مثنوی ملاصدرا: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مـ' به 'م'
جز (جایگزینی متن - 'بـ' به 'ب')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'مـ' به 'م')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۲: خط ۳۲:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
ملاّصدرا در كنار تأليف و نگارش آثـار مـهم در فلسفه اسلامى چون‌ »اسـفار‌ اربعه«، »شواهد الربوبية«، »المبدأ و المعاد« و »شرح هداية الاثيرية« به تنظيم مطالب ذوقى نيز عنايت داشته و مجموعه‏اى از اشعار خويش را با مضامين عرفانى و حكمى براى طالبان علوم فلسفى به يادگار‌ گذاشته‌ است. رباعيات مـلاّصدرا چندين سال پيش به همت سيد حسين نصر به همراه رساله سه اصل به چاپ رسيده و اكنون با تلاش و سعى جناب آقاى فيضى كاشانى از‌ نواده‏هاى‌ دخترى ملاّصدرا، مثنوى ملاّصدرا در دسترس علاقه‏مندان قـرار گرفته است.
ملاّصدرا در كنار تأليف و نگارش آثـار مهم در فلسفه اسلامى چون‌ »اسـفار‌ اربعه«، »شواهد الربوبية«، »المبدأ و المعاد« و »شرح هداية الاثيرية« به تنظيم مطالب ذوقى نيز عنايت داشته و مجموعه‏اى از اشعار خويش را با مضامين عرفانى و حكمى براى طالبان علوم فلسفى به يادگار‌ گذاشته‌ است. رباعيات ملاّصدرا چندين سال پيش به همت سيد حسين نصر به همراه رساله سه اصل به چاپ رسيده و اكنون با تلاش و سعى جناب آقاى فيضى كاشانى از‌ نواده‏هاى‌ دخترى ملاّصدرا، مثنوى ملاّصدرا در دسترس علاقه‏مندان قـرار گرفته است.


چـاپ جديد مثنوى ملاّصدرا از يك مقدمه مفصل (مصحح) و حدود 2150 بيت تشكيل شده است. مصحح در مقدمه خود، مطالبى‌ در‌ بيان‌ زنـدگى ملاّصدرا و نحوه تحصيل و تدريس‌ وى‌ به‌ استناد آثار تاريخى و رجالى فراهم آورده اسـت. در بخش ديگرى از مقدمه، افكار ملاّصدرا در خصوص معاد جسمانى، حركت جوهرى و مسائل‌ ديگر‌ فلسفى‌ شرح شده و در پايان مصحح به استناد اشـعار‌ ‌ ‌فيض‌ كاشانى مكان فوت ملاّصدرا را بر خلاف مشهور، شهر نجف اشرف اعلام داشته اسـت. خـاندان مـلاّصدرا و بزرگان علمى اين‌ خاندان‌ علم‌ و دانش تا زمان معاصر، از مطالب تاريخى مهم در اين‌ مقدمه به‏شمار مى‏روند كه به اين شكل مرتب و منظم در نوشته ديگرى مندرج نبوده است و از مزاياى چاپ‌ جـديد‌ مثنوى‌ ملاّصدرا است.
چـاپ جديد مثنوى ملاّصدرا از يك مقدمه مفصل (مصحح) و حدود 2150 بيت تشكيل شده است. مصحح در مقدمه خود، مطالبى‌ در‌ بيان‌ زنـدگى ملاّصدرا و نحوه تحصيل و تدريس‌ وى‌ به‌ استناد آثار تاريخى و رجالى فراهم آورده اسـت. در بخش ديگرى از مقدمه، افكار ملاّصدرا در خصوص معاد جسمانى، حركت جوهرى و مسائل‌ ديگر‌ فلسفى‌ شرح شده و در پايان مصحح به استناد اشـعار‌ ‌ ‌فيض‌ كاشانى مكان فوت ملاّصدرا را بر خلاف مشهور، شهر نجف اشرف اعلام داشته اسـت. خـاندان ملاّصدرا و بزرگان علمى اين‌ خاندان‌ علم‌ و دانش تا زمان معاصر، از مطالب تاريخى مهم در اين‌ مقدمه به‏شمار مى‏روند كه به اين شكل مرتب و منظم در نوشته ديگرى مندرج نبوده است و از مزاياى چاپ‌ جـديد‌ مثنوى‌ ملاّصدرا است.


مـجموعه اشـعار ملاّصدرا در قالب مثنوى بيانگرِ مباحث و مسائلى‌ درباره‌ چگونگى آفرينش و نعت پيامبر و ائمه، سير و سلوك معنوى و مذمت اهل ريا مى‏باشد. در قسمت ديگرى از‌ اشعار‌، ملاّصدرا‌ انديشه‏هاى فلسفى و اعتقادات دينى خويش را درخصوص علم الهى، علم مكاشفه‏اى، عالم‌ ارواح‌ و غايت‌ ايجاد اشيا، كه از مباحث اصلى الهيّات عقلانى به‏شمار مى‏روند، به شكل منظوم بيان‌ داشته‌ است‌. وصف نفس ناطقه و قواى نفسانى، و قيامت و حشر آخرت كه مسائلى از فرجام‏شناسى فلسفى در‌ حكمت‌ مـتعاليه صـدرالمتألّهين محسوب مى‏شوند، ابياتى از اشعار را شامل مى‏شوند.
مجموعه اشـعار ملاّصدرا در قالب مثنوى بيانگرِ مباحث و مسائلى‌ درباره‌ چگونگى آفرينش و نعت پيامبر و ائمه، سير و سلوك معنوى و مذمت اهل ريا مى‏باشد. در قسمت ديگرى از‌ اشعار‌، ملاّصدرا‌ انديشه‏هاى فلسفى و اعتقادات دينى خويش را درخصوص علم الهى، علم مكاشفه‏اى، عالم‌ ارواح‌ و غايت‌ ايجاد اشيا، كه از مباحث اصلى الهيّات عقلانى به‏شمار مى‏روند، به شكل منظوم بيان‌ داشته‌ است‌. وصف نفس ناطقه و قواى نفسانى، و قيامت و حشر آخرت كه مسائلى از فرجام‏شناسى فلسفى در‌ حكمت‌ متعاليه صـدرالمتألّهين محسوب مى‏شوند، ابياتى از اشعار را شامل مى‏شوند.


ملاّصدرا با بيان‌ اهل‌ كشف‌ و اوصاف آنان مثنوى خود را ختم نموده و به سبك حكماى الهى نظير ابن‏سينا و شيخ‌ اشراق‌، طريق فلسفى را توأم با سـلوك عرفانى ساخته و هر كدام از اينان را‌ بدون‌ ديگرى‌ ناقص دانسته است.<ref>ر.ک: حقدار، علی‌اصغر، «درنگی در مثنوی ملاصدرا» ص47</ref>
ملاّصدرا با بيان‌ اهل‌ كشف‌ و اوصاف آنان مثنوى خود را ختم نموده و به سبك حكماى الهى نظير ابن‏سينا و شيخ‌ اشراق‌، طريق فلسفى را توأم با سـلوك عرفانى ساخته و هر كدام از اينان را‌ بدون‌ ديگرى‌ ناقص دانسته است.<ref>ر.ک: حقدار، علی‌اصغر، «درنگی در مثنوی ملاصدرا» ص47</ref>