پلورالیسم دینی و قرآن
| پلورالیسم دینی و قرآن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابراهیمی، موسی (نويسنده) |
| ناشر | مرکز بين‌المللی ترجمه و نشر المصطفی(ص) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1390ش - 1433ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-195-518-4 |
| موضوع | کثرت گرایی مذهبی - کثرت گرایی مذهبی - جنبههای قرآنی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2پ8 85 BL |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
پلورالیسم دینی و قرآن، نوشته موسی ابراهیمی(متولد1352ش) پاسخی برای برخی روشنفکران دینی است که خواسته‌اند پلورالیسم دینی را از متن قرآن بیرون آورند.
پلورالیسم دینی به معنای تکثرگرایی دینی و به رسمیت‌شناختن همه ادیان است و مراد از آن، پذیرش حقانیت و نجاتبخشی آن‌ها است. درحقیقت، این نظریه پاسخی به این پرسش‌ها است: ادیان گوناگون چه بهره‌ای از حقیقت دارند؟ آیا همه ادیان حق‌اند یا فقط یک دین بر حق وجود دارد؟ آیا می‌توان پیروان ادیان گوناگون را اهل نجات دانست؟
سه جریان فکری در این مقوله موضع‌گیری دارند؛ جریان سنتی با اینکه برخی اندیشه‌های نو را هجمه به حقانیت و اصالت دین اسلام می‌داند، به عرصۀ پاسخگویی به آن‌ها پای نگذاشته و به راه علمی پیشین خود می‌رود. جریان متجدد (بویژه روشنفکری دینی) الگوهای فرهنگی غرب را در فهم متون دینی به کار می‌برد و جریان سوم با نگاه حوزوی که به متون دینی دارند، این موضوع را با ارزیابی و نقد مبانی فرهنگی غرب بررسی می‌کند.
پلورالیسم دینی از نگاه درون‌دینی با چهار پرسش مواجه است؛ آیا در قرآن آیه‌هایی دراین باره هست تا مستمسکی برای پلورالیست‌ها گردد و از آن‌ها معنایی برای حقانیت و نجاتبخشی ادیان گوناگون استخراج شود؟ آیا این آیه‌ها نشاندهندۀ پلورالیسم دینی است و پیروان همه ادیان از نگاه قرآن اهل نجات‌اند و آیا آیه‌های قرآن پلورالیسم رفتاری را تأیید می‌کند؟
ابراهیمی با رویکرد تلفیقی از دانش‌های فلسفه، کلام و تفسیر و با روش توصیفی، تحلیلی و نقادی، موضوع را بررسی می‌کند.[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه مؤلف، ص15-13
منابع مقاله
- مقدمه مؤلف