المطالع السعيدة في شرح الفريدة: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PJ۶۱۵۱ /الف۱۸الف۷۰۲۷پ | ||
| موضوع =زبان عربی | | موضوع =زبان عربی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] |
نسخهٔ ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۵
المطالع السعيدة في شرح الفريدة | |
---|---|
پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | الفریدة. شرح |
سال نشر | 1977م |
چاپ | 1 |
موضوع | زبان عربی |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 2 |
کد کنگره | PJ۶۱۵۱ /الف۱۸الف۷۰۲۷پ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المطالع السعيدة في شرح الفريدة، نوشته ادیب، مفسّر، فقیه و نویسنده شافعی قرن نهم و دهم قمری؛ جلالالدین عبدالرحمن سیوطی (849- 911ق)، با تلخیص الفیه ابن مالک و اضافاتی، علم صرف و نحو زبان عربی را با نظم و نثر توضیح میدهد.
هدف و روش
- جلالالدین سیوطی، نوشته است: این تعلیقه و شرح من بر الفیه خودم در علم زبان عربی به نام «الفریدة» است که فواید بسیاری دارد... .[۱]
- محقق کتاب؛ نبهان یاسین حسین، با یادآوری اینکه این کتاب یکی از آثار نحوی مهمّ سیوطی است، زیرا اگر او در کتاب الأشباه و النظائر و همع الهوامع، ناقل و مقلّد است، ولی در این اثر، واضع و مؤسس به نظر میرسد؛ افزوده است: نویسنده، کوشیده است بر ابن مالک غلبه کند هرچند بر اساس عوامل دیگری، الفیة ابن مالک شهرت و رواج یافت و الفیه سیوطی و ابن معطی و حریری به فراموشی سپرده شد.[۲]
ساختار و محتوا
نویسنده در این کتاب دو جلدی، کتاب ألفیة إبن مالک في النحو و التصریف 1000 بیتی را در 600 بیت خلاصه کرده و 400 بیتی نیز خودش بر آن افزوده و الفیه جدیدی پدید آورده و شرح (نثر) نیز بهترتیب آن مطرح کرده است.
روش و مکتب نحوی
نبهان یاسین حسین، با تأکید بر آنکه سیوطی در مباحث ادبی و نحوی، پیرو مکتب بصریان یا کوفیان نیست و خودش صاحبنظر است؛ افزوده است: در ضمن پژوهش در کتاب المطالع دریافتم که سیوطی نظر و روشی مستقلّ دارد و بر اساس ادله نظر میدهد و کوفی، بصری و یا بغدادی نیست؛ ولی البته میتوان گفت که در این کتاب و بسیاری از کتابهای دیگر نحویاش از برخی از نحویان اندلسی مانند ابن مالک و ابن حیان تأثیر پذیرفته است.[۳] توضیحات ارزشمند و روششناسانه نبهان یاسین حسین مانند بحث «موقفه من المدرستین الخلافیتین»[۴] در معرفی اجمالی حاضر نگنجد.
نمونه مباحث
- «سَألتُمُونیها»: جمعی از نحویان از استادشان پرسیدند: به نظر شما، حروف زیاده کدام است؟ پاسخ داد: «سَألتُمُونیها». آنان پنداشتند که میپرسد: «سَألتُمُونیها؟» یعنی «واقعا پرسشتان از من درباره حروف زیاده است؟» و به همین جهت پاسخ دادند: بله. استاد گفت: من جوابتان را دادم: «سَ.أَ.ل.تُ.مُ.و.ن.ی.ه.ا» [۵]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.