نگرشی به مشرب باطنی اسلام و آیین دائو: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP۲۸۸/گ۹ن۸ | ||
| موضوع = | | موضوع =تصوف,تائوئیسم,کنفوسیوس گرایی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = حکمت | | ناشر = حکمت | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده: تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:طرائق صوفیه]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1402]] | |||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
[[رده:مقالات شهریور موسوی]] | [[رده:مقالات شهریور موسوی]] | ||
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۱۰
| نگرشی به مشرب باطنی اسلام و آیین دائو | |
|---|---|
![]() | |
| پدیدآوران | گنون، رنه (مؤلف)، قهرمان، دلآرا (مترجم) |
| ناشر | حکمت |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1387 |
| چاپ | اول |
| موضوع | تصوف,تائوئیسم,کنفوسیوس گرایی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP۲۸۸/گ۹ن۸ |
نگرشی به مشرب باطنی اسلام و آیین دائو، مجموعه مقالاتی درباره مشرب باطنی اسلام به قلم رنه گنون، اندیشمند و نویسنده فرانسوی است. گنون به سبب نوشتههایش در باب تباهی عقلی و معنوی، نمادها، مشرب باطنی و غیره مشهور است. دلآرا قهرمان کتاب را به فارسی برگردانده است.
مؤلف به شیوه توصیفی - تحقیقی و پس از تبیین شیوه سیر و سلوک در اسلام و توضیح مفاهیم بنیادی تصوف، درباره آیین دائو و کنفوسیوس و تفاوت مشرب باطنی و ظاهری مطالبی را بیان میدارد.
این کتاب ده فصل دارد. از فصل اول تا پنجم، مؤلف به مشرب باطنی اسلام پرداخته، شیوه سیروسلوک در اسلام و مفاهیم بنیادی تصوف - مانند شریعت، طریقت، حقیقت، قشر، لبّ، توحید، فقر، روح و تجلی - را توضیح داده است. فصل ششم و هفتم به رمزگشایی حروف الفبای عربی اختصاص دارد و برای هر حرف معال عددی خاص در نظر گرفته شده است. همچنین توضیحاتی درباره کفبینی و کفشناسی در تصوف بیان گردیده است. فصل هشتم به تأثیر تمدن اسلامی در غرب پرداخته است. در فصل نهم، آفرینش و تجلی در اسلام مطرح گردیده است. در فصل دهم، گنون نشان میدهد که ممکن است شرایط دورهای سبب از بین رفتن وجه بیرونی سنت چینی (آیین کنفوسیوس) شود، اما جنبه باطنی آن (آیین دائو) هرگز نخواهد مرد و جاویدان است.[۱]
پانویس
- ↑ بلندنژاد، سیدعلی، ص307-308
منابع مقاله
بلندنژاد، سیدعلی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر سوم: ادیان هند و خاور دور)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1395ش.
