۹٬۴۵۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سيد' به 'سيد ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''') |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| شابک =964-493-104-1 | | شابک =964-493-104-1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =36382 | ||
| کتابخوان همراه نور =36382 | | کتابخوان همراه نور =36382 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''بازشناسى منابع اصلى رجال شيعه'''، اثر نويسندگان معاصر آقايان [[محمدكاظم رحمان ستايش]] و [[محمدرضا جديدىنژاد]] به زبان فارسی است. | '''بازشناسى منابع اصلى رجال شيعه'''، اثر نويسندگان معاصر آقايان [[محمدكاظم رحمان ستايش]] و [[محمدرضا جديدىنژاد]] به زبان فارسی است. | ||
ايشان در اين كتاب، چهار منبع اصلى رجالى شيعه؛ يعنى: [[اختيار معرفة الرجال (تحقیق رجایی)|رجال کشی]] (معروف به رجال الكشّي)، [[الفهرست شيخ طوسى]]، [[رجال الطوسي]] و [[رجال نجاشی|فهرست أسماء مصنّفي الشيعة]] (مشهور به رجال النجاشي) را معرفى و بازشناسى كردهاند. | ايشان در اين كتاب، چهار منبع اصلى رجالى شيعه؛ يعنى: [[اختيار معرفة الرجال (تحقیق رجایی)|رجال کشی]] (معروف به رجال الكشّي)، [[الفهرست شيخ طوسى]]، [[رجال الطوسي]] و [[رجال نجاشی|فهرست أسماء مصنّفي الشيعة]] (مشهور به رجال النجاشي) را معرفى و بازشناسى كردهاند. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۴: | ||
«كتاب بعد از مقدمهاى كوتاه با بحث از كتاب فهرست أسماء مصنفي الشيعة [[نجاشى]] كه بهخطا از آن با عنوان رجال - شايد به دليل شهرت و خطايى كه در چاپ كتاب توسط ناشران رخ داده - ياد شده، آغاز شده است (در بحث از عنوان كتاب در صفحه 71 و 72 از اين مطلب بحث شده است. بىتوجهى به ماهيت فهرست بودن كتاب باعث شده تا مؤلفان بر نادرست بودن عنوان الرجال براى كتاب نجاشى همچنان اصرار داشته باشند). اشكالى كه در همين آغاز كار كمى خودنمايى مىكند، نحوه ورود به بحث است كه فهم كتاب را براى خواننده، خاصه اگر مخاطبان را دانشجويان رشته علوم حديث در نظر داشته باشيم، با دشوارىهایى روبهرو مىكند. در حقيقت مقدمهاى كه در آن روند تدوين حديث شيعه و علت نگارش آثار رجالى و فهرستى را توضيح دهد، لازم و ضرورى است؛ چراكه فلسفه عملى نگارش آثار رجالى و فهرستى تنها در پرتو فهم روند تدوين و تأليف متون اماميه قابل فهم است. | «كتاب بعد از مقدمهاى كوتاه با بحث از كتاب فهرست أسماء مصنفي الشيعة [[نجاشى]] كه بهخطا از آن با عنوان رجال - شايد به دليل شهرت و خطايى كه در چاپ كتاب توسط ناشران رخ داده - ياد شده، آغاز شده است (در بحث از عنوان كتاب در صفحه 71 و 72 از اين مطلب بحث شده است. بىتوجهى به ماهيت فهرست بودن كتاب باعث شده تا مؤلفان بر نادرست بودن عنوان الرجال براى كتاب نجاشى همچنان اصرار داشته باشند). اشكالى كه در همين آغاز كار كمى خودنمايى مىكند، نحوه ورود به بحث است كه فهم كتاب را براى خواننده، خاصه اگر مخاطبان را دانشجويان رشته علوم حديث در نظر داشته باشيم، با دشوارىهایى روبهرو مىكند. در حقيقت مقدمهاى كه در آن روند تدوين حديث شيعه و علت نگارش آثار رجالى و فهرستى را توضيح دهد، لازم و ضرورى است؛ چراكه فلسفه عملى نگارش آثار رجالى و فهرستى تنها در پرتو فهم روند تدوين و تأليف متون اماميه قابل فهم است. | ||
فصل نخست كتاب درباره فهرست نجاشى است. در بحثى كوتاه.<ref>متن كتاب، ص15-19</ref>تصويرى كوتاه از اوضاع بغداد در قرن چهارم آمده است كه بهتر بود بحث تفصيلىترى از وضعيت بغداد با تكيه بر كتاب [[تاريخ مدينة السلام]] [[ | فصل نخست كتاب درباره فهرست نجاشى است. در بحثى كوتاه.<ref>متن كتاب، ص15-19</ref>تصويرى كوتاه از اوضاع بغداد در قرن چهارم آمده است كه بهتر بود بحث تفصيلىترى از وضعيت بغداد با تكيه بر كتاب [[تاريخ مدينة السلام]] [[خطیب بغدادى]](متوفى 463) ارائه مىشد كه گزارش و آيينه زيبايى از فضاى فرهنگى بغداد در چند قرن نخست است. بهكارگيرى واژه سلفيان.<ref>همان، ص15</ref>شايد چندان دقيق نباشد و بهتر است از واژه اهل حديث استفاده كرد كه نقش و حضور مهمى در بغداد داشتهاند. | ||
بحث بعدى كه شناخت نجاشى نام دارد، با بحث درباره نام پدر و نياكان نجاشى آغاز شده كه البته تا حدى تطويل يافته است و علت آن ذكر نام جد، بهجاى پدر بوده كه البته امرى كاملا معهود و متداول بوده و شايد با يك تذكر و اشاره مؤلفان محترم مىتوانستد از اين بحث بگذرند. همينگونه تطويلات در ادامه بحث درباره كنيه نجاشى و موارد ديگر قابل مشاهده است. | بحث بعدى كه شناخت نجاشى نام دارد، با بحث درباره نام پدر و نياكان نجاشى آغاز شده كه البته تا حدى تطويل يافته است و علت آن ذكر نام جد، بهجاى پدر بوده كه البته امرى كاملا معهود و متداول بوده و شايد با يك تذكر و اشاره مؤلفان محترم مىتوانستد از اين بحث بگذرند. همينگونه تطويلات در ادامه بحث درباره كنيه نجاشى و موارد ديگر قابل مشاهده است. | ||