بیجان، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

ظاهراً هنگامی که حاجی بایرام‌ولی مؤسس طریقۀ بیرامیه از ادرنه بازمی‌گشت، محمد یازیجی‌زاده و برادرش احمد با او دیدار کردند و به طریقۀ او پیوستند.

==لقب==

احمد در ایام چله‌نشینی بر اثر ریاضت چنان لاغر و ناتوان شد که او را «بیجان» لقب دادند.

==‌پرداختن به جنگ==

تنها اولیا چلبی در جایی نوشته است که احمد بیجان در محلۀ «قورویاغلر» در شهر صوفیه مقیم بوده، قبرش هم در کنار جامع محمودپاشا در صوفیه واقع است. در صوفیه تفرجگاهی به نام «احمد بیجان مسیره‌سی» وجود داشته که در آن هنگام خانقاهی آباد نیز در آن بوده است و اکنون تنها باغ‌های آن بر جای مانده است، اما همو در جای دیگر نوشته است که احمد در کنار برادرش آرمیده است، مزار احمد بیجان در ۱۵ قدمی آرامگاه برادرش، محمد یازیجی اوغلی واقع است. کمی پایین‌تر از مزار، بر سر راه استانبول، چشمۀ یازیجی اوغلی قرار دارد که دارای دو کتیبه، یکی تاریخ ۸۰۷ق را دارد و دیگری مربوط به دوره‌های بعد است.

==آثار==

２.عجائب المخلوقات.

این کتاب در ۱۸۸۸م در قازان به طبع رسیده است.  

４.المنتهی علی الفصوص،

درویش حاج عبدالرحیم نقشبندی از خاندان ابوالسعود، این ترجمۀ احمد بیجان را نپسندیده و خود بار دیگر این کتاب را به نام لبّ منتهای فصوص به ترکی خلاصه کرده است.

۵. شمسیه،  

این کتاب ترجمۀ منثور مثنوی پدرش صالح است که به نام ملحمه و بستان الحقائق هم خوانده شده است.  

شمسیه دربارۀ نجوم و تنجیم و هواشناسی است که در جای‌جای آن برخی از ابیات مثنوی صالح نیز درج شده است. کتاب در ۸۷۰ق/ ۱۴۶۶م به پایان رسیده و به اعتبار ۱۲ ماه سال به ۱۲ باب تقسیم شده است.

۷. روح الارواح،

کتابی در تاریخ پیامبران که جزو آثار احمد بیجان‌آمده است.  

شاید این کتاب تحریر قسمت‌هایی از انوارالعاشقین یا المنتهی باشد که دربارۀ پیامبران است، چنانکه از اصطلاحات الصوفیه که بخشی از کتاب المنتهی است، نسخه‌های خطی و چاپی مستقلی دردست است.