سمعانی، عبدالکریم بن محمد: تفاوت میان نسخهها
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
[[الأنساب (نسخه)]] | [[الأنساب (نسخه)]] | ||
[[الأنساب سمعاني]] | |||
[[فضائل الشام]] | [[فضائل الشام]] |
نسخهٔ ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۳۶
نام | سمعانی، عبدالکریم بن محمد |
---|---|
نامهای دیگر | سمعانی، ابوسعید
سمعانی، تاجالدین سمعانی مروزی مروزی، ابوسعد عبدالکریم |
نام پدر | محمد بن منصور |
متولد | 506ق |
محل تولد | مرو |
رحلت | 562ق |
اساتید | ابومحمد حسن بن ابیالمظفر سمعانی |
برخی آثار | الأنساب (سمعاني) |
کد مؤلف | AUTHORCODE03390AUTHORCODE |
ابوسعد عبدالکریم بن محمد سمعانی (506-562ق)، ملقب به «تاجالاسلام»، محدّث، حافظ، فقیه شافعی، مورخ، نسبشناس، برادرزاده ابوالقاسم احمد بن منصور سمعانی
ولادت
در 21 شعبان سال 506 هجریقمری در مرو زاده شد.
تحصیلات
پدر سمعانی وی را در سه سالگی به نیشابور برد، اما یکسال و نیم پس از آن درگذشت و تربیت و تعلیم سمعانی به عموهایش واگذار شد. سمعانیان همگی اهل فضل و علم بودند. عموی بزرگ وی «ابومحمد حسن بن ابیالمظفر سمعانی» عالمی زاهد بود و سمعانی جوان کتابهایی چون «الجامع» معمر بن راشد، «تاریخ» احمد بن سیار، «امالی» ابیزکریا مزکی را نزد وی آموخت. همچنین از عموی کوچکش «ابوالقاسم احمد بن منصور سمعانی» (متوفی 534 هجریقمری) فقه و حدیث فراگرفت.
خواهر سمعانی «امةالله حره» نیز زنی عالم و فاضل بود و «ابیغالب محمد بن حسن باقلانی بغدادی» به وی اجازه حدیث داده بود. سمعانی نزد خواهرش احادیث و حکایات فراوان آموخت. از دیگر استادان وی که سمعنانی از آنها یاد کرده، «ابیشجاع عمر بن ابیالحسن بسطامی» است که سمعانی را به پژوهش و نگارش «الانساب» تشویق کرد.
سمعانی از استادان بسیاری آموخت. وی به خاطر تحقیق و استماع حدیث، رنج سفرهای فراوان را بر خود هموار کرد و بارها به شهرهای بسیاری مانند اصفهان، خراسان، همدان، ماوراءالنهر، عراق، حجاز، شام، طبرستان و بیتالمقدس سفر کرد.
ابن نجار نوشته است که وی از هفتهزار شیخ، حدیث شنیده است. سمعانی به نوشتن حدیث عشق میورزید و این جمله زیبا را از «صاحب بن عباد» وزیر نقل کرده است که «من لم یکتب حدیث نم یجد حلاوه الاسلام: کسی که حدیث ننوشته، شیرینی و حلاوت اسلام را نیافته است.»
سمعانی برای کسب علم، بیشتر زندگی را در سفر گذراند و به ایران، عراق، شام، حجاز و ماوراءالنهر مسافرت کرد تا از عالمان هر شهر و دیار بهره علمی ببرد. معروترین اثر سمعانی کتاب «الانساب» است که به «انساب سمعانی» نیز شهرت دارد. «تاریخ مرو» دیگر اثر سمعانی است که از منابع ارزشمند تحقیق درباره منطقه مرو بهشمار میرود. این کتاب از کتابهای مهم تصنیف شده در قرن ششم هجریقمری است. با اینکه موضوع این کتاب نسبشناسی یا شجرهنگاری و به اصطلاح اعراب «التشجیر» است این اثر مشتمل بر اطلاعات بسیار سودمند و مهم دیگری نیز هست. در هر بخش با معرفی نسب افراد، شهر آنها را معرفی و اطلاعات ارزشمندی در حوزه تاریخ و جغرافیا در اختیار مخاطب قرار میدهد.
وفات
وی در سال 562 یا 563 هجری قمری وفات یافته است.
آثار
- الأنساب
- معجمالمشایخ
- الأخطار في ركوب البحار
- أدب الإملاء والاستملاء.
- الأمالي.
- دخول الحمام
- فضل الشام
- قواطع الأدلة في أصول الفقة
- مقام العلماء بين يدي الأمراء
- الأدب في استعمال الحسب
- سلوة الأحباب ورحمة الأصحاب
- التحبير في المعجم الكبير
- الصدق في الصداقة