مناظر المحاضر للمناظر الحاضر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (+++)
    (+++)
    خط ۳۵: خط ۳۵:


    *[[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|سمنانى]] با ذکر آیه تبلیغ و حدیث  صحیح غدیر می‌گوید: این روایت اشاره دارد بر اینکه باید علم را از [[امام علی علیه‌السلام]] گرفت همان طور که در روایت '''أنا مدینة العلم و علیٌّ بابها.''' آمده است. و من همین را در مکاشفه‌ای دیدم.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=6&viewType=pdf مقدمه نویسنده، ص6.]</ref>
    *[[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|سمنانى]] با ذکر آیه تبلیغ و حدیث  صحیح غدیر می‌گوید: این روایت اشاره دارد بر اینکه باید علم را از [[امام علی علیه‌السلام]] گرفت همان طور که در روایت '''أنا مدینة العلم و علیٌّ بابها.''' آمده است. و من همین را در مکاشفه‌ای دیدم.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=6&viewType=pdf مقدمه نویسنده، ص6.]</ref>
    *نگارنده می‌نویسد: [[امام علی علیه‌السلام| حضرت علی علیه‌السلام]] را الگو و سرمشق خود قرار دهید. او یادآور می‌شود: یک خارجی وقتی سخنی حکیمانه از امام(ع) شنید ناراحت شد و گفت: [[قاتله اللهُ کافراً! ما أفقهه!]] (خدا او را در حال کفر بکشد! چقدر ژرف‌اندیش است!) یاران امام(ع) حمله کردند که آن خارجی را بکشند ولی امام مانع شد و گفت: آرام باشید، او دشنامی گفت و پاسخش نیز دشنام است یا بخشیدن گناه.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=10&viewType=pdf متن کتاب، ص10.]</ref>


    * نویسنده سبّ و لعن صحابه و حرم پیامبر(ص) را افراطی‌گی میداند و می‌نویسد سخن پایانی این است که در نظر شیعیان، دشنام دادن به یاران پیامبر(ص) و خانواده او پسندیده نیست.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=11&viewType=pdf متن کتاب، ص11.]</ref>  
    * نویسنده سبّ و لعن صحابه و حرم پیامبر(ص) را افراطی‌گی میداند و می‌نویسد سخن پایانی این است که در نظر شیعیان، دشنام دادن به یاران پیامبر(ص) و خانواده او پسندیده نیست.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=11&viewType=pdf متن کتاب، ص11.]</ref>  


    *او می‌نویسد من از دو گروه تعجب می‌کنم: آنانی که کسی را بر [[امام علی علیه‌السلام]] بعد از پیامبر(ص) ترجیح می‌دهند و کسانی که می‌پندارند شیعه او هستند و به سبّ صحابه (مهاجر و انصار) و کافر شمردن سواد اعظم می‌پردازند و [[نهج‌‌البلاغة (صبحی صالح) | نهج‌‌البلاغه]] می‌خوانند و آن را فروتر از کلام خالق و فراتر از کلام مخلوق می‌دانند و با این همه، از هدایتش در زهد و قناعت و ... بهره نمی‌برند!<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=19&viewType=pdf متن کتاب، ص19.]</ref>  
    *او می‌نویسد من از دو گروه تعجب می‌کنم: آنانی که کسی را بر [[امام علی علیه‌السلام]] بعد از پیامبر(ص) ترجیح می‌دهند و کسانی که می‌پندارند شیعه او هستند و به سبّ صحابه (مهاجر و انصار) و کافر شمردن سواد اعظم می‌پردازند و [[نهج‌‌البلاغة (صبحی صالح) | نهج‌‌البلاغه]] می‌خوانند و آن را فروتر از کلام خالق و فراتر از کلام مخلوق می‌دانند و با این همه، از هدایتش در زهد و قناعت و ... بهره نمی‌برند!<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=19&viewType=pdf متن کتاب، ص19.]</ref>  


    *[[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاء‌الدوله سمنانى]] نگارش این کتاب را تاریخ 29 شعبان سال 713ق. در "صوفی‌آباد خداداد" به پایان رسانده است.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=22&viewType=pdf متن کتاب، ص22.]</ref>
    *[[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاء‌الدوله سمنانى]] نگارش این کتاب را تاریخ 29 شعبان سال 713ق. در "صوفی‌آباد خداداد" به پایان رسانده است.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73443?pageNumber=22&viewType=pdf متن کتاب، ص22.]</ref>

    نسخهٔ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۳۰

    مناظر المحاضر للمناظر الحاضر
    مناظر المحاضر للمناظر الحاضر
    پدیدآورانعلاء‌الدوله سمنانى (نویسنده)
    ناشرمکتبة الثقافة الدینیة
    مکان نشرقاهره مصر
    زبانعربی
    کد کنگره
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf



    مَناظِرُ المُحاضِر للمُناظِر الحاضر از آثار شاعر و صوفی قرن هفتم و هشتم هجری، علاء‌الدوله سمنانى (659-736ق)، شرح اسرار عرفانی است. نویسنده در مقدمه می‌نویسد به من الهام شد که از معدن کمالات ولایت علوی، گوهرهای اسراری را آشکار سازم که تاکنون پنهان مانده و از خاتم‌الانبیاء(ص) به عنوان وصایت علوم لدنّی دریافت شده است. [۱]

    • این کتاب کم‌حجم (کمتر از 20 صفحه)، تصحیح نشده است و اشتباهات حروفچینی آن کم نیست و افزون بر آنکه تقسیم به بخش و فصل نشده است، مطالبش نیز از آغاز تا انجام هیچ عنوانی ندارد و فقط شماره‌گذاری شده است: از 1 تا 44.[۲]
    • او روش خودش را در این کتاب، انصاف، حقیقت‌جویی و پرهیز از افراط و تفریط شمرده است.[۳]
    • سمنانى با ذکر آیه تبلیغ و حدیث صحیح غدیر می‌گوید: این روایت اشاره دارد بر اینکه باید علم را از امام علی علیه‌السلام گرفت همان طور که در روایت أنا مدینة العلم و علیٌّ بابها. آمده است. و من همین را در مکاشفه‌ای دیدم.[۴]
    • نگارنده می‌نویسد: حضرت علی علیه‌السلام را الگو و سرمشق خود قرار دهید. او یادآور می‌شود: یک خارجی وقتی سخنی حکیمانه از امام(ع) شنید ناراحت شد و گفت: قاتله اللهُ کافراً! ما أفقهه! (خدا او را در حال کفر بکشد! چقدر ژرف‌اندیش است!) یاران امام(ع) حمله کردند که آن خارجی را بکشند ولی امام مانع شد و گفت: آرام باشید، او دشنامی گفت و پاسخش نیز دشنام است یا بخشیدن گناه.[۵]
    • نویسنده سبّ و لعن صحابه و حرم پیامبر(ص) را افراطی‌گی میداند و می‌نویسد سخن پایانی این است که در نظر شیعیان، دشنام دادن به یاران پیامبر(ص) و خانواده او پسندیده نیست.[۶]
    • او می‌نویسد من از دو گروه تعجب می‌کنم: آنانی که کسی را بر امام علی علیه‌السلام بعد از پیامبر(ص) ترجیح می‌دهند و کسانی که می‌پندارند شیعه او هستند و به سبّ صحابه (مهاجر و انصار) و کافر شمردن سواد اعظم می‌پردازند و نهج‌‌البلاغه می‌خوانند و آن را فروتر از کلام خالق و فراتر از کلام مخلوق می‌دانند و با این همه، از هدایتش در زهد و قناعت و ... بهره نمی‌برند![۷]


    پانويس

    منابع مقاله

    مقدمه نویسنده و متن كتاب.

    وابسته‌ها