ضوابط المصلحة في الشريعة الإسلامية: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR64441J1.jpg | عنوان = ضوابط المصلحة في الشريعة الإسلامية | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = بوطی، محمد سعید رمضان (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ب9ض9 161/7 BP | موضوع = |ناشر | ناشر = مؤسسة الرسالة...» ایجاد کرد)
    (بدون تفاوت)

    نسخهٔ ‏۲۵ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۸

    ضوابط المصلحة في الشريعة الإسلامية
    ضوابط المصلحة في الشريعة الإسلامية
    پدیدآورانبوطی، محمد سعید رمضان (نويسنده)
    ناشرمؤسسة الرسالة
    مکان نشر[بی جا] - [بی جا]
    سال نشر13سده
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /ب9ض9 161/7 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    ضوابط المصلحة فی الشریعة الاسلامیة تألیف محمد سعید رمضان البوطی (معاصر)، در اصول فقه که مصلحت و جایگاه مصالح مرسله در استنباط احکام شرعی نزد اهل‌سنت را مورد بررسی قرار داده است.

    نویسنده، موضوع «مصلحت» را به منزله پایه‌ای دانسته که احکام اسلامی پیرامون آن می‌چرخد.[۱]‏ سپس در مقدمه دوم از تلاش‌های دشمنان در مبارزه مسلحانه با مسلمین و نیز «استشراق و تبشیر» و جنگ فکری آن‌ها سخن گفته است.[۲]‏ چون از این طریق طرفی نبستند به راه آسان‌تری متوسل شدند که عبارت از باب اجتهاد و رأی بود و دستشان را مطابق با یک طرح برنامه‌ریزی شده بر خطرناک‌ترین سلاح آن یعنی سلاح «مصالح» قرار دادند.[۳]

    کتاب پس از مقدمه، مشتمل بر تمهید، سه باب و خاتمه است. در تمهید، تعریف لغوی و اصطلاحی مصلحت ذکر شده است. سپس مقایسه مختصری بین مصلحت در شریعت اسلامی با دیدگاه علمای فلسفه و اخلاق صورت‌گرفته است.[۴]

    در باب اول از ادله‌ کافی بودن شریعت اسلامی برای مصالح بندگان و تضمین سعادت دنیا و آخرت ایشان سخن رفته است.[۵]

    در باب دوم ضوابط تفصیلی برای مصلحت شرعی تبیین شده است. این ضوابط در پنج امر منحصر است: عدم مخالفت با مقاصد شارع، عدم مخالفت با کتاب، عدم مخالفت با سنت، عدم مخالفت با قیاس صحیح و از بین نبردن مصلحت مساوی یا ارجح دیگر.[۶]

    سومین و آخرین باب نیز به طور خاص به موضوع مصالح مرسله اختصاص‌یافته است. در انتهای این باب نیز سه خاتمه کوچک ذکر شده که در آن توجهاتی به محققین و مجتهدینی که بنای به‌کارگیری مصالح را دارند داده شده است.[۷]‏ نویسنده در این باب دیدگاه مالک، احمد بن حنبل، شافعی و ابوحنیفه را پیرامون مصالح مرسله مطرح کرده است. مالک اولین کسی که مصالح مرسله را به کار گرفته است.[۸]

    اصولیون [پیرو این مذاهب] از مصالح مرسله و حکم استصلاح در دو بحث از مباحث اصول سخن گفته‌اند: اول در باب قیاس به هنگام سخن از اقسام وصف مناسب از حیث اعتبار و عدم آن؛ و دوم به هنگام سخن از استدلال و اقسام آن.[۹]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمة، ص5
    2. ر.ک: المقدمة، ص10-8
    3. ر.ک: همان، ص11
    4. ر.ک: همان، ص17
    5. ر.ک: همان
    6. ر.ک: همان، ص18
    7. ر.ک: همان
    8. ر.ک: متن کتاب، ص367
    9. ر.ک: همان، ص387

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها