مقری، عبدالواحد بن عمر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
     
    خط ۵: خط ۵:
    | توضیح تصویر  =  
    | توضیح تصویر  =  
    |سرشناسی =  
    |سرشناسی =  
    |نام کامل       =  
    |نام کامل =  
    |نام‌های دیگر    =  
    |نام‌های دیگر    =  
    |لقب    = ابوطاهر
    |لقب    = ابوطاهر
    خط ۱۲: خط ۱۲:
    |نام پدر = عمر
    |نام پدر = عمر
    |ولادت    = رجب 280ق
    |ولادت    = رجب 280ق
    |محل تولد       = بغداد  
    |محل تولد = بغداد  
    |کشور تولد      = عراق
    |کشور تولد      = عراق
    |محل زندگی      = {{پرچم عراق}}  عراق
    |محل زندگی      = {{پرچم عراق}}  عراق
    خط ۱۹: خط ۱۹:
    |مدفن    = قبرستان خیزران
    |مدفن    = قبرستان خیزران
    |طول عمر = 69 سال
    |طول عمر = 69 سال
    |نام همسر       =  
    |نام همسر =  
    |فرزندان =  
    |فرزندان =  
    |خویشاوند سرشناس =  
    |خویشاوند سرشناس =  

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۹

    مقری، عبدالواحد بن عمر
    NUR59244.jpg
    لقبابوطاهر
    نام پدرعمر
    ولادترجب 280ق
    محل تولدبغداد، عراق
    محل زندگیFlag of Iraq.svg عراق
    رحلت20 یا 22 شوال 349ق
    مدفنقبرستان خیزران
    طول عمر69 سال
    اطلاعات علمی
    اساتیدابن درستویه
    احمد بن سهل اشنانی
    ابوعثمان سعید بن عبدالرحیم
    ابوبکر ابن مجاهد
    شاگردانابوالحسن ابن حمامی
    عبیدالله بن عمر مصاحفی
    علی بن محمد جوهری
    ابوالحسین سوسنجردی
    ابوبکر دوری
    برخی آثارأخبار النحويين لإمام القراء و النحويين
    أخبار في النحو

    ابوطاهر عبدالواحد بن عمر بن محمد بن ابی‌هاشم بزار (280-349ق) مقری، محدث و نحوی بغدادی در قرن سوم و چهارم قمری و شاگرد ابن درستویه.


    ولادت

    وی در رجب سال 280ق برابر با 893م در بغداد متولد گردید.

    تحصیلات

    او در نزد کسانی چون ابن درستویه، ادب عربی را فراگرفت و در قرائت ملازم درس احمد بن سهل اشنانی، ابوعثمان سعید بن عبدالرحیم و ابوبکر بن مجاهد گشت. وی از جمعی دیگر از شیوخ بغداد نیز قرائت آموخت که بیشتر آنان استاد ابن مجاهد نیز بوده‌اند. همچنین از برخی مشایخ قرائت خود جز ایشان حدیث شنیده که از آن میان می‌توان ابوبکر بن ابی‌داوود، محمد بن حسین اشنانی و محمد بن عباس یزیدی را یاد کرد.

    ابوطاهر از بغدادیانی بود که در نحو و قرائت به مکتب کوفه گرایش داشتند.

    حلقه درس ابوطاهر در بغداد بسیاری از علاقه‌مندان به قرائت را به خود جذب کرد که از آن میان می‌توان ابوالحسن بن حمامی، عبیدالله بن عمر مصاحفی، علی بن محمد جوهری، ابوالحسین سوسنجردی و ابوبکر دوری را نام برد. برخی نیز همچون ابراهیم بن مخلد معدل از او حدیث فراگرفتند[۱].

    وفات

    وی در 20 یا 22 شوال سال 349 برابر با 13 یا 15 دسامبر 960م درگذشت و در قبرستان خیزران به خاک سپرده شد[۲].

    آثار

    1. شواذ السبعة؛
    2. الياءات؛
    3. الخلاف بين أبي‌عمرو و الكسائي؛
    4. كتاب قراءة الكسائي الكبير؛
    5. رسالة في الجهر ببسم الله الرحمن الرحيم[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث، ج5، ص648-649
    2. ر.ک: موسوعة رواة الحديث
    3. ر.ک: کحاله، عمررضا، ج6، ص211

    منابع مقاله

    1. بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث، دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1388.
    2. موسوعة رواة الحديث.
    3. کحاله، عمررضا، «معجم المؤلفين»، ج5، لبنان، بیروت، دارإحياء التراث العربي.

    وابسته‌ها