ابن نبیه، علی بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

ابن ‌نبیه ظاهراً در حدود 30 سالگی و احتمالاً از طریق قاضی فاضل (زنده در 596ق)، وزیر معروف ایوبیان به دربار الملک ‌العادل (زنده در 615ق) در قاهره راه یافت و به مقامهای بلندی، از جمله ریاست دیوان اوقاف جامع ‌المعمور و دیوان خراج و حساب رسید و گویا مدتی نیز منصب قضا را برعهده داشت. وی با قصیده‌هایی که در مدح‌ الملک‌العادل و رجال و اعیان مصر از جمله قاضی اسعد بن ‌ممّاتی و به‌ویژه قاضی فاضل و ابن ‌شاکر وزیر الملک‌ العادل می‌سرود، پایگاه دولتی و اداری خود را استحکام می‌بخشید و زندگی را به دلخواه خود در آرامش و رفاه می گذراند. در 598ق الملک ‌الاشرف موسی (د 635ق) به فرمان پدر از مصر راهی بلاد جزیره شد و شهر رها را به تصرف درآورد و در 600ق موصل را بر قلمرو خویش افزود. احتمالاً ابن ‌نبیه در این احوال همراه الاشرف بوده، خاصه که می‌دانیم چون وی در نصیبین استقرار یافت، ابن ‌نبیه سرپرستی دیوان رسائل او را عهده‌دار شد و کاتب خاص وی گردید. در 609ق که الملک‌ الاشرف مناطق دیگری را متصرف شد و محل اقامت خود را به شهر رَقّه منتقل کرد، ابن ‌نبیه همچنان در نصیبین ماند، زیرا در منابع ما به حضور او در رقه اشاره نرفته است و نیز زمانی که الملک‌ الاشرف پس از مرگ پدر در حلب مستقر گردید، ابن ‌نبیه گاه مدایحی برای وی ارسال می‌داشت. همچنین فتح دمیاط (618ق) را با قصیده‌ای که گویند آخرین سروده اوست، در قلعه نصیبین به الملک‌ الاشرف شادباش گفت. می‌توان گفت، ابن ‌نبیه پس از ترک دیار مصر، مدایح خود را به الملک‌ الاشرف اختصاص داده است. هرچند قصیده‌هایی از او در مدح الناصر لدین اللّه سی و چهارمین خلیفه عباسی، نیز در دست است که البتّه انگیزه سرودن آنها و چگونگی روابط او با خلیفه معلوم نیست.