ابن وزان، ابراهیم بن عثمان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ــ' به 'ـ'
جز (جایگزینی متن - 'ــ' به 'ـ')
خط ۵۶: خط ۵۶:
این ویژگیها موجب شده بود که برخی مقام وی را از بزرگانی چون [[مازنی، ابراهیم عبدالقادر|مازنی]]، [[ابن سکیت، یعقوب بن اسحاق|ابن ‌سکیت]]، [[مبرد، محمد بن یزید|مُبَّرد]]، ثعلب و [[ابن نحاس (ابهام زدایی)|ابن ‌نحّاس]] برتر بدانند و از او به عنوان «شیخ مغرب در نحو و لغت» یاد کنند.  
این ویژگیها موجب شده بود که برخی مقام وی را از بزرگانی چون [[مازنی، ابراهیم عبدالقادر|مازنی]]، [[ابن سکیت، یعقوب بن اسحاق|ابن ‌سکیت]]، [[مبرد، محمد بن یزید|مُبَّرد]]، ثعلب و [[ابن نحاس (ابهام زدایی)|ابن ‌نحّاس]] برتر بدانند و از او به عنوان «شیخ مغرب در نحو و لغت» یاد کنند.  


وی در نحو به روش اهل بصره تمایل داشت، هرچند که از روش کوفیان نیز آگاه بود. ابن ‌وزان با همۀ تبحّری که در علوم شعر و لغت داشت ــ جز در اواخر عمر ــ به سرودن شعر نپرداخت و چندان دوست نداشت که به شاعری مشهور و متصف شود. روایتی که زبیدی در تقطیع شعر از او نقل کرده، نشان‌دهنده چیره‌دستی وی در علم عروض است.  
وی در نحو به روش اهل بصره تمایل داشت، هرچند که از روش کوفیان نیز آگاه بود. ابن ‌وزان با همۀ تبحّری که در علوم شعر و لغت داشت ـ جز در اواخر عمر ـ به سرودن شعر نپرداخت و چندان دوست نداشت که به شاعری مشهور و متصف شود. روایتی که زبیدی در تقطیع شعر از او نقل کرده، نشان‌دهنده چیره‌دستی وی در علم عروض است.  


==آثار==
==آثار==