نقش امام سجاد(ع) در رهبری شیعه: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[رنجبر، محسن]] (نویسنده) | [[رنجبر، محسن]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP 43/ر۹ب۴ | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
خط ۵۲: | خط ۵۰: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:سرگذشتنامهها]] | |||
[[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | |||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | |||
[[رده:حالات فردی]] | |||
[[رده:امام سجاد(ع)]] | |||
[[رده:مقالات جدید(شهریور) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(شهریور) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1402]] |
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۸
نقش امام سجاد(ع) در رهبری شیعه | |
---|---|
پدیدآوران | رنجبر، محسن (نویسنده) |
ناشر | مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی |
مکان نشر | قم |
سال نشر | ۱۳۸۰ش |
چاپ | اول |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | ۱ |
کد کنگره | BP 43/ر۹ب۴ |
نقش امام سجاد(ع) در رهبری شیعه تألیف محسن رنجبر، این اثر، پایاننامه تحصیلی مؤلف در دوره کارشناسی ارشد رشته تاریخ و درباره فعالیتهای سیاسی امام سجاد(ع) است که به شیوه توصیفی و کتابخانه ای گردآوری شده است. هدف وی از این تحقیق، بررسی ابعاد گوناگون فعالیتهای امام سجاد(ع) و از جمله موضع گیری و فعالیت سیاسی آن حضرت است.
کتاب از سه بخش تشکیل شده است. در بخش نخست که دو فصل دارد، به سیره امامان شیعه به طور کلی و به ویژگی های اخلاقی و علمی امام سجاد(ع)، به تفصیل پرداخته شده است.
بخش دوم، ارائه دورنمای کلی عصر امامت امام سجاد(ع) و اوضاع سیاسی و اجتماعی آن بزرگوار است.
در بخش سوم، به مهمترین فعالیت های حضرت سجاد(ع) در عرصههای اعتقادی، علمی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و تربیتی میپردازد.
نویسنده، کوشیده است تا مطالبی در باره رهبری و شیوه مبارزاتی امام سجاد(ع)، موضعگیریهای وی در برابر قیامهای عمر خویش علیه امویان، گریه آن حضرت بر امام حسین(ع)، اسرار دعاهای صحیفه سجادیه، توجه امام سجاد(ع) به محرومان و مبارزه آن حضرت با انحرافها، به شیوه تحلیلی ارائه دهد و در پایان، نتیجهگیری کرده است که امام سجاد(ع) با بهرهگیری از اصل تقیه، هستی و دوام شیعه را حفظ، و معارف دینی را در قالب دعا و اندرز تبیین و ماندگار کرد و همین امر، زمینه ساز انقلاب فرهنگی دو امام پس از وی شد.
نقل چهل حدیث از امام سجاد(ع) و ذکر منابع مورد استفاده، پایان بخش کتاب است. [۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهلبیت(ع)، ص387
منابع مقاله
معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهلبیت(ع)، کتابشناسی توصیفی اهلبیت علیهمالسلام، قم، مرکز چاپ و نشر مجمع جهانی اهلبیت(ع)، چاپ اول، 1383ش.