المغني في أبواب التوحيد و العدل: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} '
جز (جایگزینی متن - 'رده:25 مرداد الی 24 شهریور' به '')
جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۴۳: خط ۴۳:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =20
| تعداد جلد =20
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01157
| کتابخوان همراه نور =01157
| کتابخوان همراه نور =01157
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
خط ۵۰: خط ۵۰:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
{{کاربردهای دیگر|المغني (ابهام زدایی)}}


'''المغنى في أبواب التوحيد و العدل'''، اثر [[قاضی عبدالجبار بن احمد|قاضى عبدالجبار]]، است كه به زبان عربى، پيرامون مسائل كلامى مذهب معتزله مى‌باشد.
'''المغنى في أبواب التوحيد و العدل'''، اثر [[قاضی عبدالجبار بن احمد|قاضى عبدالجبار]]، است كه به زبان عربى، پيرامون مسائل كلامى مذهب معتزله مى‌باشد.
خط ۵۹: خط ۶۰:




مؤلف، در مجلد شانزدهم اين كتاب درباره اعجاز قرآن از جنبه بلاغى بحث كرده و آن را در عالى‌ترين درجه بلاغت دانسته است. او معتقد است كه لفظ و معنا به تنهایى چندان اهميتى ندارند و اين، صورت تركيبى كلام است كه بيان‌گر فصاحت و بلاغت است. قابل ذكر است كه همين نظريه را پس از عبدالجبار معتزلى، عبدالقاهر جرجانى در كتاب «دلائل الاعجاز» مشروح‌تر بيان كرده و بلاغت را در نظم، ارتباط كلمه با ديگر كلمات مجاور آن مى‌داند و كيفيت تركيب در نظر او بسيار اهميت دارد
مؤلف، در مجلد شانزدهم اين كتاب درباره اعجاز قرآن از جنبه بلاغى بحث كرده و آن را در عالى‌ترين درجه بلاغت دانسته است. او معتقد است كه لفظ و معنا به تنهایى چندان اهميتى ندارند و اين، صورت تركيبى كلام است كه بيان‌گر فصاحت و بلاغت است. قابل ذكر است كه همين نظريه را پس از عبدالجبار معتزلى، عبدالقاهر جرجانى در كتاب «دلائل الاعجاز» مشروح‌تر بيان كرده و بلاغت را در نظم، ارتباط كلمه با ديگر كلمات مجاور آن مى‌داند و کیفیت تركيب در نظر او بسيار اهميت دارد


متكلمان اسلامى در اثبات وجوب امامت در جامعه اسلامى طرق مختلفى را پيموده‌اند، و از اين جهت مسئله امامت، رهگذر اختلافاتى شده است.
متكلمان اسلامى در اثبات وجوب امامت در جامعه اسلامى طرق مختلفى را پيموده‌اند، و از اين جهت مسئله امامت، رهگذر اختلافاتى شده است.