۱۴۶٬۵۰۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|القواعد الأصولية (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|القواعد الأصولية (ابهام زدایی)}} | ||
'''القواعد الأصولية علی ضوء مصادر الشيعة الإمامية '''، مجموعه دروس فقیه و اصولی معاصر، [[شیخ مهدی مصلّی]]، در حوزه علمیه مدینه منوره به قلم [[سید فاضل شریف]]، پژوهشی روشمند و نوآورانه است که دورهای کامل از علم اصول فقه را در قالب 207 قاعده بر اساس منابع شیعه دوازدهامامی همراه با اشاره به مهمترین ادله، تبیین میکند. | '''القواعد الأصولية علی ضوء مصادر الشيعة الإمامية'''، مجموعه دروس فقیه و اصولی معاصر، [[شیخ مهدی مصلّی]]، در حوزه علمیه مدینه منوره به قلم [[سید فاضل شریف]]، پژوهشی روشمند و نوآورانه است که دورهای کامل از علم اصول فقه را در قالب 207 قاعده بر اساس منابع شیعه دوازدهامامی همراه با اشاره به مهمترین ادله، تبیین میکند. | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
معنای قاعده: اگر ماده نهی وارد شده باشد، پس بر حرمت حمل میشود و ظاهر آن است که دلالتش بر حرمت - که نهی الزامی است - دلالت وضعی است؛ همان طور که در ماده امر هم ذکر شد. | معنای قاعده: اگر ماده نهی وارد شده باشد، پس بر حرمت حمل میشود و ظاهر آن است که دلالتش بر حرمت - که نهی الزامی است - دلالت وضعی است؛ همان طور که در ماده امر هم ذکر شد. | ||
دلیل قاعده: تبادر است؛ زیرا نهی الزامی از ماده نهی به ذهن متبادر میشود. | دلیل قاعده: تبادر است؛ زیرا نهی الزامی از ماده نهی به ذهن متبادر میشود. | ||
مثال قاعده: از قول خدای تعالی '''وَ أَخْذِهِمُ الرِّبَوا وَ قَدْ نُهُوا عَنْهُ وَ أَكلِهِمْ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ وَ أَعْتَدْنا لِلْكافِرينَ مِنْهُمْ عَذاباً أَليما''' (نساء: 161)، استظهار میکنیم که ربا بر آنان حرام بود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص86</ref>. | مثال قاعده: از قول خدای تعالی'''وَ أَخْذِهِمُ الرِّبَوا وَ قَدْ نُهُوا عَنْهُ وَ أَكلِهِمْ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ وَ أَعْتَدْنا لِلْكافِرينَ مِنْهُمْ عَذاباً أَليما''' (نساء: 161)، استظهار میکنیم که ربا بر آنان حرام بود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص86</ref>. | ||
* (66) ''مفهوم عدد در مقام تحدید'' | * (66) ''مفهوم عدد در مقام تحدید'' | ||
متن قاعده: عدد در مقام تعیین، بر مفهوم دلالت میکند. | متن قاعده: عدد در مقام تعیین، بر مفهوم دلالت میکند. | ||
معنای قاعده: اگر در آیه یا روایتی، قضیهای وارد شود که حکم در آن بر عددی خاصّ تعلق گرفته باشد، دلالت میکند بر اینکه آن عدد، خصوصیتی دارد و کمتر یا بیشتر از آن مقصود نیست؛ مانند قول خدای تعالی '''... فَكفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساكينَ...''' (مائده: 89) که دلالت دارد بر اینکه اطعام بیش از 10 مسکین واجب نیست و کمتر از 10 نفر نیز کفایت نمیکند. | معنای قاعده: اگر در آیه یا روایتی، قضیهای وارد شود که حکم در آن بر عددی خاصّ تعلق گرفته باشد، دلالت میکند بر اینکه آن عدد، خصوصیتی دارد و کمتر یا بیشتر از آن مقصود نیست؛ مانند قول خدای تعالی'''... فَكفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساكينَ...''' (مائده: 89) که دلالت دارد بر اینکه اطعام بیش از 10 مسکین واجب نیست و کمتر از 10 نفر نیز کفایت نمیکند. | ||
دلیل قاعده: فهم عرفی برای مانند اینگونه استعمالات است. کاربردهای قاعده: | دلیل قاعده: فهم عرفی برای مانند اینگونه استعمالات است. کاربردهای قاعده: | ||
# قول خدای تعالی: '''... فَصِيامُ ثَلاثَةِ أَيامٍ فِي الْحَجِّ وَ سَبْعَةٍ إِذا رَجَعْتُمْ تِلْك عَشَرَةٌ كامِلَةٌ...''' (بقره: 196)؛ یعنی در زمان حجّ، روزه کمتر از 3 روز کفایت نمیکند و بیش از آن نیز واجب نیست و همچنین بعد از برگشت از حجّ، روزه کمتر از 7 روز کافی نیست و بیش از آن هم وجوبی ندارد. | # قول خدای تعالی:'''... فَصِيامُ ثَلاثَةِ أَيامٍ فِي الْحَجِّ وَ سَبْعَةٍ إِذا رَجَعْتُمْ تِلْك عَشَرَةٌ كامِلَةٌ...''' (بقره: 196)؛ یعنی در زمان حجّ، روزه کمتر از 3 روز کفایت نمیکند و بیش از آن نیز واجب نیست و همچنین بعد از برگشت از حجّ، روزه کمتر از 7 روز کافی نیست و بیش از آن هم وجوبی ندارد. | ||
# قول خدای تعالی: '''لا يؤاخِذُكمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ في أَيمانِكمْ وَ لكنْ يؤاخِذُكمْ بِما عَقَّدْتُمُ الْأَيمانَ فَكفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساكينَ...''' (مائده: 89)؛ یعنی اطعام کمتر از 10 نفر کافی نیست و غذا دادن به بیش از این عدد نیز وجوبی ندارد<ref>ر.ک: همان، ص130</ref>. | # قول خدای تعالی:'''لا يؤاخِذُكمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ في أَيمانِكمْ وَ لكنْ يؤاخِذُكمْ بِما عَقَّدْتُمُ الْأَيمانَ فَكفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساكينَ...''' (مائده: 89)؛ یعنی اطعام کمتر از 10 نفر کافی نیست و غذا دادن به بیش از این عدد نیز وجوبی ندارد<ref>ر.ک: همان، ص130</ref>. | ||
==تاریخ پیدایش== | ==تاریخ پیدایش== | ||