اشترنامه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR107405J1.jpg | عنوان = اشترنامه | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = عطار، محمد بن ابراهیم (نويسنده) محقق، مهدی (گردآورنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع =شعر فارسی - قرن 6ق. - منظومههای عرفان...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۵
| اشترنامه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عطار، محمد بن ابراهیم (نويسنده) محقق، مهدی (گردآورنده) |
| ناشر | زوار |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 6ق. - منظومههای عرفانی - قرن 6ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اشترنامه، نوشته فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری(618-540ق) عارف، صوفی و شاعر بلندآوازۀ ایرانی است اثری عرفانی و در قالب مثنوی است که با تصحیح و تعلیقه مهدی محقق(1308ش) عرضه شده است.
اشترنامه یا شترنامه، اثری عرفانی و در قالب مثنوی است. نام آن ازاین‌رو است که عطار این کتاب را وسیلۀ سلوک سالکان به کعبه حقیقی می‌داند، آن‌چنانکه اشتران حاجیان را به کعبه و مکه می‌رسانند.[۱] مقصود از شتر مرکب روحانی است که در بیابان‌های معرفت سالک را عبور می‌دهد تا او را به کعبه دل برساند[۲].
سبک و روش اشترنامه مانند مصیبت‌نامه، اسرارنامه و منطق الطیر است؛ بدین‌گونه که با ستایش خداوند و آثار او، نعت پیامبر(ص) و خلفا آغاز گردیده سپس، مطلب‌های عرفانی به همراه داستان سروده شده است.[۳]
محقق، اشترنامه را از روی نسخۀ عکسی ترکیه (کتابخانه مصطفی عاکف با 2000بیت) و نسخۀ پروفسور چودی (ساکن سویس با بیش از 12000 بیت) به روش التقاطی تهیه کرده است؛ بدین‌گونه که هر واژه‌ای از این دو نسخه را که درست می‌نماید، در متن گذارده و واژه مبهم را در حاشیه درج کرده است.[۴]
در این اثر اعلام و مکان‌ها آورده نشده است و فقط نام پیامبران بسیار دیده می‌شود، ازاین‌رو، فهرستی نیز برایشان تنظیم نشده است. تمثیل‌ها، تشبیه‌ها و ضرب المثل‌های اشترنامه نسبت به کتاب‌های دیگر عطار همچون مصیبت‌نامه، منطق الطیر و اسرارنامه از استواری و فخامت برخوردار نیست.[۵]
این اثر از ویژگی‌هایی همچون به‌کاربردن جمع الجمع (مانند: کتب‌ها)، آوردن واژه‌های نادر (مانند: توانش) و کاربرد صنعت «تنسیق صفات» و «جناس» برخوردار است.[۶] فهرست محتوا در آغاز و تعلیقات محقق در پایان کتاب آمده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- متن کتاب.