الكلمات الإسلامية في الحقل القرآني: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR74622J1.jpg | عنوان = الكلمات الإسلامية في الحقل القرآني | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مکرم، عبدالعال سالم (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = م۷ت۸ 82/2 BP | موضوع = |ناشر | ناشر = مؤسسة الرسالة |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '،ص' به '، ص') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الکلمات الإسلامیة في الحقل القرآني''' اثر عبدالعال سالم | '''الکلمات الإسلامیة في الحقل القرآني''' اثر [[مکرم، عبدالعال سالم|عبدالعال سالم مکرم]]، در بررسی برخی از کلمات و واژگانی است که در قرآن کریم، در معانی و مفاهیمی غیر از مفاهیم دوران جاهلیت، بهکاررفته است. | ||
در زبان عربی، کلمات و اصطلاحاتی وجود دارد که پس از اسلام، معنا و مدلول آنها تغییریافته و متفاوت با عصر جاهلی، مورداستفاده قرار گرفتهاند. بهعنوانمثال، اسماءالله تعالی یا صفات او، در اذهان و اصطلاح، معانی و مفاهیمی دارند که برای اهل جاهلیت، معلوم و معروف نبوده و پس از اسلام، الفاظ عبادات مانند «صلاة»، «رکوع»، «سجود»، «تشهد» و... دارای مفاهیم و معانی خاصی شدند که با معنای پیش از آن، متفاوت بوده و بر مدلولاتی غیر از مدلولات عصر جاهلی، تطبیق دارند<ref>مقدمه، ص5</ref>. | در زبان عربی، کلمات و اصطلاحاتی وجود دارد که پس از اسلام، معنا و مدلول آنها تغییریافته و متفاوت با عصر جاهلی، مورداستفاده قرار گرفتهاند. بهعنوانمثال، اسماءالله تعالی یا صفات او، در اذهان و اصطلاح، معانی و مفاهیمی دارند که برای اهل جاهلیت، معلوم و معروف نبوده و پس از اسلام، الفاظ عبادات مانند «صلاة»، «رکوع»، «سجود»، «تشهد» و... دارای مفاهیم و معانی خاصی شدند که با معنای پیش از آن، متفاوت بوده و بر مدلولاتی غیر از مدلولات عصر جاهلی، تطبیق دارند<ref>مقدمه، ص5</ref>. | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
# الفاظی که متعلق به عبادات هستند. | # الفاظی که متعلق به عبادات هستند. | ||
# الفاظی که به معاملات تعلق دارند. | # الفاظی که به معاملات تعلق دارند. | ||
# الفاظ عام و اصطلاحات کلی قرآن کریم<ref> | # الفاظ عام و اصطلاحات کلی قرآن کریم<ref>همان، ص6</ref>. | ||
نویسنده معتقد است ازآنجاییکه این الفاظ و اصطلاحات، معانی و مدلولات خاصی داشته و از جمله واژههای غریب هستند، لذا باید به تعریف و تحدید مدلولات آنها و بیان و توضیح اشتقاق آنها پرداخت و ریشه آنها را، بررسی نمود. وی این امر را در هفت فصل زیر، موردبحث قرار داده است: | نویسنده معتقد است ازآنجاییکه این الفاظ و اصطلاحات، معانی و مدلولات خاصی داشته و از جمله واژههای غریب هستند، لذا باید به تعریف و تحدید مدلولات آنها و بیان و توضیح اشتقاق آنها پرداخت و ریشه آنها را، بررسی نمود. وی این امر را در هفت فصل زیر، موردبحث قرار داده است: | ||
در فصل اول، اسماءالله الحسنی مورد بررسی قرار گرفته است که از جمله آنها، عبارتاند از لفظ جلاله «الله»، «الحی» و...<ref>متن کتاب، ص11- 68</ref>. | در فصل اول، اسماءالله الحسنی مورد بررسی قرار گرفته است که از جمله آنها، عبارتاند از لفظ جلاله «الله»، «الحی» و...<ref>متن کتاب، ص11- 68</ref>. | ||
در فصل دوم، اسامی و الفاظی مانند «الجنة»، «النار»، «الصراط» و... از لحاظ لفظ و معنا، موردبحث و بررسی قرار گرفته است<ref> | در فصل دوم، اسامی و الفاظی مانند «الجنة»، «النار»، «الصراط» و... از لحاظ لفظ و معنا، موردبحث و بررسی قرار گرفته است<ref>همان، ص71- 91</ref>. فصل سوم، به بررسی کلمات عبادات اختصاصیافته است که از جمله آنها، میتوان به «الصلاة»، «الزکاة»، «الصوم» و... اشاره نمود<ref>همان، ص94- 113</ref>. | ||
در فصل سوم، الفاظ عمومی مانند «کافر»، «مشرک» و... موردبحث قرار گرفته<ref> | در فصل سوم، الفاظ عمومی مانند «کافر»، «مشرک» و... موردبحث قرار گرفته<ref>همان، ص117- 126</ref> و در فصل پنجم، از معانی قرآن کریم و سور و آیات آن، سخن به میان آمده است<ref>همان، ص126- 136</ref>. فصل ششم و هفتم نیز به تعبیرات اسلامی مانند «و لهم في القصاص حیاة» و الفاظ تخاطب در قرآن کریم، اختصاصیافته است<ref>همان، ص137- 144</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | |||
[[رده:علوم قرآنی]] | |||
[[رده:مباحث ادبی و بلاغی قرآن]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مسائل لغوی و صرفی و نحوی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1402]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۰
| الكلمات الإسلامية في الحقل القرآني | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مکرم، عبدالعال سالم (نويسنده) |
| ناشر | مؤسسة الرسالة |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1417ق - 1996م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | م۷ت۸ 82/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الکلمات الإسلامیة في الحقل القرآني اثر عبدالعال سالم مکرم، در بررسی برخی از کلمات و واژگانی است که در قرآن کریم، در معانی و مفاهیمی غیر از مفاهیم دوران جاهلیت، بهکاررفته است.
در زبان عربی، کلمات و اصطلاحاتی وجود دارد که پس از اسلام، معنا و مدلول آنها تغییریافته و متفاوت با عصر جاهلی، مورداستفاده قرار گرفتهاند. بهعنوانمثال، اسماءالله تعالی یا صفات او، در اذهان و اصطلاح، معانی و مفاهیمی دارند که برای اهل جاهلیت، معلوم و معروف نبوده و پس از اسلام، الفاظ عبادات مانند «صلاة»، «رکوع»، «سجود»، «تشهد» و... دارای مفاهیم و معانی خاصی شدند که با معنای پیش از آن، متفاوت بوده و بر مدلولاتی غیر از مدلولات عصر جاهلی، تطبیق دارند[۱].
در یک تقسیمبندی کلی، این الفاظ به چهار قسمت زیر تقسیم شده است:
- الفاظ و عباراتی که مرتبط با علم کلام بوده و متعلق به اسماءالحسنی خداوند و صفات او است؛
- الفاظی که متعلق به عبادات هستند.
- الفاظی که به معاملات تعلق دارند.
- الفاظ عام و اصطلاحات کلی قرآن کریم[۲].
نویسنده معتقد است ازآنجاییکه این الفاظ و اصطلاحات، معانی و مدلولات خاصی داشته و از جمله واژههای غریب هستند، لذا باید به تعریف و تحدید مدلولات آنها و بیان و توضیح اشتقاق آنها پرداخت و ریشه آنها را، بررسی نمود. وی این امر را در هفت فصل زیر، موردبحث قرار داده است: در فصل اول، اسماءالله الحسنی مورد بررسی قرار گرفته است که از جمله آنها، عبارتاند از لفظ جلاله «الله»، «الحی» و...[۳].
در فصل دوم، اسامی و الفاظی مانند «الجنة»، «النار»، «الصراط» و... از لحاظ لفظ و معنا، موردبحث و بررسی قرار گرفته است[۴]. فصل سوم، به بررسی کلمات عبادات اختصاصیافته است که از جمله آنها، میتوان به «الصلاة»، «الزکاة»، «الصوم» و... اشاره نمود[۵].
در فصل سوم، الفاظ عمومی مانند «کافر»، «مشرک» و... موردبحث قرار گرفته[۶] و در فصل پنجم، از معانی قرآن کریم و سور و آیات آن، سخن به میان آمده است[۷]. فصل ششم و هفتم نیز به تعبیرات اسلامی مانند «و لهم في القصاص حیاة» و الفاظ تخاطب در قرآن کریم، اختصاصیافته است[۸].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.