الإبهاج في شرح المنهاج (سبکی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (A-esmaili صفحهٔ الإبهاج في شرح المنهاج (سبکی، علی بن عبد الکافی) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به الإبهاج في شرح المنهاج (سبکی) منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[سبکی، علی بن عبد الکافی]] (نويسنده) | [[سبکی، علی بن عبد الکافی]] (نويسنده) | ||
[[سبکی، | [[سبکی، عبدالوهاب بن علی]] (شارح) | ||
[[بیضاوی، عبدالله بن عمر ]] ( نويسنده) | [[بیضاوی، عبدالله بن عمر]] (نويسنده) | ||
[[زمزمی، احمد جمال ]] ( محقق) | [[زمزمی، احمد جمال]] (محقق) | ||
[[صغیری، نورالدین عبدالجبار]] ( محقق) | [[صغیری، نورالدین عبدالجبار]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الإبهاج في شرح المنهاج'''، شرح تقی‌الدین علی بن عبدالکافی سبکی (متوفی 756ق) و فرزندش تاج‌الدین عبدالوهاب بن علی سبکی (متوفی 771ق) بر | '''الإبهاج في شرح المنهاج'''، شرح [[سبکی، علی بن عبد الکافی|تقی‌الدین علی بن عبدالکافی سبکی]] (متوفی 756ق) و فرزندش [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاج‌الدین عبدالوهاب بن علی سبکی]] (متوفی 771ق) بر «[[منهاج الوصول إلی علم الأصول]]» [[بیضاوی، عبدالله بن عمر|قاضی بیضاوی]] (متوفی 685ق) است. اصل و شرح هر دو از کتب معتبر و مهم اصولی هستند. کتاب در هفت جلد با مقدمه و تحقیق احمد جمال زمزمی و نورالدین عبدالجبار صغیری منتشر شده است. | ||
«[[منهاج الوصول في معرفة علم الأصول]]»، خود مختصر «[[الحاصل من المحصول]]» [[ارموی]] (متوفی 656ق) است<ref>ر.ک: کریمی‌نیا، مرتضی، ج5، ص220؛ متن کتاب، ج1، ص 256</ref>. المنهاج بیضاوی از متونی است که همه ابواب اصول فقه اسلامی را به‌صورت مقارن به شیوه جمهور در بر دارد. شرح این کتاب و ورود به اعماق آن از عهده هرکس ساخته نیست، لکن شرح [[سبکی، علی بن عبد الکافی|تقی‌الدین]] و [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاج‌الدین]] از حیث اتقان و ارجاع به مصادر و تفریع مسائل، به‌ویژه فروع شافعیه بالاتر از هر توصیفی است؛ لذا این کتاب در علم تفریع فروع بر اصول، مرجعی برای شافعیه و دیگر مذاهب گردید<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص13</ref>. | |||
کتاب در هفت جلد منتشر شده و مقدمه مفصل محققین تمامی جلد اول را پوشش داده است. این مقدمه در دو بخش تنظیم شده است: در بخش اول، شرح حال مصنف و شارحین در دو باب و در بخش دوم، نیز شیوه کتاب در هفت مبحث بیان شده است. | کتاب در هفت جلد منتشر شده و مقدمه مفصل محققین تمامی جلد اول را پوشش داده است. این مقدمه در دو بخش تنظیم شده است: در بخش اول، شرح حال مصنف و شارحین در دو باب و در بخش دوم، نیز شیوه کتاب در هفت مبحث بیان شده است. | ||
==چند ویژگی== | ==چند ویژگی== | ||
# تاج‌الدین سبکی در شرح خود از بیضاوی در ترتیب و تبویب متن و موضوعات پیروی کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص242</ref>. | # [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاج‌الدین سبکی]] در شرح خود از [[بیضاوی، عبدالله بن عمر|بیضاوی]] در ترتیب و تبویب متن و موضوعات پیروی کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص242</ref>. | ||
# از خلال تتبع کتاب الإبهاج روشن می‌شود که او بعضی آراء را شفاهی از بعضی اساتیدش شنیده است، که در رأس آنها پدرش و استادش ذهبی قرار دارند<ref>ر.ک: همان، ص264</ref>. | # از خلال تتبع کتاب الإبهاج روشن می‌شود که او بعضی آراء را شفاهی از بعضی اساتیدش شنیده است، که در رأس آنها پدرش و استادش ذهبی قرار دارند<ref>ر.ک: همان، ص264</ref>. | ||
# شرح تاج‌الدین سبکی به‌منزله موسوعه‌ای است که اقوال علمای اصول و مثال‌های فقهی که به آنها استشهاد شده و اقوال محدثین بزرگ را در بر دارد. همچنین به مقتضای مقام حاوی علوم تفسیر، بلاغت و ادب، لغت و نحو، تاریخ و منطق است<ref>ر.ک: همان، ص330</ref>. | # شرح [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاج‌الدین سبکی]] به‌منزله موسوعه‌ای است که اقوال علمای اصول و مثال‌های فقهی که به آنها استشهاد شده و اقوال محدثین بزرگ را در بر دارد. همچنین به مقتضای مقام حاوی علوم تفسیر، بلاغت و ادب، لغت و نحو، تاریخ و منطق است<ref>ر.ک: همان، ص330</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[الإبهاج في شرح المنهاج علی منهاج الوصول إلی علم الأصول للقاضي البيضاوي]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:فقه و اصول]] | |||
[[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | |||
[[رده:اصول فقه اهل سنت]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۱
| الإبهاج في شرح المنهاج (سبکی، علی بن عبد الکافی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سبکی، علی بن عبد الکافی (نويسنده)
سبکی، عبدالوهاب بن علی (شارح) بیضاوی، عبدالله بن عمر (نويسنده) زمزمی، احمد جمال (محقق) صغیری، نورالدین عبدالجبار (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | شرح علی منهاج الوصول إلی علم الإصول. شرح |
| ناشر | دار البحوث للدراسات الإسلامیة و إحیاء التراث |
| مکان نشر | امارات - دبی |
| سال نشر | 1424ق - 2004م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 7 |
| کد کنگره | /س۲الف۲ 156 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الإبهاج في شرح المنهاج، شرح تقی‌الدین علی بن عبدالکافی سبکی (متوفی 756ق) و فرزندش تاج‌الدین عبدالوهاب بن علی سبکی (متوفی 771ق) بر «منهاج الوصول إلی علم الأصول» قاضی بیضاوی (متوفی 685ق) است. اصل و شرح هر دو از کتب معتبر و مهم اصولی هستند. کتاب در هفت جلد با مقدمه و تحقیق احمد جمال زمزمی و نورالدین عبدالجبار صغیری منتشر شده است.
«منهاج الوصول في معرفة علم الأصول»، خود مختصر «الحاصل من المحصول» ارموی (متوفی 656ق) است[۱]. المنهاج بیضاوی از متونی است که همه ابواب اصول فقه اسلامی را به‌صورت مقارن به شیوه جمهور در بر دارد. شرح این کتاب و ورود به اعماق آن از عهده هرکس ساخته نیست، لکن شرح تقی‌الدین و تاج‌الدین از حیث اتقان و ارجاع به مصادر و تفریع مسائل، به‌ویژه فروع شافعیه بالاتر از هر توصیفی است؛ لذا این کتاب در علم تفریع فروع بر اصول، مرجعی برای شافعیه و دیگر مذاهب گردید[۲].
کتاب در هفت جلد منتشر شده و مقدمه مفصل محققین تمامی جلد اول را پوشش داده است. این مقدمه در دو بخش تنظیم شده است: در بخش اول، شرح حال مصنف و شارحین در دو باب و در بخش دوم، نیز شیوه کتاب در هفت مبحث بیان شده است.
چند ویژگی
- تاج‌الدین سبکی در شرح خود از بیضاوی در ترتیب و تبویب متن و موضوعات پیروی کرده است[۳].
- از خلال تتبع کتاب الإبهاج روشن می‌شود که او بعضی آراء را شفاهی از بعضی اساتیدش شنیده است، که در رأس آنها پدرش و استادش ذهبی قرار دارند[۴].
- شرح تاج‌الدین سبکی به‌منزله موسوعه‌ای است که اقوال علمای اصول و مثال‌های فقهی که به آنها استشهاد شده و اقوال محدثین بزرگ را در بر دارد. همچنین به مقتضای مقام حاوی علوم تفسیر، بلاغت و ادب، لغت و نحو، تاریخ و منطق است[۵].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه محقق و متن کتاب.
- کریمی‌نیا، مرتضی، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1379.