اندیشههای سیاسی مسلمانان: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[رده:اسلام و سیاست]] | [[رده:اسلام و سیاست]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1402 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۷
اندیشههای سیاسی مسلمانان | |
---|---|
پدیدآوران | شیرودی، مرتضی (نويسنده) |
ناشر | ياقوت |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1383ش |
چاپ | 2 |
شابک | 964-7935-31-5 |
موضوع | اسلام و سیاست |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ش9الف8 231 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اندیشههای سیاسی مسلمانان، نوشته مرتضی شیرودی، به بررسی اندیشه سیاسی و انتخاب رهبر از دیدگاه فرق و اندیشمندان گذشته و معاصر شیعه و سنی پرداخته است.
کتاب، مشتمل بر پیشگفتار، مقدمه و هفده درس است. نویسنده در اولین درس کتاب، به توضیح کلیات پرداخته و به مفهوم واژگان، جایگاه اندیشه سیاسی اسلام و مباحثی از این دست اشاره کرده است. وی نقش مسلمانان در توسعه غرب، رابطه اندیشه جدید سیاسی مسلمانان با قدیم و گرایش انسان معاصر به اسلام را از جمله ضرورتهای طرح اندیشه سیاسی مسلمانان دانسته است[۱].
در دروس دوم و سوم کتاب، مبانی اندیشه سیاسی تشیع مورد بحث قرار گرفته است. اصل امامت، اصل عدل، اجتهاد، جهاد و شهادت و انتظار و رجعت و تقیه از جمله مباحث مطرحشده در این دو درس است. بر پایه اندیشه سیاسی شیعیان، امامت و رهبری کسی مشروع است که در درجه اول، معصوم و در غیبت امام معصوم(ع) عادل باشد[۲].
مبانی اندیشه سیاسی اهل تسنن در درس چهارم ذکر شده است. به اعتقاد اهل تسنن، پیامبر اکرم(ص) درباره جانشینی خود تصمیمی نگرفت و کسی را برای رهبری مسلمانان در دوران پس از خود برنگزید، بلکه کار تعیین خلیفه و امام پس از خویش را به دست امت سپرد. امت نیز بر این اساس، خلیفه خود را پس از رحلت پیامبر(ص) انتخاب نمود[۳].
در ادامه در ضمن دو درس، نحلههای مختلف شیعه و سنی و دیدگاه سیاسی آنان بهاختصار ذکر شده است[۴]. پس از آن دیدگاه بزرگانی چون ابونصر فارابی، ابن سینا، ماوردی، غزالی، خواجه نظامالملک، خواجه نصیرالدین طوسی، ابن خلدون، فقهای عهد صفوی مانند محقق کرکی و شیخ بهایی مورد مداقه قرار گرفته است.
دو درس آخر کتاب، به طرح اندیشه سیاسی امام خمینی و نظریه ولایت مطلقه فقیه و تشکیل حکومت اسلامی اختصاص یافته است[۵].
نویسنده، تذکر این نکته را هم لازم دانسته که برای تهیه مطالب کتاب حاضر، از منابع متعدد و متنوعی استفاده شده است. اما این موضوع به معنای تأیید نویسنده، مترجم، ناشر و همه محتوای کتابهای مورد استفاده نیست، بلکه بنا به ضرورت و بهمنظور ارائه مطالبی جامع و مفید از منابع مزبور بهره گرفته شده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.