تربية الأولاد في الإسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
خط ۴۵: خط ۴۵:
پاره دوم کتاب که داراى هفت فصل است، دربارۀ مسئولیت‌هاى مربیان پرداخته شده است. در این پاره که حجم آن به بیش از دوبرابر حجم پاره نخست رسیده است پس از بیان مقدمه‌اى کوتاه به شرح و شناخت هفت مسئولیت مهم مربیان اعم از معلم و والدین پرداخته شده است. به این شرح:
پاره دوم کتاب که داراى هفت فصل است، دربارۀ مسئولیت‌هاى مربیان پرداخته شده است. در این پاره که حجم آن به بیش از دوبرابر حجم پاره نخست رسیده است پس از بیان مقدمه‌اى کوتاه به شرح و شناخت هفت مسئولیت مهم مربیان اعم از معلم و والدین پرداخته شده است. به این شرح:


در فصل یکم که به مسئولیت تربیت ایمانى پرداخته شده از جمله به مطالب زیر اشارت‌رفته است: مراد از تربیت ایمانى، تربیت بر اساس اصول ایمان و ارکان اسلام و مبانى‌شریعت، رهنمودهایى از رسول خدا (ص) دربارۀ تربیت ایمانى (آموزش تهلیل به کودک، آموزش حلال و حرام به او، چون هفت‌ساله شد به عبادت امر شود، دوستدار رسول خدا (ص) و اهل‌بیت (ع) بار آوردن او). معرفى کتاب‌هایى چند براى مطالعه بیشتر پایان‌بخش این فصل است.
در فصل یکم که به مسئولیت تربیت ایمانى پرداخته شده از جمله به مطالب زیر اشارت‌رفته است: مراد از تربیت ایمانى، تربیت بر اساس اصول ایمان و ارکان اسلام و مبانى‌شریعت، رهنمودهایى از رسول خدا (ص) دربارۀ تربیت ایمانى (آموزش تهلیل به کودک، آموزش حلال و حرام به او، چون هفت‌ساله شد به عبادت امر شود، دوستدار رسول خدا (ص) و اهل‌بیت(ع) بار آوردن او). معرفى کتاب‌هایى چند براى مطالعه بیشتر پایان‌بخش این فصل است.


عنوان فصل دوم، مسئولیت تربیت اخلاقى است و در شرح آن آمده است که تربیت اخلاقى مسبوق به تربیت ایمانى است و نمى‌توان بدون این به آن رسید. والدین مسئول اخلاق فرزند خود مى‌باشند و باید مراقب اخلاق او باشند تا به رذایل اخلاقى چون: دروغگویى، دزدى، بدزبانى و دشنام‌گویى، تقلید کورکورانه گرفتار نیاید. در ادامه و در اشاره به نقش حساس والدین در مراقبت از اخلاق فرزندان به پاره‌اى از علل و عوامل کژپویى اخلاقى و لغزش‌هاى رفتارى فرزندان پرداخته شده است. در پایان، به لزوم عادت دادن فرزندان به خوى نیک و خوش‌رفتارى با دیگران نیم‌نگاهى شده است.
عنوان فصل دوم، مسئولیت تربیت اخلاقى است و در شرح آن آمده است که تربیت اخلاقى مسبوق به تربیت ایمانى است و نمى‌توان بدون این به آن رسید. والدین مسئول اخلاق فرزند خود مى‌باشند و باید مراقب اخلاق او باشند تا به رذایل اخلاقى چون: دروغگویى، دزدى، بدزبانى و دشنام‌گویى، تقلید کورکورانه گرفتار نیاید. در ادامه و در اشاره به نقش حساس والدین در مراقبت از اخلاق فرزندان به پاره‌اى از علل و عوامل کژپویى اخلاقى و لغزش‌هاى رفتارى فرزندان پرداخته شده است. در پایان، به لزوم عادت دادن فرزندان به خوى نیک و خوش‌رفتارى با دیگران نیم‌نگاهى شده است.