، نوشته [[ماوردی، علی بن محمد|ابوالحسن علی بن محمد بن حبیب ماوردی  بصری]](450-364ق) از کتاب‌های شاخص، مهم و مشهور در فقه شافعی و شرحی بر کتاب مختصر از [[ابراهیم بن اسماعیل بن یحیی مزنی]](متوفای 264ق) است.
     
    الحاوی موسوعه‌ای فقهی به شمار می‌آید که دیدگاه‌های  بسیاری از عالمان مذهب شافعی و دیگران را دربرداشته و به سان مختصر از باب «طهارت» آغاز شده و به «امّهات الأولاد» پایان می‌یابد.
    الحاوی موسوعه‌ای فقهی به شمار می‌آید که دیدگاه‌های  بسیاری از عالمان مذهب شافعی و دیگران را دربرداشته و به سان مختصر از باب «طهارت» آغاز شده و به «امّهات الأولاد» پایان می‌یابد.


    این اثر با پژوهش و پاورقی علی‌محمد معوض و عادل احمد عبدالموجود و با مقدمه‌ای مفصل و آوردن کتاب «الظاهر فی غریب الفاظ الشافعی».<ref>ر.ک: مقدمه جلد 1، ص5-4</ref> ‏و تقریظ محمدبکر اسماعیل و عبدالفتاح ابوسنه تدوین شده است. محققان کار گسترده‌ای را از شرح واژه‌ها، نمایاندن سندها و ترجمۀ رجال احادیث گرفته تا تطبیق نسخه‌ها را انجام داده‌اند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص59و60و62</ref> ‏پیشتر، این کتاب بزرگ در ده جلد (و گفته شده در سی جلد) عرضه شده بوده است.<ref>ر.ک: حاجی خلیفه،جلد 1، ص628</ref>‏
    این اثر با پژوهش و پاورقی [[معوض، علی محمد|علی‌محمد معوض]] و [[عادل احمد عبدالموجود]] و با مقدمه‌ای مفصل و آوردن کتاب «الظاهر فی غریب الفاظ الشافعی».<ref>ر.ک: مقدمه جلد 1، ص5-4</ref> ‏و تقریظ [[محمدبکر اسماعیل]] و [[عبدالفتاح ابوسنه]] تدوین شده است. محققان کار گسترده‌ای را از شرح واژه‌ها، نمایاندن سندها و ترجمۀ رجال احادیث گرفته تا تطبیق نسخه‌ها را انجام داده‌اند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص59و60و62</ref> ‏پیشتر، این کتاب بزرگ در ده جلد (و گفته شده در سی جلد) عرضه شده بوده است.<ref>ر.ک: حاجی خلیفه،جلد 1، ص628</ref>‏
     
    الحاوی کتابی است که نزد صاحب‌نظران در مذهب شافعی مانند ندارد. ماوردی دیدگاه‌های مذهب‌های کهنه و زوال‌یافته‌ای را که بر زبان [[سفیان ثوری]](97-161ق)، نخعی(96-50ق)، [[حسن بصری]](21 -110ق)، [[عبدالرحمن بن عمرو اوزاعی]](88-157ق)، ابن ابی لیلی(۷۴- ۱۴۸ق‌‌) و دیگران جاری شده است، گردآورده است. الحاوی با باب، مسأله و فصل صورت‌بندی شده است. ماوردی دیدگاه فقیهان را از یک مصدر نقل نکرده است. آنچنان‌که نام‌های بسیاری از کسان را با کنیه‌ها و لقب‌هایشان می‌آورد ولی او ترجمه‌ای برای هیچ‌یک ننوشته است. همچنین، به رغم آنکه نام کتاب ماوردی الحاوی است، حدیثی را که شاهد آورده است، با سند ارائه نکرده است و به نام مُسند (بدون اینکه متعرض بقیه آن باشد) بسنده کرده است یا حدیث را به پایان نرسانده است.<ref>ر.ک: تقریظ کتاب(عبد الفتاح ابو سنه)، جلد 1، ص4-3</ref>‏


    الحاوی کتابی است که نزد صاحب‌نظران در مذهب شافعی مانند ندارد. ماوردی دیدگاه‌های مذهب‌های کهنه و زوال‌یافته‌ای را که بر زبان [[سفیان ثوری]](97-161ق)، نخعی(96-50ق)، [[حسن بصری]](21 -110ق)، عبدالرحمن بن عمرو اوزاعی(88-157ق)، ابن ابی لیلی(۷۴- ۱۴۸ق‌‌) و دیگران جاری شده است، گردآورده است. الحاوی با باب، مسأله و فصل صورت‌بندی شده است. ماوردی دیدگاه فقیهان را از یک مصدر نقل نکرده است. آنچنان‌که نام‌های بسیاری از کسان را با کنیه‌ها و لقب‌هایشان می آورد ولی او ترجمه‌ای برای هیچ‌یک ننوشته است. همچنین، به رغم آنکه نام کتاب ماوردی الحاوی است، حدیثی را که شاهد آورده است، با سند ارائه نکرده است و به نام مُسند (بدون اینکه متعرض بقیه آن باشد) بسنده کرده است یا حدیث را به پایان نرسانده است.<ref>ر.ک: تقریظ کتاب(عبد الفتاح ابو سنه)، جلد 1، ص4-3</ref>‏
    فهرست تفصیلی محتوای هر جلد در پایان آن آمده است.
    فهرست تفصیلی محتوای هر جلد در پایان آن آمده است.




    خط ۴۶: خط ۴۹:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
     
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده: فقه و اصول]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]]
    [[رده: فقه مذاهب]]
    [[رده: فقه اهل سنت]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1401]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط سید حمیدرضا حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۱

    الحاوی الکبیر في فقه مذهب الإمام الشافعي رضي الله عنه و هو شرح مختصر المزني
    الحاوی الکبیر في فقه مذهب الإمام الشافعي
    پدیدآورانماوردی، علی بن محمد (نويسنده) معوض، علی محمد (محقق)
    ناشردار الکتب العلمية
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1414ق - 1994م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد18
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الحاوی الکبیر في فقه مذهب الإمام الشافعي، نوشته ابوالحسن علی بن محمد بن حبیب ماوردی بصری(450-364ق) از کتاب‌های شاخص، مهم و مشهور در فقه شافعی و شرحی بر کتاب مختصر از ابراهیم بن اسماعیل بن یحیی مزنی(متوفای 264ق) است.

    الحاوی موسوعه‌ای فقهی به شمار می‌آید که دیدگاه‌های بسیاری از عالمان مذهب شافعی و دیگران را دربرداشته و به سان مختصر از باب «طهارت» آغاز شده و به «امّهات الأولاد» پایان می‌یابد.

    این اثر با پژوهش و پاورقی علی‌محمد معوض و عادل احمد عبدالموجود و با مقدمه‌ای مفصل و آوردن کتاب «الظاهر فی غریب الفاظ الشافعی».[۱] ‏و تقریظ محمدبکر اسماعیل و عبدالفتاح ابوسنه تدوین شده است. محققان کار گسترده‌ای را از شرح واژه‌ها، نمایاندن سندها و ترجمۀ رجال احادیث گرفته تا تطبیق نسخه‌ها را انجام داده‌اند.[۲] ‏پیشتر، این کتاب بزرگ در ده جلد (و گفته شده در سی جلد) عرضه شده بوده است.[۳]

    الحاوی کتابی است که نزد صاحب‌نظران در مذهب شافعی مانند ندارد. ماوردی دیدگاه‌های مذهب‌های کهنه و زوال‌یافته‌ای را که بر زبان سفیان ثوری(97-161ق)، نخعی(96-50ق)، حسن بصری(21 -110ق)، عبدالرحمن بن عمرو اوزاعی(88-157ق)، ابن ابی لیلی(۷۴- ۱۴۸ق‌‌) و دیگران جاری شده است، گردآورده است. الحاوی با باب، مسأله و فصل صورت‌بندی شده است. ماوردی دیدگاه فقیهان را از یک مصدر نقل نکرده است. آنچنان‌که نام‌های بسیاری از کسان را با کنیه‌ها و لقب‌هایشان می‌آورد ولی او ترجمه‌ای برای هیچ‌یک ننوشته است. همچنین، به رغم آنکه نام کتاب ماوردی الحاوی است، حدیثی را که شاهد آورده است، با سند ارائه نکرده است و به نام مُسند (بدون اینکه متعرض بقیه آن باشد) بسنده کرده است یا حدیث را به پایان نرسانده است.[۴]

    فهرست تفصیلی محتوای هر جلد در پایان آن آمده است.


    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه جلد 1، ص5-4
    2. ر.ک: متن کتاب، ص59و60و62
    3. ر.ک: حاجی خلیفه،جلد 1، ص628
    4. ر.ک: تقریظ کتاب(عبد الفتاح ابو سنه)، جلد 1، ص4-3

    منابع مقاله

    1. تقریظ کتاب
    2. متن کتاب
    3. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، «كشف الظنون عن أسامی الكتب والفنون»، جلد 1، دار احیاء التراث، بیروت، لبنان، 1360ق.

    وابسته‌ها