رسول خدا صلیاللهعلیهوآله و یهود: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ رسول خدا(ص) و یهود را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به رسول خدا صلیاللهعلیهوآله و یهود منتقل کرد) |
({{پیامبر اعظم(ص)}}←وابسته‌ها) |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
شرفایی، محسن، رمضانعلی ایزانلو، محمدحسین محمدپور، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، 1391ش. | شرفایی، محسن، رمضانعلی ایزانلو، محمدحسین محمدپور، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، 1391ش. | ||
{{پیامبر اعظم(ص)}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
نسخهٔ ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۴۴
| رسول خدا(ص) و یهود | |
|---|---|
_%D9%88_%DB%8C%D9%87%D9%88%D8%AFJ1.jpg) | |
| پدیدآوران | عارف کشفی، سید جعفر (نویسنده) |
| ناشر | انتشا‌رات دانشگا‌ه ادیان و مذاهب |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1395 |
| چاپ | اول |
| شابک | ۹۷۸۶۰۰۶۷۳۰۴۰۰ |
| کد کنگره | BP 24/۴۶/ع۱۵/ر۵ |
رسول خدا(ص) و یهود تألیف سید جعفر عارف کشفی، کتابی است مفصل که به چگونگی و چرایی تعامل پیامبر اسلام با یهودیان ساکن در محیط تبلیغی آن حضرت می‌پردازد.
این موضوع در دو مرحله بررسی شده است.
مرحله نخست از زمان هجرت تا غزوه بنی‌قینقاع و مرحله دوم از غزوه بنی‌قینقاع تا غزوه خیبر
در این دو مرحله تحلیل گسترده‌ای از کینه‌توزی یهودیان، عوامل و انگیزه‌های آن‌ها و جبهه‌گیری آنان در قبال رسول خدا(ص) صورت گرفته است.
انگیزۀ اصلی مؤلف دفاع از مقام حضرت علی(ع) به عنوان یار و مددکار پیامبر است؛ زیرا عمدۀ مبارزاتی که برای سرکوبی یهودیان انجام شد، توسط ایشان صورت گرفت.
کتاب به‌طور کلی مشتمل بر دو بخش است و هر بخش چند فصل دارد. بخش اول با چهار فصل گفتارهایی پیرامون انبیاء الهی از ابراهیم تا حضرت محمد(ص)، تاریخچه یهود و چگونگی ورود آن‌ها به جزیرةالعرب، دشمنی یهود با پیامبر و اسلام و تعامل پیامبر با یهود را بررسی می‌کند.
بخش دوم در سه فصل، در مورد یهودیان مناطق مختلف مانند فدک، وادی القری و تیماء- همچنین اخراج یهودیان از جزیرةالعرب و اخلاق یهود در قرآن به بحث پرداخته است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: شرفایی، محسن، ص204-205
منابع مقاله
شرفایی، محسن، رمضانعلی ایزانلو، محمدحسین محمدپور، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، 1391ش.