ترجمه قرآن ماهان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR21246J1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR21246J1.jpg | | تصویر =NUR21246J1.jpg | ||
| عنوان = | | عنوان = ترجمه قرآن ماهان | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = ترجمه قرآن ماهان حدود قرن پنجم یا ششم هجری | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[]] (نویسنده) | [[مدبری، محمود]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = /م4 1300 / 59/66 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = قرآن - ترجمه‌ها | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = | | ناشر = دانشگاه شهيد باهنر کرمان | ||
| مکان نشر = | | مکان نشر = ایران - کرمان | ||
| سال نشر = | | سال نشر = 1383ش | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE21246AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE21246AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ = یکم | ||
| شابک = | | شابک = 964-6336-63-9 | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = 1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =21246 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = 13726 | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ترجمه قرآن | '''ترجمه قرآن ماهان،''' ترجمه‌ای است از قرآن کریم، مربوط به حدود قرن پنجم یا ششم هجری که با مقدمه، تصحیح و توضیح [[مدبری، محمود|محمود مدیری]] به چاپ رسیده است. | ||
ارزنده‌ترین ویژگی اثر حاضر، ترجمه کهن آیات است که | ارزنده‌ترین ویژگی اثر حاضر، ترجمه کهن آیات است که به‌صورت لفظ‌به‌لفظ و بسیار دقیق، با خطی ریزتر از متن قرآنی، به‌تفکیک و اریب، در زیر هر واژه قرآنی نوشته شده است. متأسفانه بنا به دلایلی، به سطور ترجمه که در هر صفحه، هفت سطر را شامل است، آسیب رسیده؛ مخصوصا در صفحات اولیه و پایانی قرآن و نیز سطر یا سطرهای آخری اغلب صفحات که در ترمیم یا بر اثر پوسیدگی و محو شدن تدریجی خطوط از میان رفته است. بااین‌حال، ترجمه مزبور کمتر از نیمی از قرآن مجید را شامل می‌شود که خود از لحاظ گنجینه واژگان کهن، ویژگی‌های آوایی و زبانی، دستور تاریخی و رسم‌الخط کهنه، حائز اهمیت بسزایی است<ref>مقدمه، ص17</ref>. | ||
رسم‌الخط ترجمه کتاب، بسیار شبیه به نمونه‌هایی از این دست قرآن‌های مترجم در سده‌های نخستین ادب دری است و جنبه‌های اختصاصی جدای از آنها ندارد<ref>همان</ref>. | رسم‌الخط ترجمه کتاب، بسیار شبیه به نمونه‌هایی از این دست قرآن‌های مترجم در سده‌های نخستین ادب دری است و جنبه‌های اختصاصی جدای از آنها ندارد<ref>همان</ref>. از جمله ویژگی‌های کتاب، آن است که ترجمه آیات، تحت‌اللفظی و معمولا دقیق است و برای هر واژه قرآنی، اغلب یک واژه فارسی و یا دو کلمه، معادل‌سازی شده است و این نشان می‌دهد که مترجمان قرآن، در ترجمه دقت و امانت بسیار داشته‌اند. اما موضوعاتی نیز قابل ذکر است، از جمله آنکه: | ||
از جمله ویژگی‌های کتاب، آن است که ترجمه آیات، تحت‌اللفظی و معمولا دقیق است و برای هر واژه قرآنی، اغلب یک واژه فارسی و یا دو کلمه، معادل‌سازی شده است و این نشان می‌دهد که مترجمان قرآن، در ترجمه دقت و امانت بسیار داشته‌اند. اما موضوعاتی نیز قابل ذکر است، از جمله آنکه: | # گاه ترجمه کلمات به‌تناسب مفهوم جمله و ارتباط با واژگان پیش و پس است و به‌تنهایی نمی‌تواند معادل واژه قرآنی باشد؛ مثلا مصدر به‌صورت فعل، جابه‌جایی صیغه‌های فعلی، صفت به‌گونه فعل، فعل مضارع به‌جای ماضی و...؛ | ||
# گاه ترجمه کلمات | |||
# در این ترجمه، گهگاه اول شخص مفرد در ترجمه متکلم مع‌الغیر و بالعکس، اول شخص جمع برای متکلم وحده به‌کار رفته است؛ | # در این ترجمه، گهگاه اول شخص مفرد در ترجمه متکلم مع‌الغیر و بالعکس، اول شخص جمع برای متکلم وحده به‌کار رفته است؛ | ||
# گاه برای روشن‌تر | # گاه برای روشن‌تر شدن ترجمه، عبارات و کلماتی تفسیرگونه و اضافه بر معادلات لغوی آورده شده است<ref>همان، ص22- 26</ref>. | ||
ویژگی‌های دستوری کتاب نیز بسیار شبیه با دیگر ترجمه‌ها و تفاسیر کهن فارسی است و نظایر آن را می‌توان در آن کتاب‌ها جستجو کرد<ref>همان، ص26</ref>. | ویژگی‌های دستوری کتاب نیز بسیار شبیه با دیگر ترجمه‌ها و تفاسیر کهن فارسی است و نظایر آن را می‌توان در آن کتاب‌ها جستجو کرد<ref>همان، ص26</ref>. | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | |||
[[رده: ترجمه‌های قرآن]] | |||
[[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۲
| ترجمه قرآن ماهان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مدبری، محمود (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | ترجمه قرآن ماهان حدود قرن پنجم یا ششم هجری |
| ناشر | دانشگاه شهيد باهنر کرمان |
| مکان نشر | ایران - کرمان |
| سال نشر | 1383ش |
| چاپ | یکم |
| شابک | 964-6336-63-9 |
| موضوع | قرآن - ترجمه‌ها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م4 1300 / 59/66 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ترجمه قرآن ماهان، ترجمه‌ای است از قرآن کریم، مربوط به حدود قرن پنجم یا ششم هجری که با مقدمه، تصحیح و توضیح محمود مدیری به چاپ رسیده است.
ارزنده‌ترین ویژگی اثر حاضر، ترجمه کهن آیات است که به‌صورت لفظ‌به‌لفظ و بسیار دقیق، با خطی ریزتر از متن قرآنی، به‌تفکیک و اریب، در زیر هر واژه قرآنی نوشته شده است. متأسفانه بنا به دلایلی، به سطور ترجمه که در هر صفحه، هفت سطر را شامل است، آسیب رسیده؛ مخصوصا در صفحات اولیه و پایانی قرآن و نیز سطر یا سطرهای آخری اغلب صفحات که در ترمیم یا بر اثر پوسیدگی و محو شدن تدریجی خطوط از میان رفته است. بااین‌حال، ترجمه مزبور کمتر از نیمی از قرآن مجید را شامل می‌شود که خود از لحاظ گنجینه واژگان کهن، ویژگی‌های آوایی و زبانی، دستور تاریخی و رسم‌الخط کهنه، حائز اهمیت بسزایی است[۱].
رسم‌الخط ترجمه کتاب، بسیار شبیه به نمونه‌هایی از این دست قرآن‌های مترجم در سده‌های نخستین ادب دری است و جنبه‌های اختصاصی جدای از آنها ندارد[۲]. از جمله ویژگی‌های کتاب، آن است که ترجمه آیات، تحت‌اللفظی و معمولا دقیق است و برای هر واژه قرآنی، اغلب یک واژه فارسی و یا دو کلمه، معادل‌سازی شده است و این نشان می‌دهد که مترجمان قرآن، در ترجمه دقت و امانت بسیار داشته‌اند. اما موضوعاتی نیز قابل ذکر است، از جمله آنکه:
- گاه ترجمه کلمات به‌تناسب مفهوم جمله و ارتباط با واژگان پیش و پس است و به‌تنهایی نمی‌تواند معادل واژه قرآنی باشد؛ مثلا مصدر به‌صورت فعل، جابه‌جایی صیغه‌های فعلی، صفت به‌گونه فعل، فعل مضارع به‌جای ماضی و...؛
- در این ترجمه، گهگاه اول شخص مفرد در ترجمه متکلم مع‌الغیر و بالعکس، اول شخص جمع برای متکلم وحده به‌کار رفته است؛
- گاه برای روشن‌تر شدن ترجمه، عبارات و کلماتی تفسیرگونه و اضافه بر معادلات لغوی آورده شده است[۳].
ویژگی‌های دستوری کتاب نیز بسیار شبیه با دیگر ترجمه‌ها و تفاسیر کهن فارسی است و نظایر آن را می‌توان در آن کتاب‌ها جستجو کرد[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.