شرح دعای عرفه

شرح دعای عرفه
پدیدآوران	مدرس بستان‌آبادی، محمدباقر (نویسنده)
ناشر	دارالکتب الاسلامیة
مکان نشر	تهران
سال نشر	۱۳۷۹ش
چاپ	اول
موضوع	حدیث و دعا
زبان	عربی ـ فارسی
تعداد جلد	۱
کد کنگره	‏BP 270/ع۴۰۲م۴

شرح دعای عرفه تألیف محمدباقر مدرس بستان‌آبادی، دعای عرفه از دعاهای نقل شده از سیدالشهدا(ع) است و به خاطر تلاوت آن در سرزمین عرفات، به دعای عرفه مشهور شده است.

این دعا را کفعمی و سید ابن طاووس در کتاب‌های خود آورده‌اند و از جمله دعاهایی است نغز و مضامین بسیار عالی دارد و امام حسین(ع) در آن خداوند را با اوصافش ستوده و از خلق، صنع و قدرت و اجابت خداوند سخن گفته و از اینکه خداوند او را از ارحام پاک و در دوران بعثت رسول خدا(ص) پدید آورده، سپاس گفته است.

در این دعا، توحید ناب امام تجلی خاص پیدا کرده و همه بودها و نمودها به ذات خداوند نسبت داده شده است. نیز اتمام نعمت خداوند و احسان او بیان شده و از اینکه جوارح و اعضای بدن و احشا و قلب و گوشت و خون و پوست و رگ را خداوند آفریده و منت گذاشته تا او را سپاس بتوان گفت، تمجید شده است، و آنگاه خواسته‌های دینی و معنوی و درخواست مدد از خدا و نجات از بلا و غم و علو درجه در قیامت و حفظ آبرو و پایان کار و عاقبت، مطرح گردیده است، و سپس خداوند به صفات خود، خوانده شده و عطایایی که به پیامبران پیشین داده، بازگویی گردیده، و از او درخواست آمرزش شده و با یاد اوصاف او، تسبیح و تقدیس گردیده و سرانجام، از خداوند طلب شده است که آنچه سزاوار اهلیت آن است، آن را فراهم آورد.

شارح و مترجم، فراز به فراز دعا را نقل و آنگاه به مناسبت طرح هر موضوعی آنها را شرح کرده و ابعاد هر موضوعی را واکاویده است. در این شرح و تفسیر، مطالبی بسیار فراتر از یک شرح معمولی سخن گفته شده و شارح تلاش کرده که هر مفهومی که مطرح شده، در باره آن، تمام سخن را بگوید.

از نوشته‌های دانشمندان اسلامی در این شرح بهره گرفته شده و نویسنده برای ایجاد جذابیت و تأثیر گذاری آن، از اشعار شاعران، نیز سود جسته است. وی در آغاز در باره دعا، معنا و ماهیت آن در قرآن و در روایات، آداب و شرایط آن و تأثیر آن در تغییر قضا سخن گفته است. در پایان کتاب، چند فهرست فنی آمده است.

منابع مقاله

معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، کتاب‌شناسی توصیفی اهل‌بیت علیهم‌السلام، قم، مرکز چاپ و نشر مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، چاپ اول، 1383ش.