صفار، حسن موسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|صفار (ابهام زدایی)}} | |||
'''حسن موسی صفار''' (متولد ۱۳۷۷ق، قطیف عربستان)، از متفکران شیعی معاصر، امام جمعه قطیف، نویسنده، او توانسته در جامعه وهابیت‌زده و ضد شیعی عربستان سعودی، بسیاری از فعالیت‌های علمی، فرهنگی، اجتماعی را سامان داده و جوانان بسیاری را در این راه تربیت نماید. | |||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
وی در سال ۱۳۷۷ق برابر با ۱۹۵8م در شهر قطیف به دنیا آمد؛ پدر او حاج موسی فرزند شیخ رضی الصفار و نام مادرش زهرا نام داشت، جد پدری و مادری و نیز بعضی از عموها، نزدیکان و حتی پدر وی عالم دینی و خطیب بودند. | وی در سال ۱۳۷۷ق برابر با ۱۹۵8م در شهر قطیف به دنیا آمد؛ پدر او حاج موسی فرزند شیخ رضی الصفار و نام مادرش زهرا نام داشت، جد پدری و مادری و نیز بعضی از عموها، نزدیکان و حتی پدر وی عالم دینی و خطیب بودند. | ||
| خط ۱۱۲: | خط ۱۱۳: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:امامان جمعه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۰۱
| نام | حسن موسی صفار |
|---|---|
| نام‌های دیگر | حسن الصفار
حسن صفار حسن م‍وس‍ي صفار م‍وس‍ي صفار، حسن |
| نام پدر | موسی |
| متولد | ۱۳۷۷ق |
| محل تولد | قطیف عربستان |
| رحلت | |
| اساتید | سید محمد شیرازی |
| برخی آثار |
السلفيون و الشيعة نحو علاقة أفضل المراه العظيمه: قراءه في حياه السيده زينب بنت علي عليهم‌السلام |
| کد مؤلف | AUTHORCODE13909AUTHORCODE |
حسن موسی صفار (متولد ۱۳۷۷ق، قطیف عربستان)، از متفکران شیعی معاصر، امام جمعه قطیف، نویسنده، او توانسته در جامعه وهابیت‌زده و ضد شیعی عربستان سعودی، بسیاری از فعالیت‌های علمی، فرهنگی، اجتماعی را سامان داده و جوانان بسیاری را در این راه تربیت نماید.
ولادت
وی در سال ۱۳۷۷ق برابر با ۱۹۵8م در شهر قطیف به دنیا آمد؛ پدر او حاج موسی فرزند شیخ رضی الصفار و نام مادرش زهرا نام داشت، جد پدری و مادری و نیز بعضی از عموها، نزدیکان و حتی پدر وی عالم دینی و خطیب بودند.
تحصیلات
او دوران ابتدایی را در مدرسه زین‌العابدین و بخشی از دوران متوسطه را در مدرسه الامین شهر قطیف به پایان رساند. او در سال ۱۹۷۱م به حوزه علمیه نجف رفت.
ایشان در سال ۱۳۹۱ق عازم نجف شد و در آنجا به‌طور مستقیم با شخصیت‌های علمی و ادبی همچون اسد حیدر، شیخ باقر شریف‌القرشی، دکتر شیخ احمد وائلی و نیز رویکردهایی مانند سرمایه‌داری، درگیری با بعثی‌ها و قومیت‌طلبی آشنا شد.
مهاجرت به شهر قم، کویت و قطیف
وی پس از نامساعد شدن اوضاع عراق به حوزه علمیه قم رفت و یک‌سال در آنجا ماند و پس‌ازآن در سال ۱۳۹۴ق رهسپار کویت شد و سه سال در آنجا زیست؛ سپس به قطیف بازگشت و به تلاش جدی و تربیتی در میان طبقات جوان و فعالیت فرهنگی در میان طبقات اجتماعی اقدام کرد.
شیخ صفار تا عاشورای سال ۱۴۰۰ق در قطیف ماند و سپس به دنبال ماجراهایی که در ایام عاشورا در قطیف رخ داد، به ایران آمد، و تا ۱۹۸۸م در ایران ماند.
او در این مدت علاوه بر اشتغال به دروس حوزوی به فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی نیز مشغول بوده و همچنین با رادیو رسمی جمهوری اسلامی ایران همکاری داشت. سپس به سوریه و و مدت شش سال نیز در آنجا زندگی کرد، پس از آن به مسقط در عمان رفت.
شیخ حسن صفار در نهایت در سال ۱۹۹۵م به قطیف بازگشت و تا امروز به فعالیت‌های دینی، اجتماعی و فرهنگی مشغول بوده است. صفار امام جمعه شهر قطیف می‌باشد.
صفار در شهرهای مختلفی همچون تهران، مسقط، کویت، دمشق و قطیف تدریس داشت. اساتید معروف او سید محمد شیرازی، حسن حائری أحقافی، سید محمدتقی مدرسی و... بوده‌اند. او همچنین وکالت شرعی از مراجع مختلف همچون سید علی سیستانی، سید محمد شیرازی، فاضل لنکرانی، ناصر مکارم شیرازی، یوسف صانعی، حسینعلی منتظری و... داشته است.
برخی محققان از شیخ حسن صفار به عنوان رهبر شیعیان عربستان یاد کرده‌اند. از صفار بیش از ۱۳۵ کتاب و مقاله به چاپ رسیده است که برخی از آن‌ها به زبان‌های دیگر ترجمه شده است
او و یارانش به تربیت کادرهای فکری، سیاسی، مدیریتی، فعالیت اطلاع‌رسانی و فرهنگی با نشر کتاب‌ها، مجله‌ها، بیان احادیث، جلسات و... اقدام نمود.
آثار
کتاب‌های وی عبارتند از:
- کثرت‌گرایی و آزادی در اسلام؛
- فرهنگ تسامح و اختلاف؛
- شیخ علی البلادی، مطالعه در شخصیت و تاریخ؛
- بزرگ زن، مطالعه در زندگی حضرت زینب؛
- تنوع و همزیستی؛
- علمای دین وظایف و نقش آنان؛
- گفت‌وگوهایی در باب مذهب، فرهنگ و اجتماع؛
- شخصیت زن در دیدگاه اسلام و واقعیت مسلمانان؛
- گفت‌وگو با روی باز؛
- فقه خانواده، پژوهش در فقه تطبیقی و اجتماع؛
- گفتمان اسلامی و حقوق بشر؛
- شیعیان و سلفی‌ها به‌سوی روابطی بهتر؛
- مذهب و وطن، گفت‌وگوهای صریح؛
- صلح اجتماعی و حفاظت از اجزای آن؛
- سیاست نبوی و دولت بدون خشونت.
وی همچنین مقاله‌های متعددی در بسیاری از مطبوعات و مجلات منطقه‌ای و جهانی دارد و در ده‌ها اجلاس بین‌المللی در تمامی قاره‌ها شرکت نموده است.
فعالیت‌ها
او عضو هیئت‌علمی مجله کلمه و مجله آگاهی معاصر و شورای عمومی مجمع تقریب بین مذاهب اسلامی است و همچنین مسئولیت مؤسسات متعدد فرهنگی و اجتماعی، که به‌وسیله خودش تأسیس شده است، را نیز برعهده دارد[۱]
پانویس
- ↑ نشریه زمانه، ص88 و 89