در جستجوی مولانا: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURدر جستجوی مولاناJ1.jpg | عنوان =در جستجوی مولانا | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = تجدد، نهال (نویسنده) بحرینی، مهستی (مترجم) کاربر، ژان کلود (پیش‌گفتار) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناش...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PQ 1271/ت۳د۴ | ||
| موضوع = | | موضوع = مثنوی - اقتبا‌س‌ها مولوی، جلال الدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق.,قرن ۲۰ داستان ها‌ی فرانسه | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =انتشارات نیلوفر | | ناشر =انتشارات نیلوفر | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''در جستجوی مولانا''' تألیف نهال | '''در جستجوی مولانا''' تألیف [[نهال تجدد]]؛ ترجمه [[مهستی بحرینی]]؛ تصاویر از [[فدریکا ماتا]] و پیش گفتار از [[ژان کلود کاربر]]؛ این کتاب؛ شامل بازگردانی 35 حکایت کوتاه [[مثنوی معنوی|مثنوی]] است که در سه فصل با عنوان‌های: خام بُدم؛ پخته شدم؛ تنظیم شده است. | ||
این اثر در اصل به زبان فرانسوی نگارش یافته و بعد به نثر فارسی فاخر امروزی برگردان شده است. | این اثر در اصل به زبان فرانسوی نگارش یافته و بعد به نثر فارسی فاخر امروزی برگردان شده است. | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
در این نگارش در اصلِ داستان‌ها تغییرات و گاه افزودنی‌هایی ایجاد شده و هر داستان با تصاویر خوانا و معناداری همراه گردیده است. | در این نگارش در اصلِ داستان‌ها تغییرات و گاه افزودنی‌هایی ایجاد شده و هر داستان با تصاویر خوانا و معناداری همراه گردیده است. | ||
در این اثر، قصه‌ها از زبان راوی فرضی که صحافی از اهالی نیشابور و معاصر | در این اثر، قصه‌ها از زبان راوی فرضی که صحافی از اهالی نیشابور و معاصر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]<nowiki/>ست، نقل می‌شود. به عبارت دیگر او شاهد همۀ ماجراهاست و در نتیجه آنچه را دیده در روایت می‌کند. | ||
یکی از ویژگی‌های خوب اثر حاضر این است که در بازگردانی با همۀ تغییراتی که ایجاد شده، برخی پیام‌های معنوی و نکته‌های ارزندۀ بیت‌ها و تعبیرات مثنوی تا حدودی محفوظ مانده است. | یکی از ویژگی‌های خوب اثر حاضر این است که در بازگردانی با همۀ تغییراتی که ایجاد شده، برخی پیام‌های معنوی و نکته‌های ارزندۀ بیت‌ها و تعبیرات [[مثنوی معنوی|مثنوی]] تا حدودی محفوظ مانده است. | ||
در مجموع، این کتاب با ابتکار جدید و ویرایش فنی و چاپ عالی به یک اثر جذاب و خواندنی تبدیل شده است. | در مجموع، این کتاب با ابتکار جدید و ویرایش فنی و چاپ عالی به یک اثر جذاب و خواندنی تبدیل شده است. | ||
ژانکلود کاربر در پیش‌گفتار نوشته است:«نویسنده برای اینکه دیدگاهش را به شیوۀ خاص خود عرضه کند، شخصیتی به ظاهر حقیقی آفریده است؛ صحّاف اهل نیشابور که نویسنده او را از سن هجده سالگی تا هشتاد و چهار سالگی همراهی می‌کند. | [[ژانکلود کاربر]] در پیش‌گفتار نوشته است:«نویسنده برای اینکه دیدگاهش را به شیوۀ خاص خود عرضه کند، شخصیتی به ظاهر حقیقی آفریده است؛ صحّاف اهل نیشابور که نویسنده او را از سن هجده سالگی تا هشتاد و چهار سالگی همراهی می‌کند. | ||
در این ماجرا مرد صحّاف، در عزلتی اجباری(مانند مولانا)، این حکایت عارفانه را همچون خط سیر تاریک و روشن زندگی خویش دنبال می‌کند. | |||
در این ماجرا مرد صحّاف، در عزلتی اجباری(مانند [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]])، این حکایت عارفانه را همچون خط سیر تاریک و روشن زندگی خویش دنبال می‌کند. | |||
[[نهال تجدد]](نویسنده)، به یاری او، آن‌ها را به گونۀ زنده و ملموس به ما عرضه می‌دارد. نویسنده بی‌آنکه به توضیح دربارۀ ای حکایت‌ها بپردازد، آن‌ها را همچون معماهایی گریز ناپذیر برسر راه ما قرار می‌دهد و ما می‌توانیم آن را که می‌خواهیم بپذیریم و از کنار آنکه نمی‌خواهیم، بگذریم: با شور و شوق واقعی، همواره خواهیم توانست قصه‌ای را که آیینه ضمیر ما خواهد بود و از آن رهایی نخواهیم داشت، بیابیم. | |||
این مرد صحّاف، هنگامی که پا به راه گذاشت «خام» بود، مردی صاده و به دور از پختگی. پس از دیدار با شمس «پخته» می‌شود، پیر می‌شود و صاحب معرفت. | این مرد صحّاف، هنگامی که پا به راه گذاشت «خام» بود، مردی صاده و به دور از پختگی. پس از دیدار با شمس «پخته» می‌شود، پیر می‌شود و صاحب معرفت. | ||
پیوندش با مولانا در پایان زندگی‌اش، او را شکوفا می‌سازد. او هم «سوخته» و خاکستر می‌شود. آنچه این صحّاف برای مان به ارمغان می‌آورد، آنچه می‌خواهد به ما بگوید، از کجا سر چشمه می‌گیرد؟ از مثنوی مولانا.....».<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص54-55</ref> | |||
پیوندش با [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] در پایان زندگی‌اش، او را شکوفا می‌سازد. او هم «سوخته» و خاکستر می‌شود. آنچه این صحّاف برای مان به ارمغان می‌آورد، آنچه می‌خواهد به ما بگوید، از کجا سر چشمه می‌گیرد؟ از [[مثنوی معنوی|مثنوی]] [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]].....».<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص54-55</ref> | |||
| خط ۶۰: | خط ۶۴: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:ادبیات فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، پرتقال]] | |||
[[رده:مقالات جدید(مهر) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(مهر) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۲۲
| در جستجوی مولانا | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | تجدد، نهال (نویسنده)
بحرینی، مهستی (مترجم) کاربر، ژان کلود (پیش‌گفتار) |
| ناشر | انتشارات نیلوفر |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1389 |
| چاپ | اول |
| موضوع | مثنوی - اقتبا‌س‌ها مولوی، جلال الدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق.,قرن ۲۰ داستان ها‌ی فرانسه |
| کد کنگره | PQ 1271/ت۳د۴ |
در جستجوی مولانا تألیف نهال تجدد؛ ترجمه مهستی بحرینی؛ تصاویر از فدریکا ماتا و پیش گفتار از ژان کلود کاربر؛ این کتاب؛ شامل بازگردانی 35 حکایت کوتاه مثنوی است که در سه فصل با عنوان‌های: خام بُدم؛ پخته شدم؛ تنظیم شده است.
این اثر در اصل به زبان فرانسوی نگارش یافته و بعد به نثر فارسی فاخر امروزی برگردان شده است.
در این نگارش در اصلِ داستان‌ها تغییرات و گاه افزودنی‌هایی ایجاد شده و هر داستان با تصاویر خوانا و معناداری همراه گردیده است.
در این اثر، قصه‌ها از زبان راوی فرضی که صحافی از اهالی نیشابور و معاصر مولاناست، نقل می‌شود. به عبارت دیگر او شاهد همۀ ماجراهاست و در نتیجه آنچه را دیده در روایت می‌کند.
یکی از ویژگی‌های خوب اثر حاضر این است که در بازگردانی با همۀ تغییراتی که ایجاد شده، برخی پیام‌های معنوی و نکته‌های ارزندۀ بیت‌ها و تعبیرات مثنوی تا حدودی محفوظ مانده است.
در مجموع، این کتاب با ابتکار جدید و ویرایش فنی و چاپ عالی به یک اثر جذاب و خواندنی تبدیل شده است.
ژانکلود کاربر در پیش‌گفتار نوشته است:«نویسنده برای اینکه دیدگاهش را به شیوۀ خاص خود عرضه کند، شخصیتی به ظاهر حقیقی آفریده است؛ صحّاف اهل نیشابور که نویسنده او را از سن هجده سالگی تا هشتاد و چهار سالگی همراهی می‌کند.
در این ماجرا مرد صحّاف، در عزلتی اجباری(مانند مولانا)، این حکایت عارفانه را همچون خط سیر تاریک و روشن زندگی خویش دنبال می‌کند.
نهال تجدد(نویسنده)، به یاری او، آن‌ها را به گونۀ زنده و ملموس به ما عرضه می‌دارد. نویسنده بی‌آنکه به توضیح دربارۀ ای حکایت‌ها بپردازد، آن‌ها را همچون معماهایی گریز ناپذیر برسر راه ما قرار می‌دهد و ما می‌توانیم آن را که می‌خواهیم بپذیریم و از کنار آنکه نمی‌خواهیم، بگذریم: با شور و شوق واقعی، همواره خواهیم توانست قصه‌ای را که آیینه ضمیر ما خواهد بود و از آن رهایی نخواهیم داشت، بیابیم.
این مرد صحّاف، هنگامی که پا به راه گذاشت «خام» بود، مردی صاده و به دور از پختگی. پس از دیدار با شمس «پخته» می‌شود، پیر می‌شود و صاحب معرفت.
پیوندش با مولانا در پایان زندگی‌اش، او را شکوفا می‌سازد. او هم «سوخته» و خاکستر می‌شود. آنچه این صحّاف برای مان به ارمغان می‌آورد، آنچه می‌خواهد به ما بگوید، از کجا سر چشمه می‌گیرد؟ از مثنوی مولانا.....».[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص54-55
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.