۸۳٬۴۶۶
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ')ر' به ') ر') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '؛ا' به '؛ ا') |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
یکی از عناوین کتاب سیری در وصیت نامه [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] است. به نظر [[جوادی آملی، عبدالله|آیتالله جوادی آملی]] در نظام هستی که اساس آن برحق و صدق استوار است، گفتار و نوشتاری از تأثیر برخوردار است که از حق و صدق بهرهمند باشد. وصیت عهد شخص زنده و سالم با مولای خویش است که دیگران را نیز به آن عهد دعوت میکند. وجود مبارک رسول الله(ص) بر همین اساس وصیت کرد و مهم ترین وصیت ایشان ثقلین است.حضرت امام، امت را به حفظ نظام اسلامی و وحدت فرا خوانده اند؛ اما در سایه قرآن وعترت. چنان که به ما درباره حفظ مرزهای اسلامی و حضور در صحنه سیاست اسلامی وصیت کرده است. رمز پیروزی انقلاب اسلامی همان راز بقای آن است و مهم ترین عامل ظفرمندی، دو رکن است: اول انگیزه الهی داشتن و دوم متحد بودن. | یکی از عناوین کتاب سیری در وصیت نامه [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] است. به نظر [[جوادی آملی، عبدالله|آیتالله جوادی آملی]] در نظام هستی که اساس آن برحق و صدق استوار است، گفتار و نوشتاری از تأثیر برخوردار است که از حق و صدق بهرهمند باشد. وصیت عهد شخص زنده و سالم با مولای خویش است که دیگران را نیز به آن عهد دعوت میکند. وجود مبارک رسول الله(ص) بر همین اساس وصیت کرد و مهم ترین وصیت ایشان ثقلین است.حضرت امام، امت را به حفظ نظام اسلامی و وحدت فرا خوانده اند؛ اما در سایه قرآن وعترت. چنان که به ما درباره حفظ مرزهای اسلامی و حضور در صحنه سیاست اسلامی وصیت کرده است. رمز پیروزی انقلاب اسلامی همان راز بقای آن است و مهم ترین عامل ظفرمندی، دو رکن است: اول انگیزه الهی داشتن و دوم متحد بودن. | ||
یکی دیگر از فصول این کتاب به نوآوری های فقهی امام اختصاص دارد.نویسنده تصریح میکند که نوآوری امام در فقه اصغر در این نیست که ایشان مسائل فقهی را خوب استنباط کردند بلکه آن بزرگوار با تحول فکری و انقلاب فرهنگی خود به این امور همت گماشتند: برپایی پایگاه کلامی و استوار کردن اساس فقه بر این پایگاه عمیق فکری؛ لازم و ضروری دانستن اجرای احکام فقهی در زمان غیبت معصوم مانند زمان حضور؛ تقسیم شرایط ولایت و رهبری به حصولی و تحصیلی؛ تبدیل رابطه بین مردم و مرجع به رابطه امام و | یکی دیگر از فصول این کتاب به نوآوری های فقهی امام اختصاص دارد.نویسنده تصریح میکند که نوآوری امام در فقه اصغر در این نیست که ایشان مسائل فقهی را خوب استنباط کردند بلکه آن بزرگوار با تحول فکری و انقلاب فرهنگی خود به این امور همت گماشتند: برپایی پایگاه کلامی و استوار کردن اساس فقه بر این پایگاه عمیق فکری؛ لازم و ضروری دانستن اجرای احکام فقهی در زمان غیبت معصوم مانند زمان حضور؛ تقسیم شرایط ولایت و رهبری به حصولی و تحصیلی؛ تبدیل رابطه بین مردم و مرجع به رابطه امام و امت؛ امامت فقیه را جانشینی معصوم دانستن.<ref> ر.ک: بینام، ص84-85</ref> | ||