مقدمة الأدب: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - 'مقدمه نويس' به 'مقدمه‌نويس'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ها' به 'ه‌ها')
جز (جایگزینی متن - 'مقدمه نويس' به 'مقدمه‌نويس')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
[[زمخشری، محمود بن عمر]] (نویسنده)
[[زمخشری، محمود بن عمر]] (نویسنده)


[[محقق، مهدی]] (مقدمه نويس)
[[محقق، مهدی]] (مقدمه‌نويس)
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏PJ‎‏ ‎‏6636‎‏ ‎‏/‎‏ف‎‏2‎‏ز‎‏8‎‏
| کد کنگره =‏PJ‎‏ ‎‏6636‎‏ ‎‏/‎‏ف‎‏2‎‏ز‎‏8‎‏
خط ۲۰: خط ۲۰:
| شابک =978-964-5552-37-2
| شابک =978-964-5552-37-2
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =17525
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10846
| کتابخوان همراه نور =10846
| کتابخوان همراه نور =10846
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
خط ۲۷: خط ۲۷:
}}
}}


'''مقدمة الادب''' اثر ابوالقاسم محمود بن عمر بن محمد خوارزمى [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] از بزرگان لغت و نحو و تفسير و ادب در قرن ششم هجرى است. اين كتاب به لحاظ ادبى از جايگاه خاصى برخوردار است و خوارزمى با تألیف آن خدمت شايانى به زبان فارسى نموده است. او با دقت فراوانى كلمات فارسى خالص و سره را در برابر كلمات عربى برگزيده است و بسيارى از لغات مهجور و نادر فارسى را در كتابش مى‌توان ديد.
'''مقدمة الادب''' اثر [[زمخشری، محمود بن عمر|ابوالقاسم محمود بن عمر بن محمد خوارزمى زمخشرى]] از بزرگان لغت و نحو و تفسير و ادب در قرن ششم هجرى است. اين كتاب به لحاظ ادبى از جايگاه خاصى برخوردار است و خوارزمى با تألیف آن خدمت شايانى به زبان فارسى نموده است. او با دقت فراوانى كلمات فارسى خالص و سره را در برابر كلمات عربى برگزيده است و بسيارى از لغات مهجور و نادر فارسى را در كتابش مى‌توان ديد.


== ساختار==
== ساختار==
خط ۳۵: خط ۳۵:


== گزارش محتوا==
== گزارش محتوا==
اين كتاب يكى از فرهنگ‌نامه‌هاى ارزشمندى است كه حدود 70 سال بعد از فرهنگ محمود كاشغرى تألیف يافته است. تحقيقات كاشغرى مربوط به اوغوزهاى داخلى بوده و اما اين كتاب مربوط به اوغوزهاى بيرونى است. تنظيم به اين شكل و ماهيت، سوابق فرهنگ‌نويسى او را تأييد مى‌نمايد. جمع كلمات، ضرب‌المثل‌هاى عاميانه و مقايسه‌ى آنها در زبانهاى عربى، فارسى، تركى و مغولى جديت فراوانى مى‌طلبد. در قرون وسطى عالمان كم‌وبيش زبان‌هاى عربى و فارسى و تركى را مقايسه می‌كردند و امتياز [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] اينست كه زبان مغولى را هم اضافه نمود.
اين كتاب يكى از فرهنگ‌نامه‌هاى ارزشمندى است كه حدود 70 سال بعد از فرهنگ [[محمود كاشغرى]] تألیف يافته است. تحقيقات كاشغرى مربوط به اوغوزهاى داخلى بوده و اما اين كتاب مربوط به اوغوزهاى بيرونى است. تنظيم به اين شكل و ماهيت، سوابق فرهنگ‌نويسى او را تأييد مى‌نمايد. جمع كلمات، ضرب‌المثل‌هاى عاميانه و مقايسه‌ى آنها در زبانهاى عربى، فارسى، تركى و مغولى جديت فراوانى مى‌طلبد. در قرون وسطى عالمان كم‌وبيش زبان‌هاى عربى و فارسى و تركى را مقايسه می‌كردند و امتياز [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] اينست كه زبان مغولى را هم اضافه نمود.


ممكن است اين دانشمند گرانقدر فهميده باشد، كه زبان مغولى در اصل با زبان‌هاى تركى در يك گروه و سيستم، يعنى در گروه آلتاى قرار دارد. بايد اضافه كنيم كه برخلاف نظر برخى از نويسندگان كه مقايسه‌ى تاريخى زبان‌ها در علم زبان‌شناسى را به اروپاى غربى نسبت مى‌دهند، بايد مكان پيدايش اصول مقايسه‌ى تاريخى زبان‌ها را در دنياى شرق جستجو كرد و زمان آغاز آن را هم به زمان محمود كاشغرى و [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] نسبت داد.
ممكن است اين دانشمند گرانقدر فهميده باشد، كه زبان مغولى در اصل با زبان‌هاى تركى در يك گروه و سيستم، يعنى در گروه آلتاى قرار دارد. بايد اضافه كنيم كه برخلاف نظر برخى از نويسندگان كه مقايسه‌ى تاريخى زبان‌ها در علم زبان‌شناسى را به اروپاى غربى نسبت مى‌دهند، بايد مكان پيدايش اصول مقايسه‌ى تاريخى زبان‌ها را در دنياى شرق جستجو كرد و زمان آغاز آن را هم به زمان محمود كاشغرى و [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] نسبت داد.
خط ۵۶: خط ۵۶:
در كتاب رموزات فراوانى به چشم مى‌خورد كه براى وضوح اين رموزات توضيحاتى ذكر مى‌شود:
در كتاب رموزات فراوانى به چشم مى‌خورد كه براى وضوح اين رموزات توضيحاتى ذكر مى‌شود:


1- ح، مؤلف اين رمز را بعد از كلمه جمع قرار داده تا اينكه به خواننده متذكر شود كه اين كلمه همان جمع كلمه پيشين مى‌باشد؛ مثلاًدهر، دهور ح كه دهور همان جمع دهر مى‌باشد.
# ح، مؤلف اين رمز را بعد از كلمه جمع قرار داده تا اينكه به خواننده متذكر شود كه اين كلمه همان جمع كلمه پيشين مى‌باشد؛ مثلاًدهر، دهور ح كه دهور همان جمع دهر مى‌باشد.
 
# م، علامت مترادف است كه قبل از كلمه‌ى مترادف ذكر شده است. برهه‌م منون‌م عصر كه دو واژه‌ى منون و عصر مترادف برهه مى‌باشد.
2- م، علامت مترادف است كه قبل از كلمه‌ى مترادف ذكر شده است. برهه‌م منون‌م عصر كه دو واژه‌ى منون و عصر مترادف برهه مى‌باشد.
# معا، علامت واژگانى است كه در تلفظ دو وجهى هستند.
 
# ثلث بدون نقطه براى واژگانى كه سه وجهى تلفظ شده‌اند.
3- معا، علامت واژگانى است كه در تلفظ دو وجهى هستند.
# اعداد و شماره‌هايى كه در بين سطور ديده مى‌شود نيز نسخه بدلهاى كتاب مى‌باشد.
 
4- ثلث بدون نقطه براى واژگانى كه سه وجهى تلفظ شده‌اند.
 
5- اعداد و شماره‌هايى كه در بين سطور ديده مى‌شود نيز نسخه بدلهاى كتاب مى‌باشد.


كتاب داراى غلطهايى است كه در انتهاى كتاب صحيح آنها ذكر شده است.
كتاب داراى غلطهايى است كه در انتهاى كتاب صحيح آنها ذكر شده است.
خط ۷۱: خط ۶۷:
مقدمه و متن كتاب
مقدمه و متن كتاب


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}




[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده: زبان و ادبیات عربی]]