ن‍وری‌ طب‍رس‍ی‌، سید اس‍ماع‍ی‍ل‌ ب‍ن‌ اح‍م‍د: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - '\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به '{{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
     
    (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۳۴: خط ۳۴:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|مازندرانی (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|مازندرانی (ابهام زدایی)}}
     
    {{کاربردهای دیگر|نوری (ابهام زدایی)}}
     


    '''سید اسماعیل بن احمد نوری طبرسی مازندرانی''' (متوفای 1282ش)، عالم دینی، فقیه اصولی، محدث، متکلم، مدرس و زاهد در اوایل قرن سیزدهم هجری شمسی (اواسط قرن سیزدهم قمری).
    '''سید اسماعیل بن احمد نوری طبرسی مازندرانی''' (متوفای 1282ش)، عالم دینی، فقیه اصولی، محدث، متکلم، مدرس و زاهد در اوایل قرن سیزدهم هجری شمسی (اواسط قرن سیزدهم قمری).
    خط ۷۱: خط ۶۸:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:دی (99)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۷ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۹

    ن‍وری‌ طب‍رس‍ی‌، سید اس‍ماع‍ی‍ل‌ ب‍ن‌ اح‍م‍د
    نام ن‍وری‌ طب‍رس‍ی‌، سید اس‍ماع‍ی‍ل‌ ب‍ن‌ اح‍م‍د
    نام‎های دیگر
    نام پدر احمد
    متولد
    محل تولد شهرستان نور
    رحلت 1282ش
    اساتید شیخ مرتضی انصاری

    میرزا حبیب‌الله رشتی

    میرزا محمدحسن شیرازی

    برخی آثار كفاية الموحدين
    کد مؤلف AUTHORCODE47719AUTHORCODE

    سید اسماعیل بن احمد نوری طبرسی مازندرانی (متوفای 1282ش)، عالم دینی، فقیه اصولی، محدث، متکلم، مدرس و زاهد در اوایل قرن سیزدهم هجری شمسی (اواسط قرن سیزدهم قمری).

    ولادت

    وی در یکی از توابع شهرستان نور در استان مازندران به دنیا آمد.

    تحصیلات

    او پس از فراغت از دروس مقدمات و سطوح حوزوی، برای ادامه تحصیلات راهی نجف اشرف شد. ایشان در نجف در محضر عالمان نامداری همچون شیخ مرتضی انصاری، میرزا حبیب‌الله رشتی و میرزا محمدحسن شیرازی، معروف به میرزای بزرگ به فراگیری دروس خارج فقه و اصول پرداخت و در حدیث و کلام نیز به استادی دست یافت.

    تدریس

    آیت‌الله نوری طبرسی پس از رسیدن به مقامات علمی، به بحث و تدریس فقه و اصول پرداخت و شاگردان متعددی را پرورش داد.

    وفات

    آیت‌الله سید اسماعیل نوری طبرسی، در بیست‌ونهم مهرماه ۱۲۸۲ش، برابر با اول شعبان ۱۳۲۱ق، در کاظمین از دنیا رفت و در صحن شریف علوی به خاک سپرده شد.

    آثار

    این عالم سترگ در طی این سال‌ها، علاوه بر تدریس، به تألیف کتبی گران‌بها دست زد که «كفاية الموحدين» (در سه مجلد به فارسی که یک جلد آن تحت نام «عصمة الولاية» در مبحث امامت است) و نیز «وسيلة المعاد في شرح نجاة العباد» و «أصول الفقه»، از آن جمله‌اند[۱].

    پانویس

    1. ر.ک: پایگاه اینترنتی ضياء الصالحين

    منابع مقاله

    پایگاه اینترنتی ضياء الصالحين در هفت مهرماه 1399

    وابسته‌ها