تفسیر روان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←وابسته‌ها: +) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
}} | }} | ||
'''تفسیر روان،''' تفسیری است هشت جلدی که پنج جلد نخست آن را آیت‌الله علی | '''تفسیر روان،''' تفسیری است هشت جلدی که پنج جلد نخست آن را [[مشکینی اردبیلی، علی|آیت‌الله علی مشکینی]]، با قلمی روان و شیوا، برای استفاده همگان، به‌ویژه قشر جوان جامعه، تحریر کرده است. | ||
سه جلد دیگر توسط رضا استادی تحریر شده است. | سه جلد دیگر توسط [[استادی، رضا|رضا استادی]] تحریر شده است. | ||
این تفسیر از ویژگی‌هایی برخوردار است که از جمله آنها می‌توان به امور زیر اشاره کرد: | این تفسیر از ویژگی‌هایی برخوردار است که از جمله آنها می‌توان به امور زیر اشاره کرد: | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[القرآن الكريم (ترجمه مشکینی)]] | |||
[[رسائل قرآنی]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده: تفسیر]] | ||
[[رده: متون تفاسیر]] | |||
[[رده:مقالات تیر 01 مکرمی]] | |||
[[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده مرداد 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده مرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۳۴
| تفسیر روان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مشکینی اردبیلی، علی (نویسنده)
طه، عثمان (خطاط) استادولی، حسین (ویراستار) استادی، رضا (نویسنده) شیرجعفری، قاسم (ویراستار) |
| ناشر | مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث. سازمان چاپ و نشر |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1392ش. |
| چاپ | چاپ یکم |
| شابک | 978-964-493-657-9 |
| موضوع | تفاسیر شیعه - قرن ?? |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 8 |
| کد کنگره | م2 ت74 / 98 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تفسیر روان، تفسیری است هشت جلدی که پنج جلد نخست آن را آیت‌الله علی مشکینی، با قلمی روان و شیوا، برای استفاده همگان، به‌ویژه قشر جوان جامعه، تحریر کرده است.
سه جلد دیگر توسط رضا استادی تحریر شده است.
این تفسیر از ویژگی‌هایی برخوردار است که از جمله آنها می‌توان به امور زیر اشاره کرد:
- تفسیری مزجی است. در این راستا، آیات تقطیع شده و توضیحات لازم در هر بخشی در قبل یا بعد یا ضمن ترجمه هر بخش، آورده شده؛ بنابراین، از کلمه «یعنی»، فراوان استفاده گردیده است.
- مؤلف باآنکه می‌کوشید تا از به‌کار بردن اصطلاحات فنی بپرهیزد؛ زیرا بنا داشت تفسیری همگانی فراهم بیاورد، ولی در بسیاری موارد از ذکر اصطلاحات علمی ناگزیر گردیده؛ تعابیری چون تکوینی و تشریعی، امر مولوی و ارشادی و...
- به روش تفسیر قرآن‌به‌قرآن و تفسیر ظاهر آیات است و هرگز به تأویل آیه نمی‌پردازد. فقط گاهی از روایات در فهم آیه یا بیان مصداق آن کمک می‌گیرد. به شأن نزول نیز کمتر می‌پردازد و اشاره‌وار می‌گذرد و در احکام فقهی نیز پس از اشاره‌ای کوتاه به فقه ارجاع می‌دهد.
- مؤلف هرگز مرعوب کسی نبوده و آنچه را خود درست و مبرهن می‌دانسته، آورده است و گاهی به نقد آرای دیگران نیز پرداخته و گاه به معانی گوناگون یک کلمه یا یک آیه اشاره دارد[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه، ج1، ص24-25
منابع مقاله
مقدمه کتاب.