موحد ابطحی اصفهانی، سید علی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
|کد مؤلف =AUTHORCODE12281AUTHORCODE}} | |کد مؤلف =AUTHORCODE12281AUTHORCODE}} | ||
'''سید علی موحد ابطحی اصفهانی''' (1319-1402ش)، فقیه، محقق و مفسر قرآن، برادر سیّد محمّدباقر موحد ابطحی و سید محمدعلی موحد ابطحی و مؤلف آثار ارزندهای مانند [[آية التطهير في أحاديث الفريقين]] و | '''سید علی موحد ابطحی اصفهانی''' (1319-1402ش)، فقیه، محقق و مفسر قرآن، برادر [[موحد ابطحی اصفهانی، سید محمدباقر|سیّد محمّدباقر موحد ابطحی]] و [[موحد ابطحی، سید محمدعلی|سید محمدعلی موحد ابطحی]] و مؤلف آثار ارزندهای مانند [[آية التطهير في أحاديث الفريقين]] و [[الشیعة في احادیث الفريقين]] میباشد. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
مقدّمات علوم تا پایان شرح لمعه را نزد پدر، شرایع را نزد میرزا محمّد | مقدّمات علوم تا پایان شرح لمعه را نزد پدر، شرایع را نزد [[میرزا محمّد طبیبزاده]]، رسائل را نزد [[محمّدحسن نجفآبادی]] و هیأت را نزد مرحوم مجدالعلماء فراگرفت. همچنین طب قدیم را نیز از پدرش فراگرفت. | ||
وی در سال ۱۳۷۹ق (۱۳۳۹ش) جهت تحصیل به قم مشرف شده و جلد اوّل کفایه را نزد محمّد مجاهدی و جلد دوم آن را نزد حاج سیّد محمّدباقر سلطانی و منظومه را نزد عبداللّه جوادی | وی در سال ۱۳۷۹ق (۱۳۳۹ش) جهت تحصیل به قم مشرف شده و جلد اوّل کفایه را نزد [[محمّد مجاهدی]] و جلد دوم آن را نزد حاج [[سیّد محمّدباقر سلطانی]] و منظومه را نزد [[جوادی آملی، عبدالله|عبداللّه جوادی آملی]]، [[خمینی، سید مصطفی|حاج آقا سید مصطفی خمینی]] و [[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]] را از [[طباطبایی، سید محمدحسین|علاّمه سیّد محمّدحسین طباطبائی]] آموخت. مکاسب را نزد [[موحد ابطحی اصفهانی، سید محمدباقر|سیّد محمّدباقر موحد ابطحی]] (برادرش) فراگرفت. | ||
پس از آن در درس خارج اصول امام خمینی و آیتاللّه محمّدعلی اراکی و خارج فقه را نزد حضرات آیات: گلپایگانی (حدود ۱۵ سال) و شریعتمداری (حدود ۸ سال) سیّد محمّد داماد (حدود ۸ سال) و برادرش حاج سیّد محمّدباقر موحّد ابطحی آموخت. سپس برای تکمیل تحصیلات خود، در حدود ۱۳۸۲ق (۱۳۴۲ش) به نجف اشرف مشرف شده و نزد آیات عظام: | پس از آن در درس خارج اصول [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] و [[اراکی، محمدعلی|آیتاللّه محمّدعلی اراکی]] و خارج فقه را نزد حضرات آیات: [[گلپایگانی، سید محمدرضا|گلپایگانی]] (حدود ۱۵ سال) و [[شریعتمداری، سید محمدکاظم|شریعتمداری]] (حدود ۸ سال) [[محقق داماد، سید محمد|سیّد محمّد داماد]] (حدود ۸ سال) و برادرش [[موحد ابطحی اصفهانی، سید محمدباقر|حاج سیّد محمّدباقر موحّد ابطحی]] آموخت. سپس برای تکمیل تحصیلات خود، در حدود ۱۳۸۲ق (۱۳۴۲ش) به نجف اشرف مشرف شده و نزد آیات عظام: [[حسینی شاهرودی، سید محمود|سید محمود شاهرودی]]، [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خوئی]]، [[حلی، حسین|حسین حلّی]] و [[میرزا باقر زنجانی]] کسب فیض نمود. وی در ایّام تحصیل در قم، | ||
در ایّام تابستان به اصفهان میآمد و از درس حضرات آیات خراسانی، خادمی و بهبهانی استفاده مینمود.<ref> ر.ک: مهدوی، سید مصلحالدین، ج4، ص571</ref> | در ایّام تابستان به اصفهان میآمد و از درس حضرات آیات خراسانی، خادمی و بهبهانی استفاده مینمود.<ref> ر.ک: مهدوی، سید مصلحالدین، ج4، ص571</ref> |
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۲
سید علی موحد ابطحی اصفهانی (1319-1402ش)، فقیه، محقق و مفسر قرآن، برادر سیّد محمّدباقر موحد ابطحی و سید محمدعلی موحد ابطحی و مؤلف آثار ارزندهای مانند آية التطهير في أحاديث الفريقين و الشیعة في احادیث الفريقين میباشد.
ولادت
سیّد علی موحّد ابطحی فرزند سیّد مرتضی، از علمای معاصر اصفهان بوده است. وی در سال ۱۳۵۹ق (مطابق با ۱۳۱۹ش) در اصفهان متولّد شد.
تحصیلات
مقدّمات علوم تا پایان شرح لمعه را نزد پدر، شرایع را نزد میرزا محمّد طبیبزاده، رسائل را نزد محمّدحسن نجفآبادی و هیأت را نزد مرحوم مجدالعلماء فراگرفت. همچنین طب قدیم را نیز از پدرش فراگرفت.
وی در سال ۱۳۷۹ق (۱۳۳۹ش) جهت تحصیل به قم مشرف شده و جلد اوّل کفایه را نزد محمّد مجاهدی و جلد دوم آن را نزد حاج سیّد محمّدباقر سلطانی و منظومه را نزد عبداللّه جوادی آملی، حاج آقا سید مصطفی خمینی و اسفار را از علاّمه سیّد محمّدحسین طباطبائی آموخت. مکاسب را نزد سیّد محمّدباقر موحد ابطحی (برادرش) فراگرفت.
پس از آن در درس خارج اصول امام خمینی و آیتاللّه محمّدعلی اراکی و خارج فقه را نزد حضرات آیات: گلپایگانی (حدود ۱۵ سال) و شریعتمداری (حدود ۸ سال) سیّد محمّد داماد (حدود ۸ سال) و برادرش حاج سیّد محمّدباقر موحّد ابطحی آموخت. سپس برای تکمیل تحصیلات خود، در حدود ۱۳۸۲ق (۱۳۴۲ش) به نجف اشرف مشرف شده و نزد آیات عظام: سید محمود شاهرودی، سید ابوالقاسم خوئی، حسین حلّی و میرزا باقر زنجانی کسب فیض نمود. وی در ایّام تحصیل در قم،
در ایّام تابستان به اصفهان میآمد و از درس حضرات آیات خراسانی، خادمی و بهبهانی استفاده مینمود.[۱]
وفات
سرانجام در روز دوشنبه 20 آذر 1402ش درگذشت. مراسم تشییع ایشان در روز سه شنبه 21 آذر از مسجد امام حسن عسکری(ع) قم به سمت حرم مطهر حضرت معصومه سلاماللهعلیها برگزار گردید.[۲]
آثار
کتب زیر از ایشان به چاپ رسیده است.
- «آية التطهير في أحاديث الفريقين» ۴ جلد؛
- «الامام الحسین (علیهالسّلام) فی احادیث الفریقین» در ۶ جلد که ۴ جلد آن به طبع رسیده است؛
- «حضرت اباالفضل مظهر کمالات و کرامات» در ۴ جلد؛
- «الشیعه فی احادیث الفریقین» ۲ جلد؛
- «غدیر و چشمههای جوشان ولایت»؛
- «از زلال زمزم غدیر»؛
- «جلوههای تشیع در مازندران»؛
- «حدیث کساء و آثار شگفت»؛
- «زیارت عاشورا و آثار شگفت»؛
- «خورشید خرابه شام حضرت رقیه»؛
- «حدیث کساء گوهر پنهان».[۳]
پانویس
- ↑ ر.ک: مهدوی، سید مصلحالدین، ج4، ص571
- ↑ ر.ک: آیتالله سید علی موحد ابطحی دار فانی را وداع گفت+ مراسم تشییع، خبرگزاری رسمی حوزه، ۲۰ آذر ۱۴۰۲
- ↑ ر.ک: مهدوی، سید مصلحالدین، ج4، ص572
منابع مقاله
- مهدوی، سید مصلحالدین، «اعلام اصفهان»، سازمان فرهنگی - تفریحی شهرداری اصفهان، اصفهان، چاپ اول، 1387ش.
- خبرگزاری رسمی حوزه