تنوخی، عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

| نام کامل = عبدالله بن امیر علم¬الدین سلیمان تنوخی  

| نام همسر = عایشه دختر امیر سیف¬الدین ابوبکر تنوخی  

عبدالله بن امیر علم‌الدین سلیمان تَنوخی(820-884ق/ 1417ـ1479م)، از شخصیتهای ممتاز دروزیه، مشهور به الامیر السید.  

منابع مربوط به زندگی تنوخی معدود است. دو سند اصلی دربارۀ زندگی وی در دست است: یکی کتاب السید عبدالله التنوخی تألیف ابوعلی مرعی، شاگرد تنوخی و دیگری بخشی از کتاب صدق الاخبار تألیف حمزه بن احمد بن عمر معروف به ابن سباط(د پس از 926ق). هرچند ابن سباط خود در کودکی تنوخی را ملاقات کرده بود، اطلاعات مربوط به زندگی تنوخی را از طـریق روایـات پدرش، شهـاب الـدین احمـد بن سبـاط ــ کـه از شاگردان وی بود ــ نقل کرده است.  

آرامگاه وی همواره مورد توجه دروزیان بوده است. برای نمونه در 1789م به دعوت بشیر جنبلاط، دروزیان در همایشی برای چاره اندیشی رفع مشکلات جنگ ناپلئون با عثمانیان در کنار آرامگاه وی اجتماع کردند. مزار او امروزه مسجد جامع عبیه است و همچنان زیارتگاه مؤمنان دروزی به شمار می رود.

آثـار: تألیفات چندی از تنوخی باقی مانده که از مهم‌ترین آنها ست: 1. شروحات الامیر السید، که چند شرح بر مجموعۀ رسائل الحکمه، رسائل مقدس دروز است. تنوخی بر حدود 14 رساله از مجموعۀ 111 تایی رسائل دروز شرح نوشته است که بیشتر موضوعات اخلاق، آداب و معاملات را شامل می‌شود. 2. سیاسه الاخیار فی شرح کمالات النبی المختار. این اثر که برخی آن را شامل دو کتاب جداگانۀ سیاسه الاخیار و شرح کمالات النبی المختار می‌دانند، دربارۀ ذکر شمایل پیامبر اکرم(ص) است. 3. اللغه العربا، معجم لغت عربی است که با ترتیب الصحاح جوهری تنظیم شده است. نسخه‌ای از آن در کتابخانۀ تیموریه نگهداری می شود<ref> مسعود تاره، ج 16، ص257-258</ref>

 

 

 

تاره، مسعود، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، سال چاپ 1378