التعريف بآداب التأليف: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR72795J1.jpg | عنوان = التعريف بآداب التأليف | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) ابراهیم، مرزوق علی (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '= ' به '=') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''التعريف بآداب التأليف'''، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، رساله‌ای است بسیار کوچک و مختصر در بیان آداب تألیف که با تحقیق مرزوق علی | '''التعريف بآداب التأليف'''، اثر [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلال‌الدین سیوطی]] (متوفی 911ق)، رساله‌ای است بسیار کوچک و مختصر در بیان آداب تألیف که با تحقیق [[ابراهیم، مرزوق علی|مرزوق علی ابراهیم]]، منتشر شده است. | ||
کتاب با مقدمه‌ای از محقق آغاز گردیده که تقریبا نیمی از صفحات آن را به خود اختصاص داده است. در این مقدمه، ابتدا شرح حال مفصلی از سیوطی ارائه گردیده<ref>ر.ک: مقدمه، ص5-12</ref> و سپس، به تعریف کتاب<ref>ر.ک: همان، ص13-14</ref> و توصیف نسخ خطی آن، پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص15-17</ref>. | کتاب با مقدمه‌ای از محقق آغاز گردیده که تقریبا نیمی از صفحات آن را به خود اختصاص داده است. در این مقدمه، ابتدا شرح حال مفصلی از [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] ارائه گردیده<ref>ر.ک: مقدمه، ص5-12</ref> و سپس، به تعریف کتاب<ref>ر.ک: همان، ص13-14</ref> و توصیف نسخ خطی آن، پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص15-17</ref>. | ||
ذکر این رساله در آثار معتبری همچون | ذکر این رساله در آثار معتبری همچون «[[حسن المحاضرة في أخبار مصر و القاهرة|حسن المحاضرة]]»، «[[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]]»، «[[هدية العارفين، أسماء المؤلفين و آثار المصنفين|هدية العارفين]]»، «[[دليل مخطوطات السيوطي]]» و «[[فهرس مؤلفات السيوطي]]»، صحت انتساب آن به [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] را تأیید می‌نماید<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>. | ||
سیوطی رساله خویش را با حدیثی از پیامبر(ص) به روایت ابوهریره که | [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] رساله خویش را با حدیثی از پیامبر(ص) به روایت ابوهریره که [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم]]، ابوداود، ترمذی و [[نسائی، احمد بن علی|نسایی]]، آن را نقل کرده‌اند، آغاز کرده است که فرمودند: «إذا مات الإنسان انقطع عمله إلا من ثلاث: صدقة جارية أو علم ينفع به أو ولد صالح يدعو له» (زمانی که انسان بمیرد، عمل وی نیز قطع می‌شود، به‌جز در سه مورد: صدقه جاریه، علمی که دیگران از آن بهره ببرند و فرزند صالحی که برای او دعا کند)<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18</ref>. | ||
در ادامه نیز، روایات و اقوالی از بزرگان بدین مضمون که دلالت بر اهمیت تألیف و نشر علم دارد، نقل شده است. سیوطی در هر مورد، تنها به نقل روایات و اقوال و اشاره به سلسله سند آنها، اکتفا نموده و توضیح یا شرح خاصی برای آنها، ارائه نکرده است. همچنین، ترتیب خاصی برای نقل و ذکر روایات، در کتاب به چشم نمی‌خورد. به‌منظور آشنایی بیشتر با محتوای کتاب، به برخی از این روایات و اقوال، اشاره می‌شود: | در ادامه نیز، روایات و اقوالی از بزرگان بدین مضمون که دلالت بر اهمیت تألیف و نشر علم دارد، نقل شده است. سیوطی در هر مورد، تنها به نقل روایات و اقوال و اشاره به سلسله سند آنها، اکتفا نموده و توضیح یا شرح خاصی برای آنها، ارائه نکرده است. همچنین، ترتیب خاصی برای نقل و ذکر روایات، در کتاب به چشم نمی‌خورد. به‌منظور آشنایی بیشتر با محتوای کتاب، به برخی از این روایات و اقوال، اشاره می‌شود: | ||
# در روایتی به نقل از ابن ماجه و ابن خزیمه، از ابوهریره، پیامبر(ص) فرمودند: «إن مما يلحق المؤمن من عمله و حسناته بعد موته علما علمه و نشره» (از جمله حسناتی که پس از وفات مؤمن، به او می‌رسد، علمی است که از او منتشر شده است)<ref>ر.ک: همان</ref>. | # در روایتی به نقل از [[ابن ماجه، محمد بن یزید|ابن ماجه]] و [[ابن خزیمه، محمد بن اسحاق|ابن خزیمه]]، از ابوهریره، پیامبر(ص) فرمودند: «إن مما يلحق المؤمن من عمله و حسناته بعد موته علما علمه و نشره» (از جمله حسناتی که پس از وفات مؤمن، به او می‌رسد، علمی است که از او منتشر شده است)<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
# به نقل از کتاب «ملح النوادر» ثعالبی، سخنی از جاحظ آمده است که گفته:: «الوضع وضعان: وضع له، وضع به؛ يعني في تأليف الكتب»<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>. | # به نقل از کتاب «ملح النوادر» ثعالبی، سخنی از [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] آمده است که گفته:: «الوضع وضعان: وضع له، وضع به؛ يعني في تأليف الكتب»<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>. | ||
# در «البيان» نیز به نقل از جاحظ، چنین آمده است: «قالوا: القلم أبقی أثرا و اللسان أكثر هذرا»<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>. | # در «البيان» نیز به نقل از [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، چنین آمده است: «قالوا: القلم أبقی أثرا و اللسان أكثر هذرا»<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۳
| التعريف بآداب التأليف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) ابراهیم، مرزوق علی (محقق) |
| ناشر | مکتبة التراث الإسلامي |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
التعريف بآداب التأليف، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، رساله‌ای است بسیار کوچک و مختصر در بیان آداب تألیف که با تحقیق مرزوق علی ابراهیم، منتشر شده است.
کتاب با مقدمه‌ای از محقق آغاز گردیده که تقریبا نیمی از صفحات آن را به خود اختصاص داده است. در این مقدمه، ابتدا شرح حال مفصلی از سیوطی ارائه گردیده[۱] و سپس، به تعریف کتاب[۲] و توصیف نسخ خطی آن، پرداخته شده است[۳].
ذکر این رساله در آثار معتبری همچون «حسن المحاضرة»، «كشف الظنون»، «هدية العارفين»، «دليل مخطوطات السيوطي» و «فهرس مؤلفات السيوطي»، صحت انتساب آن به سیوطی را تأیید می‌نماید[۴].
سیوطی رساله خویش را با حدیثی از پیامبر(ص) به روایت ابوهریره که مسلم، ابوداود، ترمذی و نسایی، آن را نقل کرده‌اند، آغاز کرده است که فرمودند: «إذا مات الإنسان انقطع عمله إلا من ثلاث: صدقة جارية أو علم ينفع به أو ولد صالح يدعو له» (زمانی که انسان بمیرد، عمل وی نیز قطع می‌شود، به‌جز در سه مورد: صدقه جاریه، علمی که دیگران از آن بهره ببرند و فرزند صالحی که برای او دعا کند)[۵].
در ادامه نیز، روایات و اقوالی از بزرگان بدین مضمون که دلالت بر اهمیت تألیف و نشر علم دارد، نقل شده است. سیوطی در هر مورد، تنها به نقل روایات و اقوال و اشاره به سلسله سند آنها، اکتفا نموده و توضیح یا شرح خاصی برای آنها، ارائه نکرده است. همچنین، ترتیب خاصی برای نقل و ذکر روایات، در کتاب به چشم نمی‌خورد. به‌منظور آشنایی بیشتر با محتوای کتاب، به برخی از این روایات و اقوال، اشاره می‌شود:
- در روایتی به نقل از ابن ماجه و ابن خزیمه، از ابوهریره، پیامبر(ص) فرمودند: «إن مما يلحق المؤمن من عمله و حسناته بعد موته علما علمه و نشره» (از جمله حسناتی که پس از وفات مؤمن، به او می‌رسد، علمی است که از او منتشر شده است)[۶].
- به نقل از کتاب «ملح النوادر» ثعالبی، سخنی از جاحظ آمده است که گفته:: «الوضع وضعان: وضع له، وضع به؛ يعني في تأليف الكتب»[۷].
- در «البيان» نیز به نقل از جاحظ، چنین آمده است: «قالوا: القلم أبقی أثرا و اللسان أكثر هذرا»[۸].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.