شهاری صنعانی، علی بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (لینک درون متنی)
    جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
     
    (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱۵: خط ۱۵:
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    | data-type="authorBirthPlace" |
    | data-type="authorBirthPlace" |شهارة
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    خط ۲۱: خط ۲۱:
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |
    | data-type="authorTeachers" |عبدالله بن القاسم الشهاری صنعانی
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE1782AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE01782AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|شهاری (ابهام زدایی)}}


    '''على بن عبداللّه بن قاسم بن إمام مؤيد باللّه محمد بن قاسم بن محمد الحسنى شهاري صنعاني''' (متوفای 1190ق)، از علماى زيديه در فقه و حديث و علوم ديگر و نيز فرمانده لشكر و مأمور سياسى است.


    '''على بن عبداللّه بن القاسم بن الإمام المؤيد باللّه محمد بن القاسم بن محمد الحسنى الشهاري الصنعاني''' از علماى زيديه در فقه و حديث و علوم ديگر و نيز فرمانده لشكر و مأمور سياسى است.از تاريخ تولد وى اطلاعى در دست نيست.
    == ولادت ==
    از تاريخ تولد وى اطلاعى در دست نيست.


    وى از محضر پدرش و ديگران در زادگاهش بهرۀ علمی‌برد و پس از آن به صنعاء رفت و ولايت شهر خمر و توابع آن از سوى منصور حسين بن المتوكل القاسم بن الحسين بدو واگذار گشت.پس از آنكه عموى على بن عبداللّه در «شهارة» دعوت خويش را به سال 1152 ه‍.ق علنى ساخت، وى به زادگاه خويش«شهاره» بازگشت و با فراهم آوردن سپاهى به عموى خويش پيوست.
    == تحصیلات ==
    وى از محضر پدرش و ديگران در زادگاهش بهرۀ علمی‌برد و پس از آن به صنعاء رفت و ولايت شهر خمر و توابع آن از سوى منصور حسين بن المتوكل القاسم بن الحسين بدو واگذار گشت.


    ==آثار==
    پس از آنكه عموى على بن عبداللّه در «شهارة» دعوت خويش را به سال 1152 ه‍.ق علنى ساخت، وى به زادگاه خويش«شهاره» بازگشت و با فراهم آوردن سپاهى به عموى خويش پيوست.


    == وفات ==
    على بن عبداللّه شهارى صنعانى در سال 1190ق درگذشت.


    ==آثار==
    از جمله آثار وى مى‌توان به عناوين ذيل اشاره كرد:
    از جمله آثار وى مى‌توان به عناوين ذيل اشاره كرد:
    # الاصول الاربعة
    # الاصول الاربعة
    خط ۴۶: خط ۵۳:
    # «بلوغ الارب و كنوز الذهب في معرفة المذهب» که در برخى از نسخ از آن با عنوان «المقصد الأقرب الى معرفة المذهب» یاد شده است.
    # «بلوغ الارب و كنوز الذهب في معرفة المذهب» که در برخى از نسخ از آن با عنوان «المقصد الأقرب الى معرفة المذهب» یاد شده است.


    == وفات ==
    على بن عبداللّه شهارى صنعانى در سال 1176 ه‍.ق درگذشت.


    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    == وابسته‌ها ==
    [[بلوغ الأرب و کنوز الذهب في معرفة المذهب]]  
    [[بلوغ الأرب و کنوز الذهب في معرفة المذهب]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۵۷

    شهاری صنعانی، علی بن عبدالله
    نام شهاری صنعانی، علی بن عبدالله
    نام‎های دیگر حسینی، علی بن عبدالله
    نام پدر عبدالله
    متولد
    محل تولد شهارة
    رحلت 1190 ق یا 1776 م
    اساتید عبدالله بن القاسم الشهاری صنعانی
    برخی آثار ‏بلوغ الارب و کنوز الذهب فی معرفه المذهب
    کد مؤلف AUTHORCODE01782AUTHORCODE

    على بن عبداللّه بن قاسم بن إمام مؤيد باللّه محمد بن قاسم بن محمد الحسنى شهاري صنعاني (متوفای 1190ق)، از علماى زيديه در فقه و حديث و علوم ديگر و نيز فرمانده لشكر و مأمور سياسى است.

    ولادت

    از تاريخ تولد وى اطلاعى در دست نيست.

    تحصیلات

    وى از محضر پدرش و ديگران در زادگاهش بهرۀ علمی‌برد و پس از آن به صنعاء رفت و ولايت شهر خمر و توابع آن از سوى منصور حسين بن المتوكل القاسم بن الحسين بدو واگذار گشت.

    پس از آنكه عموى على بن عبداللّه در «شهارة» دعوت خويش را به سال 1152 ه‍.ق علنى ساخت، وى به زادگاه خويش«شهاره» بازگشت و با فراهم آوردن سپاهى به عموى خويش پيوست.

    وفات

    على بن عبداللّه شهارى صنعانى در سال 1190ق درگذشت.

    آثار

    از جمله آثار وى مى‌توان به عناوين ذيل اشاره كرد:

    1. الاصول الاربعة
    2. كتاب «دليل المحتار على خلفاء المختار» که دربارۀ فضيلت اميرالمؤمنين‌ عليه‌السلام و تثبيت خلافت و امامت نگاشته شده است.
    3. المنشورات الجلية بما انطوت عليه الوصية المتوكلية،
    4. كتاب «النور المتلالى في الرد على تمويهات ظلمات الغزالى» که در ردّ فتواى مشهور غزالى دربارۀ قتل امام حسين‌ عليه‌السلام نگاشته شده است.
    5. «بلوغ الارب و كنوز الذهب في معرفة المذهب» که در برخى از نسخ از آن با عنوان «المقصد الأقرب الى معرفة المذهب» یاد شده است.


    وابسته‌ها