تقويم البلدان (ترجمه): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR124696J1.jpg | عنوان = تقويم البلدان | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابوالفداء، اسماعیل بن علی (نویسنده) آیتی، عبدالمحمد (مترجم) |زبان | زبان = | کد کنگره =‏ 1349 7041ت2الف / 93 G | موضوع =جغرافيا - متون قديمي تا ق...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'ه‌ها')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۹: خط ۲۹:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''تقويم البلدان''' تألیف [[ابوالفداء، اسماعیل بن علی|ابوالفداء]]، ترجمه [[آیتی، عبدالمحمد|عبدالمحمد آیتی]]، از تأليفات جغرافيايى نيمۀ اول قرن هشتم هجرى(721 ق)،اثر مورخ،جغرافيدان و اميرحماة(672-732)است.مؤلف در آغاز،بخش نسبتا مختصرى از كتاب را به نگارشمطالبى دربارۀ زمين،اقليمهاى هفتگانه،تحقيق در امر مساحت،درياها،درياچه‌ها،رودها و كوهها اختصاص داده و در پايان همين بخش،دربارۀ تحديد اقاليم عرفى وتفاوت آن با اقاليم حقيقى شرحى كوتاه داده و سپس در 28 فصل به توصيف 28 اقليمعرفى به اين شرح پرداخته است:جزيرة العرب،مصر،مغرب،اندلس،جزاير درياى رومو محيط غربى(مديترانه و اقيانوس اطلس)،شام،جزيره،عراق،خوزستان،فارس،كرمان،سجستان،سند،هند،چين،جزاير درياى مشرق،بلاد روم(آسياى صغير)،ارمنستان و اران و آذربايجان،جبال،ديلم و گيلان،طبرستان،مازندران،خراسان،زابلستان،غور،طخارستان،بدخشان،خوارزم،ماوراء النهر،بلاد سياهان و بلاد فرنگان.در هريك از 28 فصل،ابتدا شرحى عمومى دربارۀ آن اقليم آمده و سپس با تنظيمجداولى،بلاد و نواحى عمدۀ آن اقليم معرفى شده است؛به اين ترتيب كه در اين جداول،نام اقليم،نواحى مسكونى عمده،طول و عرض جغرافيايى،مأخذى كه طول و عرضمزبور را روشن ساخته و ضبط صحيح نام و توصيف آن آمده است.در اين كتاب شرحمربوط به شام و سرزمينهاى همجوار از اهميت بيشترى برخوردار است،علاوه بر اينكه كتاب حاوى اطلاعاتى دربارۀ كشورهاى غيرمسلمان آن دوران است.<ref> ر.ک: روغنی، شهره، ص118-119</ref>
    '''تقويم البلدان''' اثر مورخ،جغرافيدان و اميرحماة [[ابوالفداء، اسماعیل بن علی|ابوالفداء]] (672-732)، ترجمه [[آیتی، عبدالمحمد|عبدالمحمد آیتی]]، از تأليفات جغرافيايى نيمۀ اول قرن هشتم هجرى(721 ق) است.
     
    مؤلف در آغاز، بخش نسبتا مختصرى از كتاب را به نگارش مطالبى دربارۀ زمين، اقليمهاى هفتگانه، تحقيق در امر مساحت، درياها، درياچه‌ها، رودها و كوه‌ها اختصاص داده و در پايان همين بخش، دربارۀ تحديد اقاليم عرفى وتفاوت آن با اقاليم حقيقى شرحى كوتاه داده و سپس در 28 فصل به توصيف 28 اقليم عرفى به اين شرح پرداخته است:
     
    جزيرة العرب، مصر، مغرب، اندلس، جزاير درياى روم و محيط غربى(مديترانه و اقيانوس اطلس)، شام، جزيره، عراق، خوزستان، فارس، كرمان، سجستان، سند، هند، چين، جزاير درياى مشرق، بلاد روم(آسياى صغير)، ارمنستان و اران و آذربايجان، جبال، ديلم و گيلان، طبرستان، مازندران، خراسان، زابلستان، غور، طخارستان، بدخشان، خوارزم،ماوراء النهر، بلاد سياهان و بلاد فرنگان.
     
    در هريك از 28 فصل، ابتدا شرحى عمومى دربارۀ آن اقليم آمده و سپس با تنظيم جداولى، بلاد و نواحى عمدۀ آن اقليم معرفى شده است؛ به اين ترتيب كه در اين جداول،نام اقليم، نواحى مسكونى عمده، طول و عرض جغرافيايى، مأخذى كه طول و عرض مزبور را روشن ساخته و ضبط صحيح نام و توصيف آن آمده است. در اين كتاب شرح مربوط به شام و سرزمينهاى همجوار از اهميت بيشترى برخوردار است، علاوه بر اينكه كتاب حاوى اطلاعاتى دربارۀ كشورهاى غيرمسلمان آن دوران است.<ref> ر.ک: روغنی، شهره، ص118-119</ref>
    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    <references/>
    <references/>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۲۲

    تقويم البلدان
    تقويم البلدان (ترجمه)
    پدیدآورانابوالفداء، اسماعیل بن علی (نویسنده) آیتی، عبدالمحمد (مترجم)
    ناشرانتشارات بنياد فرهنگ ايران
    مکان نشر[ايران - تهران]
    سال نشر1349ش.
    موضوعجغرافيا - متون قديمي تا قرن 14

    ايران - جغرافيا - متون قديمي تا قرن 14 کشورهاي اسلامي - جغرافيا - متون قديمي تا قرن 14

    نامهاي جغرافيايي -- متون قديمي تا قرن 14
    کد کنگره
    ‏ 1349 7041ت2الف / 93 G

    تقويم البلدان اثر مورخ،جغرافيدان و اميرحماة ابوالفداء (672-732)، ترجمه عبدالمحمد آیتی، از تأليفات جغرافيايى نيمۀ اول قرن هشتم هجرى(721 ق) است.

    مؤلف در آغاز، بخش نسبتا مختصرى از كتاب را به نگارش مطالبى دربارۀ زمين، اقليمهاى هفتگانه، تحقيق در امر مساحت، درياها، درياچه‌ها، رودها و كوه‌ها اختصاص داده و در پايان همين بخش، دربارۀ تحديد اقاليم عرفى وتفاوت آن با اقاليم حقيقى شرحى كوتاه داده و سپس در 28 فصل به توصيف 28 اقليم عرفى به اين شرح پرداخته است:

    جزيرة العرب، مصر، مغرب، اندلس، جزاير درياى روم و محيط غربى(مديترانه و اقيانوس اطلس)، شام، جزيره، عراق، خوزستان، فارس، كرمان، سجستان، سند، هند، چين، جزاير درياى مشرق، بلاد روم(آسياى صغير)، ارمنستان و اران و آذربايجان، جبال، ديلم و گيلان، طبرستان، مازندران، خراسان، زابلستان، غور، طخارستان، بدخشان، خوارزم،ماوراء النهر، بلاد سياهان و بلاد فرنگان.

    در هريك از 28 فصل، ابتدا شرحى عمومى دربارۀ آن اقليم آمده و سپس با تنظيم جداولى، بلاد و نواحى عمدۀ آن اقليم معرفى شده است؛ به اين ترتيب كه در اين جداول،نام اقليم، نواحى مسكونى عمده، طول و عرض جغرافيايى، مأخذى كه طول و عرض مزبور را روشن ساخته و ضبط صحيح نام و توصيف آن آمده است. در اين كتاب شرح مربوط به شام و سرزمينهاى همجوار از اهميت بيشترى برخوردار است، علاوه بر اينكه كتاب حاوى اطلاعاتى دربارۀ كشورهاى غيرمسلمان آن دوران است.[۱]

    پانویس

    1. ر.ک: روغنی، شهره، ص118-119

    منابع مقاله

    روغنی، شهره، کتابشناسی گزیده توصیفی تاریخ و تمدن ملل اسلامی، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها(سمت)، 1382ش

    وابسته‌ها