مسعودی، علی بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">

! نام!! data-type="authorName" |مسعودی، علی بن حسین

|نام‌های دیگر  

| data-type="authorOtherNames" | ع‍ل‍ی‌ ب‍ن‌ ال‍ح‍س‍ی‍ن‌ ال‍م‍س‍ع‍ودی‌

| data-type="authorfatherName" |حسین

| data-type="authorbirthDate" |حدود 287ق

| data-type="authorBirthPlace" |بغداد

| data-type="authorDeathDate" |346ق

| data-type="authorTeachers" |[[ابوالعباس احمد بن سریج]]

 

 

 

| data-type="authorWritings" |[[إثبات الوصية للإمام علي بن أبي‌طالب]]

[[التنبیه و الإشراف]]

[[ترجمه التنبیه و الاشراف]]

|- class="articleCode"

| data-type="authorCode" |AUTHORCODE01337AUTHORCODE

او از نوادگان عبداللّه بن مسعود، صحابى بزرگ رسول خدا(ص)، بود و به همين دليل به مسعودى مشهور شد. عبداللّه در زمان خلافت عثمان و همزمان با سفر بسيارى از صحابه به شهرهاى مفتوحه، به عراق آمد. در عراق منزلت بالايى يافت و به همين دليل مردم از مواضع او در مقابل عثمان دفاع می‌كردند. برخورد خشونت آميز عثمان با وى از عوامل انقلاب مردم عراق عليه عثمان شمرده مى‌شود.

خاندان ابن مسعود ساليان درازى در عراق زيستند و با پرهيز از ورود به مسائل سياسى در عصر خلفاى اموى و عباسى به مسائل علمى و فرهنگى پرداختند. آنان بغداد را براى سكونت در روزگار منصور انتخاب كردند. بغداد در زمان مسعودى از مهمترين مراكز علمى جهان اسلام به شمار مى‌رفت و اين فرصت مناسبى براى فراگيرى علم و دانش وى بود. علاوه بر آن، خاندان او نيز اهتمام ويژه‌اى به دانش اندوزى وى داشتند.

مسعودى در نیمه دوم قرن سوم هجرى در بغداد چشم به جهان گشود و در سال 346 هجرى در فُسطاط (مصر) چشم از جهان بربست. دوران زندگى او همزمان با دوره دوم عصر عباسیان بود که نفوذ نژادهاى غیرعرب, بویژه ترکان, در دستگاه خلافت گسترش فراوان یافته بود.

ولادت او طبق نتیجه پژوهش کراتشکفسکى و خدابخش در آغاز سده دهم میلادى, یعنى در حدود سال 900م, برابر با 287ق است. این مطلب مورد پذیرش دکتر [[على خربوطلى]] نیز هست، ولى به نظر مى رسد، تاریخ ولادت مسعودى پیش از این تاریخ باشد. چرا که نخستین مسافرت او به خارج از عراق در سال 303 ق آغاز شده و این دور از خرد است که کسى پیش از آن که به شانزده سالگى برسد براى انجام پژوهشهاى علمى و کسب آگاهى از احوال ملتها و اقوام دور دست بار سفر ببندد.

مسعودی آموزشهاى نخستین خود را در بغداد فرا گرفت. بغداد آن روز یکى از بزرگترین مراکز تمدن و دانش در جهان بود و به سبب وجود ورّاقان, کتابخانه ها, فقها, قرّاء, ادبا و پیشوایان متعدّد دانش, زبانزد و شهره جهان بوده است و مسعودى از آن بهره برده است.

==سفرهاى علمى==

مسعودى علاوه بر بهره‌گيرى از علوم مختلف مانند لغت، ادبيات، فقه، تاريخ، جغرافيا و فلسفه به زبان‌هاى فارسى، هندى، يونانى، رومى و سريانى آشنا شد. كسب دانش بيشتر و آشنايى بهتر با فرهنگ‌هاى مختلف، او را براى سفر به نقاط مختلف جهان علاقه‌مند كرد. با اينكه در آن زمان دولت‌هاى مستقل حكومت داشتند، ولى وحدت اسلامى همچنان بر مرزهاى سياسى چيره بود و در مجموع مملكتى به نام «مملكت اسلام» را تشكيل مى‌دادند كه هر مسلمانى مى‌توانست آزادانه در محدودۀ جغرافيايى اين مملكت از نقطه‌اى به نقطۀ ديگر سفر كند.

دليل ديگرى كه مسعودى را به ترك بغداد وادار كرد، اوضاع نابسامان سياسى بغداد و تسلط تركان بر خلفاى عباسى بود. او در طىّ اين سفرها مى‌توانست آزادانه و به دور از چالش‌هاى سياسى، تاريخ خلفاى عباسى را تدوين كند و به همين منظور به فارس، کرمان، اصطخر، هند، ملتان و منصوره سفر كرد و از آنجا به كنبايه، صيمور، بومباى و سيلان رفت و سپس سفر دريايى خود را به شهرهاى چين آغاز كرد و پس از بازديد از مداگاسكار و زنگبار به عمان بازگشت. او همچنين سفرى به آذربايجان و گرگان و از آنجا به مناطق شام و فلسطين كرد. با ديدارى از مرزهاى شام به بصره آمد و دوباره به شام بازگشت و براى مدتى در دمشق اقامت نمود.

مسعودى كتاب «مروج الذهب» را در مصر منتشر كرد و تا پايان عمر در آنجا زيست. او بيان داشته كه تأليف كتاب «مروج الذهب» را در سال 332ق شروع كرده و در سال 336ق. در فسطاط به پايان رسانده است. همچنين يادآور شده كه در سال 342ق. نسخۀ اول كتاب «التنبيه و الاشراف» را تدوين نموده و در سال 345 ق. بر آن كتاب اصلاحات و اضافاتى داشته است.

شرح حال نگاران شيعه «مسعودى» را از اصحاب اماميه دانسته و به تشيع وى تصريح كرده‌اند. بحث و بررسى او در موضوع امامت نشان از اهتمام و علاقۀ ويژۀ وى بدان موضوع و بيانگر تمايلات مذهبى اوست. عناوين کتاب‌هاى وى در موضوع امامت عبارتند از:-الاستبصار فى الامامة -الانتصار فى الامامة -حدائق الاذهان فى اخبار آل محمد(ص)-مزاهر الاخبار و ظرائف الاثار للصفوة النورية -الصفوة فى الامامة.

مسعودى اهتمام بسيارى براى ثبت زندگانى [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و ذكر مناقب و فضائل آن حضرت كرده است. «[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]]» سخن مسعودى درباره امتناع بعضى صحابه از بيعت با على(ع) و بيعتشان با يزيد بن معاويه و «تقدم [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] بر ديگر صحابه» در ديدگاه مسعودى را بهترين نشانه بر تشيع او دانسته است.

== وفات ==

ايشان در جمادى‌الآخر سال 346ق در شهر فُسطاط (قاهره قدیم) مصر در گذشت و پیکرش در قبرستان معروف آن شهر به خاک سپرده شد.

==آثار==

از کتاب‌هاى متعددى كه مسعودى تألیف كرده،

2 كتاب باقى مانده است.

#[[التنبيه و الإشراف]] (آخرين كتابى است كه تأليف كرده است) 

بعضی، کتاب [[إثبات الوصية للإمام علي بن أبي‌طالب|اثبات الوصیة]] را نوشته او می‌دانند؛ اما برخی در آن تردید کرده‌اند.

#الصفوة فى الامامة.

#حدائق الاذهان فى اخبار اهل‌بيت النبى صلى‌الله‌عليه‌وآله‌و‌سلم و تفرقهم فى البلدان: در اين كتاب از فضائل و مناقب [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] سخن گفته.

#رسالة البيان فى أسماء الائمة القطعية من الشيعة: اين كتاب درباره زندگانى ائمه اثنا عشرية نوشته شده است.

#الزاهى: در اين كتاب از اسلام [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] سخن گفته است.

#:نام تمامى اين کتاب‌ها در مروج الذهب و التنبيه و الاشراف آمده است. افزون بر اين كتب «[[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن نديم]]» به دو كتاب ديگر در الفهرست اشاره كرده است:

#التاريخ فى اخبار الامم من العرب و العجم.

#كتاب الرسائل.

==وابسته‌ها==

[[إثبات الوصية للإمام علي بن أبي‌طالب]]  

[[ترجمه إثبات الوصیة لعلي بن أبیطالب]]  

[[مروج الذهب و معادن الجوهر]]  

[[التنبیه و الإشراف]]  

[[ترجمه التنبیه و الاشراف]]  

[[مروج الذهب (ترجمه)]]  

[[أخبار الزمان و من أباده الحدثان و عجائب البلدان و الغامر بالماء و العمران]]  

[[اخبارالزمان]]

[[مروج الذهب و معادن الجوهر (بيروت)]]  

[[مروج الذهب و معادن الجوهر (5 جلدي)]]