پنج گنج: تفاوت میان نسخه‌ها

اثر حاضر، از جمله مثنوی‌های‌ ماندگار‌ ادب فارسی است که مضامین اندرزی و حکمی در آن با اندیشه‌های عرفانی درهم آمیخته و مشحون از مفاهیم و موضوعات اخلاقی و تعلیمی است که برخی از آنها، عبارتند از:

{{شعر}}

{{ب|''بود‌ قانع عزیز هر دو عالم''|2=''که عزت در قناعت گشت مدغم''}}

{{ب|''خلاصم ده از بوته حرص و آز''|2=''کزین آتشم روز و شب در‌ گداز''}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب|''رسم کرم قاعده انبیاست''|2=''هرکه ندارد کرم، از اشقیاست''}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب|''شربت صبر‌ ار‌ چه مرارت‌نماست''|2=''چون شکرش نوش، که عین دواست''}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب|''هرکه‌ توکل‌ به خدا می‌کند''|2=''یاری‌ او در همه جا‌ می‌کند‌''}}

{{پایان شعر}}

این شاعر توکل را به معنی واگذاری صرف امور به‌ خدا‌ و گسستن از اسباب نمی‌داند، بلکه معتقد‌ است‌ عارف از‌ اسباب‌ دل‌ برنمی‌گیرد، اما اسباب را‌ از مسبب می‌بیند.

{{شعر}}

{{ب|''وقت امانت چو امینی کنی''|2=''زیبدت ار گوشه‌نشینی کنی''}}