پلورالیسم دینی و قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR55133J1.jpg | عنوان = پلورالیسم دینی و قرآن | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابراهیمی، موسی (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /الف2پ8 85 BL | موضوع =کثرت گرایی مذهبی - کثرت گرایی مذهبی - جنبه‏های قر...» ایجاد کرد)
    (بدون تفاوت)

    نسخهٔ ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۷

    پلورالیسم دینی و قرآن
    پلورالیسم دینی و قرآن
    پدیدآورانابراهیمی، موسی (نويسنده)
    ناشرمرکز بين‌المللی ترجمه و نشر المصطفی (ص)
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1390ش - 1433ق
    چاپ1
    شابک978-964-195-518-4
    موضوعکثرت گرایی مذهبی - کثرت گرایی مذهبی - جنبه‏های قرآنی
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /الف2پ8 85 BL
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    پلورالیسم دینی و قرآن، نوشته موسی ابراهیمی(1352ش) پاسخی برای برخی روشنفکران دینی است که خواسته‌اند پلورالیسم دینی را از متن قرآن بیرون آورند.

    پلورالیسم دینی به معنای تکثرگرایی دینی و به رسمیت‌شناختن همه ادیان است و مراد از آن، پذیرش حقانیت و نجات‌‍‌‌بخشی آن‌ها است. درحقیقت، این نظریه پاسخی به این پرسش‌ها است: ادیان گوناگون چه بهره‌ای از حقیقت دارند؟ آیا همه ادیان حق‌اند یا فقط یک دین بر حق وجود دارد؟ آیا می‌توان پیروان ادیان گوناگون را اهل نجات دانست؟

    سه جریان فکری در این مقوله موضع‌گیری دارند؛ جریان سنتی با اینکه برخی اندیشه‌های نو را هجمه به حقانیت و اصالت دین اسلام می‌داند، به عرصۀ پاسخگویی به آن‌ها پای نگذاشته و به راه علمی پیشین خود می‌رود. جریان متجدد (بویژه روشنفکری دینی) الگوهای فرهنگی غرب را در فهم متون دینی به کار می‌برد و جریان سوم با نگاه حوزوی که به متون دینی دارند، این موضوع را با ارزیابی و نقد مبانی فرهنگی غرب بررسی می‌کند.

    پلورالیسم دینی از نگاه درون‌دینی با چهار پرسش مواجه است؛ آیا در قرآن آیه‌هایی دراین باره هست تا مستمسکی برای پلورالیست‌ها گردد و از آن‌ها معنایی برای حقانیت و نجات‌بخشی ادیان گوناگون استخراج شود؟ آیا این آیه‌ها نشاندهندۀ پلورالیسم دینی است و پیروان همه ادیان از نگاه قرآن اهل نجات‌اند و آیا آیه‌های قرآن پلورالیسم رفتاری را تأیید می‌کند؟

    ابراهیمی با رویکرد تلفیقی از دانش‌های فلسفه، کلام و تفسیر و با روش توصیفی، تحلیلی و نقادی، موضوع را بررسی می‌کند.[۱]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مؤلف، ص15-13

    منابع مقاله

    1. مقدمه مؤلف

    وابسته‌ها