مرموزات اسدی در مزمورات داودی (انتشارات سخن): تفاوت میان نسخه‌ها

جایگزینی صفحه با '{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR54678J1.jpg | عنوان =مرموزات اسدی در مزمورات داودی | عنوان‌های دیگر = | پدیدآوران = نجم رازی، عبدالله بن محمد (نویسنده) شفیعی کدکنی، محمدرضا (تصحيح و تنظيم) محقق، مهدی ايزوتسو، توشيهيکو | زبان =فارسی | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏283‎‏...'
جز (جایگزینی متن - 'مصنفات فارسی علاء الدوله سمنانی' به 'مصنفات فارسی علاءالدوله سمنانی')
(جایگزینی صفحه با '{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR54678J1.jpg | عنوان =مرموزات اسدی در مزمورات داودی | عنوان‌های دیگر = | پدیدآوران = نجم رازی، عبدالله بن محمد (نویسنده) شفیعی کدکنی، محمدرضا (تصحيح و تنظيم) محقق، مهدی ايزوتسو، توشيهيکو | زبان =فارسی | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏283‎‏...')
برچسب: جایگزین شد
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR10987J1.jpg
| تصویر =NUR54678J1.jpg
| عنوان =مرموزات اسدی در مزمورات داودی
| عنوان =مرموزات اسدی در مزمورات داودی
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
خط ۷: خط ۷:


[[شفیعی کدکنی، محمدرضا]] (تصحيح و تنظيم)
[[شفیعی کدکنی، محمدرضا]] (تصحيح و تنظيم)
[[محقق، مهدی]]
[[ايزوتسو، توشيهيکو]]
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏283‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏3‎‏ ‎‏م‎‏47
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏283‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏3‎‏ ‎‏م‎‏47
| موضوع =
| موضوع =
تصوف - متون قدیمی تا قرن 14


عرفان - متون قدیمی تا قرن 14


نثر فارسی - قرن 7ق.
نثر فارسی - قرن 7ق.
| ناشر =  
| ناشر = موسسه مطالعات اسلامي دانشگاه مک گيل، شعبه تهران
سخن
| مکان نشر =تهران - ایران
| مکان نشر =تهران - ایران
| سال نشر = 1381 ش  
| سال نشر = 1381 ش  


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10987AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE546778AUTOMATIONCODE
| چاپ =3
| چاپ = یکم
| شابک =978-964-372-257-9
| شابک =
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10987
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 54678
| کتابخوان همراه نور =10987
| کتابخوان همراه نور = 54678
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''مرموزات اسدى در مزمورات داودى'''، به زبان فارسى، از مهم‌ترين كتاب‌هاى عرفانى است كه توسط [[نجم رازی، عبدالله بن محمد|نجم‌الدين رازى]] تأليف شده است.
مؤلف، اين كتاب را در شهر ارزنجان و به سال 621ق، براى داودشاه بن بهرام‌شاه از آل منكوچك، تأليف كرده است.
وى، درباره وجه تسميه كتاب مى‌گويد: «چون سخن اين ضعيف مبتنى بر مرموزات باشد، خواست تا اسم مطابق مسمى بود و چون تحفه حضرت داودى مى‌ساخت، خواست تا با مزمورات زبور داودى مناسبتى دارد، اين مجموعه را بر ده مزمور بنا افتاد... و نام كتاب بدين مناسبات، «مرموزات اسدى در مزمورات داودى» نهاده آمد».
==ساختار==
كتاب، در ده مرموز تأليف شده و در آغاز هر مرموز، عبارتى از زبور داود و خطاب به داود نقل شده و در دنبال آن از قرآن كريم و احاديث رسول(ع)، در همان زمينه آيات و رواياتى منقول شده است.
== گزارش محتوا ==
سه مرموز اول، داراى ارزش عرفانى است و حاوى نكته‌هاى لطيف در باب مقام انسان و آفرينش او و مراحل سلوك و مقامات معرفت است.
سه مرموز ديگر، در نصيحت و آداب ملك‌دارى و آيين معدلت است كه به لحاظ موضوع خود قابل مطالعه و بررسى است.
هفتمين مرموز، خلاصه‌وارى است از خطوط برجسته تاريخ پادشاهان و خلفا تا روزگار مؤلف كه اگر ارزشى داشته باشد، به خاطر فشردگى نثر و شيوه نگارش آن است و از اشتباهات تاريخى خالى نيست.
مرموز هشتم، در وعيد ظالم است و مذمت ظلم كه چند حكايت از رجال و مشايخ عهد اسلامى در آن نقل شده است كه هم ارزش موضوعى دارد و هم به لحاظ تاريخى قابل اعتناست.
مرموز نهم، در كلمات حكما و حكايات ملوك است كه از لحاظ بعضى منقولات و كلمات قصار از بزرگان دوره قبل از اسلام و دوره اسلامى، قابل توجه است؛ به‌خصوص آنچه از بزرجمهر و نوشروان و يونان‌دستور نقل كرده كه بايد با منقولات ديگران مقايسه شود.
مرموز دهم، در نشانه‌هاى رستاخيز و فتنه‌هاى آخر الزمان است كه از چند نظر قابل مطالعه است: نخست، كوششى كه مؤلف براى تطبيق اين نشانه‌ها با حوادث عصر خويش دارد و سعى مى‌كند يأجوج و مأجوج را بر اقوام تاتار و مغول تطبيق دهد و ديگر، از اين نظر كه در عهد مغول و مقارن فتنه تاتار، چه مايه توجه به آخر الزمان زياد بوده و چه احاديثى در اين باب رواج داشته است؛ سه ديگر، از لحاظ مطالعه در جهان‌بينى مردم عصر مؤلف در باب پايان جهان است و از همين فصل، يكى از ضعف روحيه ملل اسلامى را در برابر تاتار به وضوح مى‌توان دريافت.آنچه به‌طور مختصر، در باب ارزش اين رساله مى‌توان گفت، اين است كه قبل از هر چيز، اهميت ادبى كتاب و زيبايى نثر نویسنده، چشم‌گير است و پس از آن، ارزش عرفانى رساله است كه بسيارى از نكات لطيف عرفانى و اشارات زيباى صوفيانه در آن هست كه در كمتر كتابى تا روزگار مؤلف ديده شده است. علاوه بر اينها مجموعه‌اى از اصطلاحات عرفانى از قبيل اطوار قلب(سر، خفى، حب، عقل، روح، دل، سويدا، شغاف، صدر، فؤاد، حبة القلب، مهجة القلب) و اصطلاحات ديوانى و مدنى(از قبيل صاحب خبر، منهى، جاسوس، ديده‌بان، چاشنى‌گير، مطبخى، پيك، مستوفى، مشرف، خزانه‌دار، كيلدار، استاد الدار، مشير، دبير، جابى، وكيل خرج، شاگرد معتمد، خوانچه‌كش)، در اين كتاب به كار رفته كه به لحاظ مطالعه در تطور تاريخى مفاهيم اين اصطلاحات، قابل توجه و بررسى است. مسئله ديگر كه در باب ارزش اين رساله قابل يادآورى است، نكاتى است كه به لحاظ مطالعه در باب اوضاع اجتماعى و تاريخى و آراء مردم روزگار از خلال اشارات مؤلف در اين رساله به چشم مى‌خورد.
نمونه‌اى از كار مؤلف:
«قال داود(ع): «يا رب لماذا خلقت الخلق؟» قال: «كنت كنزا مخفيا فاحببت ان اعرف فخلقت الخلق لأعرف»؛ آفريدگار عالم و پروردگار بنى آدم- جلت قدرته و علت كلمته- در جواب سؤال داود(ع)، اين هشت كلمه فرموده است كه هشت بهشت را كليد درست، بلكه جملگى كمالات ارباب قربات و مقامات اصحاب كرامات، در ضمن آن اشارات، مضمر است:
كلمه اول، فرمود: «كنت»؛ يعنى: «بودم من»، اشارت است به كينونيت ذات الوهيت بى‌سابقه ابتدا و لاحقه انتها، از بهر آنكه كلمه «كان» دلالت كند بر ماضى و مستقبل و حال، به‌خلاف افعال ديگر؛ يعنى كان را معنى آن است كه بود و باشد و هست و هيچ فعلى ديگر را- كه بر صيغت ماضى باشد- اين خاصیت نيست كه معنى مستقبل و حال دهد، پس لفظ«كنت» آن معنى دهد كه هميشه بودم و هستم و باشم. نه اوليت مرا ابتدايى است و نه آخريت مرا انتهایى؛ «هو الاول بلا ابتداء و الآخر بلا انتهاء» و اشارت نبوى و رمز مصطفوى- عليه افضل الصلوة و اكمل التحية- منبى ازين معنى آمد كه فرمود: «كان الله و لم يكن معه شىء»؛ ارباب صورت ازين اشارت، حالت ازل فهم كنند، به معنى ماضى؛ يعنى هنوز موجودات به ظهور نپيوسته بود، اما علماى حقيقت- كه ديده ازل و ابد بين دارند- درين اشارت، ازل و ابد را يك‌رنگ مى‌بينند و به معنى ماضى و مستقبل مى‌شنوند و عقول ارباب صورت كه به شوايب آفات حس مشوب است، ادراك اين حقايق نكند و ديده هر دل كه به حجب شهوات محجوب است، مكاشف اين مرموز نگردد. حق تعالى وحى كرد به داود(ع): «يا داود حذر و أنذر قومك أكل الشهوات فان القلوب المعلقة بالشهوات محجوبة عنى...»
== وضعيت كتاب ==
كتاب، توسط [[شفیعی کدکنی، محمدرضا|محمدرضا شفيعى كدكنى]]، تحقيق و تصحيح شده است. وى، در مقدمه خويش از مؤلف، آثار وى، مقام عرفانى و ادبى او و چاپ و انتشار اين رساله سخن گفته است.
«فهرست مطالب»، در آغاز كتاب و «تعليقات»، «فهرست آيات قرآن كريم»، «فهرست احاديث و مأثورات»، «فهرست شعرهاى عربى»، «فهرست شعرهاى فارسى»، «راهنماى واژه‌ها، تركيبات، مفاهيم، مصطلحات و تقابل‌ها»، «فهرست نام كسان»، «فهرست قبايل و نسبت‌ها»، «فهرست اماكن در متن»، «فهرست كتاب‌ها در متن» و «مشخصات مآخذ مقدمه و تعليقات» در آخر آن ذكر شده است.
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[غيث المواهب العلية في شرح الحكم العطائية]]
[[شرح فصوص الحكم لابن عربي (بالی‌زاده حنفی)]]
[[آفاق معرفت (تبصرة المبتدي و تذكرة المنتهي)]]
[[مجموعة رسائل ابن عربی]]
[[زبدة الحقایق]]
[[المقدمات من كتاب نص النصوص في شرح فصوص الحكم]]
[[مجموعه رسائل و مصنفات]]
[[انوار الحقيقة و اطوار الطريق و اسرار الشريعة]]
[[جامع الأسرار و منبع الأنوار]]
[[المصباح في التصوف (جديد)]]
[[ترجمه و متن مرآة العارفين و مظهر الكاملين في ملتمس زبدة العابدين]]
[[رساله حق الیقین]]
[[ساحت ربوبی]]
[[زبدة الحقایق]]
[[مصنفات فارسی علاءالدوله سمنانی]]
[[مقالات شمس تبریزی]]
[[مجموعه رسائل عوارف المعارف]]
[[لوائح الحق و لوامع العشق]]
[[زبدة الحقایق]]
[[عنقا مغرب في ختم الأولياء و شمس المغرب]]
[[شرح فصوص الحكم (ابن تركه)]]
[[ترجمه و شرح مصباح الانس(ناییجی)]]
[[المقدمات من كتاب نص النصوص في شرح فصوص الحكم]]
[[رسائل دهدار]]
[[شرح فصوص الحكم (خوارزمی)]]
[[منارات السائرين إلی حضرة الله جل جلاله و مقامات الطائرين]]
[[معارف؛ مجموعه مواعظ و سخنان سلطان العلما بهاءالدین محمد بن حسین خطیبی بلخی مشهور به بهاءولد]]
[[المصباح في التصوف (جديد)]]
[[آفاق معرفت (تبصرة المبتدي و تذكرة المنتهي)]]
[[مجموعه رسائل عوارف المعارف]]
[[شرح فصوص الحكم ابن عربي (قاساني)]]
[[لوامع و لوایح در شرح قصیده خمریه ابن فارض و در بیان معارف و معانی عرفانی (سه رساله در تصوف)]]
[[مرصاد العباد]]
[[شرح فصوص الحكم داود القيصري (حسن‌زاده آملی)]]
[[مصنفات فارسی علاءالدوله سمنانی]]
[[شرح فصوص الحكم ابن عربی (پارسا)]]
[[المصباح في التصوف (جديد)]]
[[شرح فصوص الحكم داود القيصري (حسن‌زاده آملی)]]
[[ممد الهمم در شرح فصوص الحكم]]
[[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:تصوف و عرفان]]
[[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]]