اسماء الحسنی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''اسماء الحسنی''' تألیف مهدی | '''اسماء الحسنی''' تألیف [[افتخار، مهدی|مهدی افتخار]]؛ این کتاب، شرحی است بر دعای شریفِ جوشن کبیر، | ||
در اين دعا ۱۰۰۱ اسم از اسمای الهی به صورت مفرد یا ترکیبی از کلمه‌ها ذ کر شده است. | |||
به گفته مؤلف، مباحثی که در بابِ اسما و صفات الهی مطرح است، از پیچبده‌ترین معارف الهی است که جنبه‌های خیلی پیچیده آن را در کتاب‌های کلام، فلسفه، تفسیر و عرفان باید جست‌وجو کرد. بنابراین مؤلف کوشیده است جنبه‌های عرفای و آثار خارجی و استفاده‌های اخلاقی این اسمای مبارک را بیشتر توضیح دهد و از مباحث ادبی و لغوی پرهیز کرده است. | به گفته مؤلف، مباحثی که در بابِ اسما و صفات الهی مطرح است، از پیچبده‌ترین معارف الهی است که جنبه‌های خیلی پیچیده آن را در کتاب‌های کلام، فلسفه، تفسیر و عرفان باید جست‌وجو کرد. بنابراین مؤلف کوشیده است جنبه‌های عرفای و آثار خارجی و استفاده‌های اخلاقی این اسمای مبارک را بیشتر توضیح دهد و از مباحث ادبی و لغوی پرهیز کرده است. | ||
منبع اصلی این کتاب، شرح الاسماء الحسنی ملا هادی سبزواری بوده است و در شرح اسما، از احادیث معصومین و آیه‌های قرآن بیشترین استفاده برده شده است: | منبع اصلی این کتاب، [[شرح الأسماء شرح دعاء الجوشن الكبير|شرح الاسماء الحسنی]] [[سبزواری، هادی|ملا هادی سبزواری]] بوده است و در شرح اسما، از احادیث معصومین و آیه‌های قرآن بیشترین استفاده برده شده است: | ||
چهار شرح از دعای جوشن‌کبیر موجود است: اول از مرحوم مجلسی | |||
حبیب‌الله کاشانی که منبع اصلی شرح حاضر، کتاب دوم است به نام شرح الاسماء | چهار شرح از دعای جوشن‌کبیر موجود است: اول از مرحوم [[مجلسی، محمدتقی|مجلسی اول]]، دوم از [[سبزواری، هادی|مرحوم سبزواری]]، سوم از مولی [[محمَدنجف کرمانی]] و چهارم از [[کاشانی، حبیب‌الله بن علی‌مدد|حبیب‌الله کاشانی]] که منبع اصلی شرح حاضر، کتاب دوم است به نام شرح الاسماء الحسنی. (ص ۳) | ||
در ابتدای این مجموعه، مقدمه‌ای دربارۀ اسما و صفات خداوند و نظر متکلمان و اهل عرفان آمده است و در پایان مقدمه، دعای حضرت علی(ع) به نقل از کتاب اقبال الاعمال در ادعیۀ روز مباهله آمده است: | در ابتدای این مجموعه، مقدمه‌ای دربارۀ اسما و صفات خداوند و نظر متکلمان و اهل عرفان آمده است و در پایان مقدمه، دعای [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] به نقل از کتاب [[الإقبال بالأعمال الحسنة فيما يعمل مرة في السنة|اقبال الاعمال]] در ادعیۀ روز مباهله آمده است: | ||
در این دعا، حضرت به بسیاری از اسما متوسل شده‌اند و در هر مورد بادقت در نحوه دعای آن حضرت با آن اسم، معنای آن و آثار آن در جهان و حتی در خود شخص را می‌توان استنباط کرد. نقل این دعا هم موجب تیمّن و تبرک خواهد بود و هم آماد‌ه‌سازی برای شروع در مبحث کتاب. (ص 20) <ref>باقریان موحد، سید رضا، ص83-84</ref> | در این دعا، حضرت به بسیاری از اسما متوسل شده‌اند و در هر مورد بادقت در نحوه دعای آن حضرت با آن اسم، معنای آن و آثار آن در جهان و حتی در خود شخص را می‌توان استنباط کرد. نقل این دعا هم موجب تیمّن و تبرک خواهد بود و هم آماد‌ه‌سازی برای شروع در مبحث کتاب. (ص 20) <ref>باقریان موحد، سید رضا، ص83-84</ref> | ||
نسخهٔ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۴
| اسماء الحسنی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | افتخار، مهدی (نویسنده) |
| ناشر | مطبوعات دینی |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1384 |
| چاپ | اول |
| کد کنگره | |
اسماء الحسنی تألیف مهدی افتخار؛ این کتاب، شرحی است بر دعای شریفِ جوشن کبیر،
در اين دعا ۱۰۰۱ اسم از اسمای الهی به صورت مفرد یا ترکیبی از کلمه‌ها ذ کر شده است.
به گفته مؤلف، مباحثی که در بابِ اسما و صفات الهی مطرح است، از پیچبده‌ترین معارف الهی است که جنبه‌های خیلی پیچیده آن را در کتاب‌های کلام، فلسفه، تفسیر و عرفان باید جست‌وجو کرد. بنابراین مؤلف کوشیده است جنبه‌های عرفای و آثار خارجی و استفاده‌های اخلاقی این اسمای مبارک را بیشتر توضیح دهد و از مباحث ادبی و لغوی پرهیز کرده است.
منبع اصلی این کتاب، شرح الاسماء الحسنی ملا هادی سبزواری بوده است و در شرح اسما، از احادیث معصومین و آیه‌های قرآن بیشترین استفاده برده شده است:
چهار شرح از دعای جوشن‌کبیر موجود است: اول از مرحوم مجلسی اول، دوم از مرحوم سبزواری، سوم از مولی محمَدنجف کرمانی و چهارم از حبیب‌الله کاشانی که منبع اصلی شرح حاضر، کتاب دوم است به نام شرح الاسماء الحسنی. (ص ۳)
در ابتدای این مجموعه، مقدمه‌ای دربارۀ اسما و صفات خداوند و نظر متکلمان و اهل عرفان آمده است و در پایان مقدمه، دعای حضرت علی(ع) به نقل از کتاب اقبال الاعمال در ادعیۀ روز مباهله آمده است:
در این دعا، حضرت به بسیاری از اسما متوسل شده‌اند و در هر مورد بادقت در نحوه دعای آن حضرت با آن اسم، معنای آن و آثار آن در جهان و حتی در خود شخص را می‌توان استنباط کرد. نقل این دعا هم موجب تیمّن و تبرک خواهد بود و هم آماد‌ه‌سازی برای شروع در مبحث کتاب. (ص 20) [۱]
پانويس
- ↑ باقریان موحد، سید رضا، ص83-84
منابع مقاله
باقریان موحد، سید رضا، کتاب‌شناسی نیایش، بوستان کتاب، قم، چاپ سوم، 1387ش