سدرة الكمال في علم الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:حدیث]] | |||
[[رده:علم الحدیث]] | |||
[[رده:مباحث خاص علم الحدیث]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۵۳
| سدرة الكمال في علم الرجال | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | آل الفقیه، محمد طالب یحیی (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | دراسة موضوعیة تعالج أهم موارد الخلافات الرجالیة و تبین حقائقها و نتائجها |
| سال نشر | 1439ق - 2018م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
سدرة الكمال في علم الرجال، اثر محمدطالب یحیی آل‌الفقیه، مطالعه‌ای است موضوعی و عینی که در آن، به مهم‌ترین موارد اختلافات رجالی پرداخته شده و حقایق و نتایج آن، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
مطالب کتاب، در یک مقدمه، سه فصل و یک خاتمه، تنظیم شده است. در مقدمه، ضمن تعریف علم رجال و بحث پیرامون موضوع اصلی آن، به بیان فواید این دانش، پرداخته شده است[۱].
در فصل نخست، راه‌های مختلفی که به‌وسیله آنها، به توثیق راویان احادیث پرداخته شده و از این طریق، به وثاقت آنها اعتماد حاصل می‌شود، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است که عبارتند از:
- وجود نصی از معصوم(ع) که به وثاقت راوی اشاره داشته باشد؛
- معاشرت شخص با معصوم(ع)؛
- اینکه راوی مذکور، یکی از وکلای امام(ع) باشد؛
- اینکه راوی مورد نظر، از اصحاب امام صادق(ع) باشد؛
- وجود نص از طرف یکی از افرادی که از چهار طریق فوق، وثاقت آنها ثابت شده باشد، دال بر وثاقت یک راوی[۲].
از جمله مطالب مفید و مهم این فصل، می‌توان به بررسی مشایخ علی بن حسن طاطری، جعفر بن بشیر بجلی، محمد بن اسماعیل بن میمون و سایر مشایخ مانند مشایخ تفسیر قمی و مشایخ کامل الزیارات، مشایخ عده شیخ و مشایخ نجاشی اشاره نمود[۳].
در فصل دوم، به بررسی و معرفی مهم‌ترین کتاب‌های روایی پرداخته شده است که از جمله آنها، می‌توان از: «قرب الإسناد» عبدالله بن جعفر حمیری، «النوادر» ابن عیسی، «المحاسن» احمد بن محمد بن خالد برقی، «بصائر الدرجات» محمد بن حسن بن فروخ صفار و «دعائم الإسلام» نعمان بن محمد بن منصور بن احمد مغربی، نام برد[۴].
در فصل سوم، معروف‌ترین راویان شیعه، معرفی شده و شرح حال مختصری از هریک، در اختیار خواننده قرار گرفته است که احمد بن محمد بن خالد برقی، احمد بن محمد بن یحیی عطار، اسماعیل بن زیاد سکونی، حسین بن یزید نوفلی، داود بن کثیر رقی، سالم بن مکرم و سهل بن زیاد آدمی، از جمله آنها می‌باشند[۵].
در خاتمه نیز، به معرفی اصول رجالی پنج‌گانه پرداخته شده است که عبارتند از: کتاب کشی، رجال نجاشی، رجال و فهرست شیخ طوسی و رجال ابن غضائری[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.