شكوی الغريب عن الأوطان إلی علماء البلدان: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات کتاب

| تصویر =NUR10443J1.jpg

| پدیدآوران =  

[[عسیران، عفیف]] (محقق)

[[عین‌القضاة، عبدالله بن محمد]] (اعداد)

| زبان =عربی

| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏282‎‏/‎‏7‎‏ ‎‏ع‎‏9‎‏ش‎‏8‎‏*

عرفان - متون قدیمی تا قرن 14

| مکان نشر =پاریس - فرانسه

| سال نشر = 1962 م

| پس از =

| پیش از =

'''شكوى الغريب عن الاوطان الى علماء البلدان'''، توسط [[عین‌القضاة، عبدالله بن محمد|عين القضات همدانى]]، به رشته‌ى تحرير درآمده است. اين رساله همراه با رساله ديگر مؤلف، به نام «زبدة الحقائق»، در يك جلد چاپ شده است. هر دو رساله به زبان عربى و در موضوعات عرفانى است.

== ساختار ==

مباحث رساله «شكوى الغريب»، جز سه فصل آخر و خاتمه رساله، بقيه، فصل‌بندى و باب‌بندى نشده، ولى جناب محقق براى هر مبحث، عناوينى مناسب را برگزيده است.

== گزارش محتوا ==

مباحث مهم «شكوى الغريب»، عبارتنداز:

#براى تصوف اصطلاحاتى از قبيل بقاء، فناء، عدم، تلاش، قبض، بسط، سكر، صحو، اثبات، محو، حضور، غيبت، علم، معرفت، وجد، كشف، مقام، حال، فراق، وصال، اسقاط، اتصال، جمع، تفرقه، ذوق، فهم، وصول، سلوك، شوق، انس، قرب، تجلى، رؤيت، مشاهده و... وجود دارد كه براى استفسار معانى آن بايد به منابع صوفيه مراجعه كرد.

#به نظر عين القضات، معرفت خداوند سبحان محال است. وى مى‌گويد: «ان الله تعالى منزه عن ان يدركه الانبياء فضلا عن غيرهم»؛ براى اينكه حقيقت ادراك، آن است كه مدرِك به كمال مدرَك احاطه داشته باشد و چنين امرى جز براى خدا محال است.

#علمايى كه راسخون درعلم هستند، صلاحيت تأويل احاديث و آيات قرآنى را دارند و اكثر مردم در معانى آن متحير هستند.

#عين القضات، در لابه‌لاى كتاب، به مؤلفات خود اشاره مى‌كند، از قبيل«قرى العاشى الى معرفة العوران و الاعاشى»، «رساله علائيه» و رساله «نُزهة العشاق و نَهزة المشتاق» و ساير كتب كه ذكر آنها در اين مجال نمى‌گنجد.

كتاب، توسط عفيف عسيران مورد تحقيق و تصحيح قرار گرفته است. وى، در پاورقى‌ها موارد اختلاف نسخ را ذكر كرده و واژه‌هاى دشوار را توضيح داده است. زندگى‌نامه محقق به قلم خودش، به آخر كتاب ملحق شده است.