ضوابط المصلحة في الشريعة الإسلامية: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR64441J1.jpg | عنوان = ضوابط المصلحة في الشريعة الإسلامية | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = بوطی، محمد سعید رمضان (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ب9ض9 161/7 BP | موضوع = |ناشر | ناشر = مؤسسة الرسالة...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۵ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۸
ضوابط المصلحة في الشريعة الإسلامية | |
---|---|
پدیدآوران | بوطی، محمد سعید رمضان (نويسنده) |
ناشر | مؤسسة الرسالة |
مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
سال نشر | 13سده |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ب9ض9 161/7 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ضوابط المصلحة فی الشریعة الاسلامیة تألیف محمد سعید رمضان البوطی (معاصر)، در اصول فقه که مصلحت و جایگاه مصالح مرسله در استنباط احکام شرعی نزد اهلسنت را مورد بررسی قرار داده است.
نویسنده، موضوع «مصلحت» را به منزله پایهای دانسته که احکام اسلامی پیرامون آن میچرخد.[۱] سپس در مقدمه دوم از تلاشهای دشمنان در مبارزه مسلحانه با مسلمین و نیز «استشراق و تبشیر» و جنگ فکری آنها سخن گفته است.[۲] چون از این طریق طرفی نبستند به راه آسانتری متوسل شدند که عبارت از باب اجتهاد و رأی بود و دستشان را مطابق با یک طرح برنامهریزی شده بر خطرناکترین سلاح آن یعنی سلاح «مصالح» قرار دادند.[۳]
کتاب پس از مقدمه، مشتمل بر تمهید، سه باب و خاتمه است. در تمهید، تعریف لغوی و اصطلاحی مصلحت ذکر شده است. سپس مقایسه مختصری بین مصلحت در شریعت اسلامی با دیدگاه علمای فلسفه و اخلاق صورتگرفته است.[۴]
در باب اول از ادله کافی بودن شریعت اسلامی برای مصالح بندگان و تضمین سعادت دنیا و آخرت ایشان سخن رفته است.[۵]
در باب دوم ضوابط تفصیلی برای مصلحت شرعی تبیین شده است. این ضوابط در پنج امر منحصر است: عدم مخالفت با مقاصد شارع، عدم مخالفت با کتاب، عدم مخالفت با سنت، عدم مخالفت با قیاس صحیح و از بین نبردن مصلحت مساوی یا ارجح دیگر.[۶]
سومین و آخرین باب نیز به طور خاص به موضوع مصالح مرسله اختصاصیافته است. در انتهای این باب نیز سه خاتمه کوچک ذکر شده که در آن توجهاتی به محققین و مجتهدینی که بنای بهکارگیری مصالح را دارند داده شده است.[۷] نویسنده در این باب دیدگاه مالک، احمد بن حنبل، شافعی و ابوحنیفه را پیرامون مصالح مرسله مطرح کرده است. مالک اولین کسی که مصالح مرسله را به کار گرفته است.[۸]
اصولیون [پیرو این مذاهب] از مصالح مرسله و حکم استصلاح در دو بحث از مباحث اصول سخن گفتهاند: اول در باب قیاس به هنگام سخن از اقسام وصف مناسب از حیث اعتبار و عدم آن؛ و دوم به هنگام سخن از استدلال و اقسام آن.[۹]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.