۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
معنای قاعده: اگر در آیه یا روایتی، قضیهای وارد شود که حکم در آن بر عددی خاصّ تعلق گرفته باشد، دلالت میکند بر اینکه آن عدد، خصوصیتی دارد و کمتر یا بیشتر از آن مقصود نیست؛ مانند قول خدای تعالی '''... فَكفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساكينَ...''' (مائده: 89) که دلالت دارد بر اینکه اطعام بیش از 10 مسکین واجب نیست و کمتر از 10 نفر نیز کفایت نمیکند. | معنای قاعده: اگر در آیه یا روایتی، قضیهای وارد شود که حکم در آن بر عددی خاصّ تعلق گرفته باشد، دلالت میکند بر اینکه آن عدد، خصوصیتی دارد و کمتر یا بیشتر از آن مقصود نیست؛ مانند قول خدای تعالی '''... فَكفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساكينَ...''' (مائده: 89) که دلالت دارد بر اینکه اطعام بیش از 10 مسکین واجب نیست و کمتر از 10 نفر نیز کفایت نمیکند. | ||
دلیل قاعده: فهم عرفی برای مانند اینگونه استعمالات است. کاربردهای قاعده: | دلیل قاعده: فهم عرفی برای مانند اینگونه استعمالات است. کاربردهای قاعده: | ||
# قول خدای تعالی: '''... فَصِيامُ ثَلاثَةِ أَيامٍ فِي الْحَجِّ وَ سَبْعَةٍ إِذا رَجَعْتُمْ تِلْك عَشَرَةٌ كامِلَةٌ ...''' (بقره: 196)؛ یعنی در زمان حجّ، روزه کمتر از 3 روز کفایت نمیکند و بیش از آن نیز واجب نیست و همچنین بعد از برگشت از حجّ، روزه کمتر از 7 روز کافی نیست و بیش از آن هم وجوبی ندارد. | # قول خدای تعالی: '''... فَصِيامُ ثَلاثَةِ أَيامٍ فِي الْحَجِّ وَ سَبْعَةٍ إِذا رَجَعْتُمْ تِلْك عَشَرَةٌ كامِلَةٌ...''' (بقره: 196)؛ یعنی در زمان حجّ، روزه کمتر از 3 روز کفایت نمیکند و بیش از آن نیز واجب نیست و همچنین بعد از برگشت از حجّ، روزه کمتر از 7 روز کافی نیست و بیش از آن هم وجوبی ندارد. | ||
# قول خدای تعالی: '''لا يؤاخِذُكمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ في أَيمانِكمْ وَ لكنْ يؤاخِذُكمْ بِما عَقَّدْتُمُ الْأَيمانَ فَكفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساكينَ...''' (مائده: 89)؛ یعنی اطعام کمتر از 10 نفر کافی نیست و غذا دادن به بیش از این عدد نیز وجوبی ندارد<ref>ر.ک: همان، ص130</ref>. | # قول خدای تعالی: '''لا يؤاخِذُكمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ في أَيمانِكمْ وَ لكنْ يؤاخِذُكمْ بِما عَقَّدْتُمُ الْأَيمانَ فَكفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساكينَ...''' (مائده: 89)؛ یعنی اطعام کمتر از 10 نفر کافی نیست و غذا دادن به بیش از این عدد نیز وجوبی ندارد<ref>ر.ک: همان، ص130</ref>. | ||