تسنيم، تفسير قرآن کريم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ديدگاه مفسر، منابع تفسير قرآن عبارت‌اند از «قرآن، سنت و عقل» و چون «منهج و روش تفسيری» هر مفسر، پيوند تنگاتنگی با «منابع تفسير قرآن» دارد، به اجمال میتوان منهج تفسيری تسنيم را «منهج اجتهادی جامع» و دربردارندهٴ «تفسير قرآن به قرآن»، «تفسير قرآن به سنت» و «تفسير قرآن به عقل» ناميد. در ميان اين سه شيوه، كارآمدترين آن ها، «تفسير قرآن به قرآن» است، زيرا مهم‌ترين منبع تفسير قرآن، خود قرآن است كه مبيّن، شاهد و مفسّر خويش است و در دستيابی به معارف قرآن اثری عميق دارد.

این تفسیر دارای دو فهرست می‌باشد که یکه از آن هادر اول کتاب باعنوان فهرست اجمال موضوعات ودیگری در آخر کتاب باعنوان فهرست تفضیلی آمده است.وفهرست آیات، کتب، اشعار، اعلام وروایات در آخر کتاب می‌باشد.