نکتههایی از قرآن مجید: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
این خطیب و نویسنده عالیقدر، ذوقى شاعرانه و طبعى لطیف دارد که در نوشتار و گفتار، یار نیرومندى براى اوست. هنگامى که از حروف مقطعه اوایل سورهها سخن مىگوید، به این نتیجه مىرسد که این حروف، اسرار و رموزى است میان عاشق و معشوق(خدا و رسول) که دیگرى را بدان دستیابى نیست. آنگاه از «[[منطق الطیر عطار|منطق الطیر]]» [[عطار، محمد بن ابراهیم|شیخ عطار]]، چنین شاهد مىآورد: | این خطیب و نویسنده عالیقدر، ذوقى شاعرانه و طبعى لطیف دارد که در نوشتار و گفتار، یار نیرومندى براى اوست. هنگامى که از حروف مقطعه اوایل سورهها سخن مىگوید، به این نتیجه مىرسد که این حروف، اسرار و رموزى است میان عاشق و معشوق(خدا و رسول) که دیگرى را بدان دستیابى نیست. آنگاه از «[[منطق الطیر عطار|منطق الطیر]]» [[عطار، محمد بن ابراهیم|شیخ عطار]]، چنین شاهد مىآورد: | ||
غلامى با طبق مىرفت خاموش | {{شعر}} | ||
{{ب|''غلامى با طبق مىرفت خاموش''|2=''طبق را سر بپوشیده به سرپوش''}} | |||
یکى گفتش: چه دارى بر طبق تو؟ | {{ب|''یکى گفتش: چه دارى بر طبق تو؟''|2=''مکن با من کژى، برگو بحق تو''}} | ||
{{ب|''جوابش گفت: کاى سرگشته خاموش''|2=''چرا پوشیدهاند این را به سرپوش؟!''}} | |||
جوابش گفت: کاى سرگشته خاموش | {{ب|''ز روى عقل اگر بایستى این راز''|2=''که تو دانستئى، بودى سرش باز''}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
ز روى عقل اگر بایستى این راز | |||
نوشتن این کتاب، در سال 1398 ق/ 1356 ش به پایان رسید و در چاپخانه مصطفوى شیراز چاپ گردید<ref> معرفت، محمدهادی، ج2، ص553-554</ref>. | نوشتن این کتاب، در سال 1398 ق/ 1356 ش به پایان رسید و در چاپخانه مصطفوى شیراز چاپ گردید<ref> معرفت، محمدهادی، ج2، ص553-554</ref>. | ||
خط ۵۰: | خط ۴۹: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] |
نسخهٔ ۱۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۲
نکتههایی از قرآن مجید | |
---|---|
پدیدآوران | فخر شیرازی، محمدهادی |
مکان نشر | ایران – شیراز |
سال نشر | 1356ش |
موضوع | تفسیر ادبی، علمی، عرفانی، تاریخی |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
نکتههایى از قرآن مجید، نوشته دانشمند و خطیب معاصر محمدهادى فخر شیرازى(متوفاى 1373 ش/ 1415 ق) کتابی است که نویسنده در آن علم و عرفان را به هم آمیخته و سبکى بدیع در نوشتار و گفتارش پدید آورده است.
همه نوشتههای نگارنده- همچون گفتههایش- نغز و اعجاب آفرین است. سخنورى توانا و نویسندهاى نیرومند است؛ با قلمى شیوا و بیانى رسا در عرصه وعظ و ارشاد و هدایت مردم، گام نهاده است؛ آثار گرانبهایى نیز از خود به یادگار گذاشته است؛ از جمله آثار قرآنى ارزنده وى، کتابى است در بیش از 800 صفحه که در آن، به تبیین و تفسیر نکتههاى علمى، عرفانى، ادبى و تاریخى قرآن پرداخته و نکتههایى را به صورت: «چرا و چرا» مطرح کرده و جوابهایى کافى و شافى در پى آنها آورده است.
این خطیب و نویسنده عالیقدر، ذوقى شاعرانه و طبعى لطیف دارد که در نوشتار و گفتار، یار نیرومندى براى اوست. هنگامى که از حروف مقطعه اوایل سورهها سخن مىگوید، به این نتیجه مىرسد که این حروف، اسرار و رموزى است میان عاشق و معشوق(خدا و رسول) که دیگرى را بدان دستیابى نیست. آنگاه از «منطق الطیر» شیخ عطار، چنین شاهد مىآورد:
غلامى با طبق مىرفت خاموش | طبق را سر بپوشیده به سرپوش | |
یکى گفتش: چه دارى بر طبق تو؟ | مکن با من کژى، برگو بحق تو | |
جوابش گفت: کاى سرگشته خاموش | چرا پوشیدهاند این را به سرپوش؟! | |
ز روى عقل اگر بایستى این راز | که تو دانستئى، بودى سرش باز |
نوشتن این کتاب، در سال 1398 ق/ 1356 ش به پایان رسید و در چاپخانه مصطفوى شیراز چاپ گردید[۱].
پانویس
- ↑ معرفت، محمدهادی، ج2، ص553-554
منابع مقاله
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، موسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.